သဟာယဆရာတင္
“ဒို႔ဗမာျပည္ဝယ္ မိဖအေပါင္းကကြယ္ ဗိုလ္ေအာင္ဆန္းလို သူရဲေကာင္းေမြးရမယ္ …..”
ျမန္မာ့ဂီတသမိုင္းတြင္ ဓာတ္ျပားေခတ္ ေခတ္ဦးပို္င္းမွစ၍ ဓာတ္ျပားေခတ္
အထြတ္အထိပ္ ေရာက္ေသာ ဒုတိယကမၻာစစ္ႀကီး၏ စစ္ၿပီးေခတ္ အခ်ိန္အတြင္းတြင္
ဆရာတင္ နာမည္ခံသည့္၊ နန္းေတာ္ေရွ႕ဆရာတင္၊ ဝိုင္အမ္ဘီဆရာတင္၊ ဒဂုန္ဆရာတင္၊
ျမန္မာၫြန္႔ဆရာတင္ ႏွင့္ သဟာယဆရာတင္ ဂီတစာဆို စာေရးဆရာမ်ား
ေပၚထြန္းလာခဲ့သည္။ထို ဆရာတင္ နာမည္ခံေသာ ဂီတစာဆိုမ်ားအနက္၊ သဟာယဆရာတင္ သည္ ဂီတမ်ိဳးရိုးမွ ဆင္းသက္လာသူမဟုတ္ဘဲ၊ သာမန္အရပ္သားဘဝမွ ႏိုင္ငံေက်ာ္ခဲ့သူျဖစ္သည္။
ျပည္ၿမိဳ႕ ပြဲစားတန္းရပ္ေန ဦးဘိုးလူ၊ ေဒၚအံုး တို႔၏ တတိယေျမာက္သား၊ ၁၉၁ဝ ျပည့္ႏွစ္ဖြား စေနသားျဖစ္၍၊ ေမာင္တင္ ဟု အမည္မွည့္သည္။
ငယ္စဥ္ေက်ာင္းသားဘဝမွ စ၍ ဂီတ အႏုပညာ ဝါသနာ ထံုခဲ့သျဖင့္၊ တပင္တိုင္ မင္းသား၊ တခါတရံ မင္းသမီးအျဖစ္ႏွင့္ ျပည္ၿမိဳ႕ တခြင္ ပြဲေပါင္းမ်ားစြာ ပါဝင္ ကျပခဲ့ဖူးသည္။ သဟာယဆရာတင္ အေလာင္းအလ်ာ ေမာင္တင္သည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕လာကာ ေက်ာင္းတက္ေနစဥ္၊
အလံျပဘုရားလမ္း၊ မက္သဒစ္ေက်ာင္းတြင္ ခင္ေမာင္ရင္ (ဗိုလ္ေအာင္ဒင္) ႏွင့္ ေက်ာင္းေနဖက္ ျဖစ္ခဲ့ေလသည္။
ထို ဆိုခဲ့သည့္ ဆရာတင္ နာမည္ခံ ဂီတစာဆို စာေရးဆရာမ်ား နာမည္ ေက်ာ္ၾကားခဲ့ေသာ စစ္ႀကိဳေခတ္က၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ေရေက်ာ္ရပ္တြင္ လူငယ္မ်ား ျမွင့္တင္ေရး သဟာယအသင္းဟု အသင္းတခု တည္႐ွိခဲ့ေလသည္။
တေန႔တြင္ ေက်ာင္းကစားခုန္စားပြဲ က်င္းပရာ သဟာယအသင္းက အႏိုင္ရေလသည္။ ေအာင္ပြဲအေနႏွင့္ အၿငိမ့္ပြဲခံရာတြင္ နာမည္ႀကီး အၿငိမ့္မင္းသမီး ယူနီဗာစီတီျမသန္းၾကည္ အၿငိမ့္ကို ငွားၾကသည္။
အသင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားပါဝင္ေသာ သီခ်င္းတပုဒ္ကို သဟာယအသင္းဝင္ ေမာင္တင္က ေရးစပ္ၿပီး မင္းသမီး ယူနီဗာစီတီ ျမသန္းၾကည္ကို သီခ်င္းခ်ေပးရေလသည္။ ထိုသီခ်င္းသည္ ပြဲဦးထြက္ ေအာင္ျမင္မႈ ရရွိခဲ့ရံုမွ် မကပဲ၊ ထို နာမည္ႀကီး မင္းသမီး၏ ေလးစား ခ်ီးက်ဴးမႈကိုပါ ရခဲ့ေလသည္။
ပင္ကိုက ဂီတဝါသနာပါသည့္အထဲတြင္ ထိုကဲ့သို႔ ပြဲဦးထြက္ ေအာင္ျမင္မႈ ရရွိလိုက္ေသာ ေမာင္တင္သည္ ေက်နပ္ ႏွစ္သိမ့္ အားတက္စြာျဖင့္ သီခ်င္းေရးဆရာ လုပ္ေတာ့မည္ဟု ဆံုးျဖတ္ခဲ့ေလသည္။ နာမည္ကိုလည္း သဟာယအသင္းကို ဂုဏ္ျပဳ၍ ‘သဟာယေမာင္တင္’ဟု ခံယူခဲ့ရာ ေနာင္တြင္ ‘သဟာယဆရာတင္’ဟု ေက်ာ္ၾကားလာခဲ့ေလသည္။
ထိုအခ်ိန္က အၿငိမ့္ မင္းသမီး အဆိုေတာ္မ်ားသာ မ်ားျပားခဲ့ေသာေၾကာင့္ ပထမဦးစြာ အၿငိမ့္သီခ်င္းမ်ားကိုသာ အဓိကထားၿပီး ေရးခဲ့ရေလသည္။ သဟာယဆရာတင္ ေရးခဲ့ေသာ အၿငိမ့္သီခ်င္း အပုဒ္ႏွစ္ရာေက်ာ္မွာ ယခုအခ်ိန္မဆိုထားႏွင့္ လြန္ခဲ့ေသာ ဒုတိယ ကမၻာစစ္ႀကီး အၿပီးတြင္ပင္ ႐ွာေဖြ၍ မေတြ႕ရေတာ့ေပ။ သီခ်င္းနာမည္မွ်သာ က်န္ရစ္ေတာ့သည္။
သဟာယဆရာတင္၏ သီခ်င္းမ်ားသည္ သီဆိုရ လြယ္ကူသည္။ ေခ်ာေမြ႕ေျပျပစ္သည္။ အဓိပၸာယ္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းရွိ၍ ယေန႔တိုင္ ေခတ္မီဆဲပင္။ အသံ ရွာေဖြထားရာတြင္လည္း ဆန္းသစ္ေပသည္။ ျမန္မာသံသက္သက္ အျပင္ အေနာက္တိုင္း သံစဥ္မ်ားကို ျမန္မာ့ဟန္ ဖန္တီးထားပံုမွာ ဆန္းသစ္ရံုမကပဲ၊ နားဝင္ခ်ိဳ၍ ယဥ္ေက်းလွပေပသည္။ သီခ်င္းစာသားမ်ားမွာလည္း က်စ္လစ္ပီသေပသည္။
သဟာယဆရာတင္သည္ သီခ်င္းအမ်ိဳးစံုေအာင္ ေရးခဲ့သည္။ သဟာယဆရာတင္၏ သီခ်င္းမ်ားကို အၿငိမ့္သီခ်င္းမ်ား၊ ႐ုပ္႐ွင္ႏွင့္ ျပဇာတ္သီခ်င္းမ်ား၊ အခ်စ္သီခ်င္းမ်ား ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး အမ်ိဳးဇာတိမာန္ တက္ေစေသာ သီခ်င္းမ်ားဟု ပိုင္းျခားႏိုင္ေလသည္။ ေခတ္၏ လူေနမႈစံနစ္၊ ေခတ္၏ ေရစီးေၾကာင္းႏွင့္အတူ လိုက္ပါလ်က္ အႏုပညာ စြမ္းရည္ကို အခ်က္က်က် သံုးခဲ့သည္။
ေအဝမ္း႐ုပ္ရွင္ကုမၸဏီႏွင့္ အဆက္အသြယ္ ရခဲ့ၿပီးသည့္ေနာက္၊ ‘ခ်စ္မဟာ’ ႏွင့္ ‘အေမ့သား’ ဇာတ္ၫႊန္းႏွစ္ပုဒ္ကို ေရးၿပီး ကိုယ္တိုင္ ႐ုပ္႐ွင္ ဒါ႐ို္က္တာ လုပ္ဖူးေသာ္လည္း ရုပ္႐ွင္သီခ်င္း အမ်ားဆံုး ေရးခဲ့၍ ထိုပညာဖက္တြင္ သူမတူေအာင္ ကြ်မ္းက်င္သူျဖစ္သည္။ ဇာတ္လမ္းဇာတ္ကြက္ ဝင္႐ံုမွ်မကပဲ၊ ဇာတ္ကြက္၏ အတိုအရွည္ေပၚတြင္ မူတည္၍ သီခ်င္းႏွင့္ စာသားကို အံက်ေအာင္ ေရးသြင္းႏိုင္သည္။
စႏၵယား ေအဝမ္းခင္ေမာင္
ေအာင္ျခင္းရွစ္ပါး ၏ ေတးသံရွင္ အဆိုေတာ္ ႐ုပ္႐ွင္မင္းသမီး ေမရွင္
စႏၵကိႏၷရီ ၏ ေတးသံရွင္ မိုးေဒဝါ မလွေ႐ႊ
“ဂႏၶမာ စႏၵာေတာင္ စံုျမိဳင္တန္းမွာ ဖူးပြင့္ၾကတဲ့ ပန္းမာလာ သင္းရနံ႕ကျဖာ
…..” အစခ်ီေသာ ‘စႏၵကိႏၷရီ’သီခ်င္းတြင္ ကိႏၷရာ ကိႏၷရီေမာင္မယ္တို႔၏
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာႏွင့္၊ ကိႏၷရီမယ္၏ စံထားအပ္ဖြယ္ရာ သစၥာတရားကို ရင္မွာ
ခံစားမိၾကေပမည္။ အဆိုေတာ္ ‘မိုးေဒဝါ မလွေ႐ႊ’၏ ဂ႐ုဏာသံ၊ သဟာယဆရာတင္၏ စာေပ
အေရးအသား အဖြဲ႕ အႏြဲ႕ အလွ အပႏွင့္၊ စႏၵယားဆရာႀကီး ေအဝမ္းခင္ေမာင္၏ တီးကြက္
အႏုအရြ တို႔ေၾကာင့္ ဆိုဖြယ္ရာမရွိေအာင္ ေျပျပစ္လွသျဖင့္၊ မည္သည့္အခါမွ
မရိုးႏိုင္ေတာ့ပါေပ။“ေရႊေျပာင္ေျပာင္ ေတာင္ေပၚက ဘုရားဆီ မယ္နဲ႔ေမာင္ သစၥာထားကာ ေပါင္းရပါေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းမည္…..” ဆိုေသာ ‘ေရႊေျပာင္ေျပာင္’သီခ်င္းသည္ လူတိုင္းပါးစပ္ဖ်ားမွာ ေရပန္းစားခဲ့လွသျဖင့္ သီခ်င္းေရးသူကို မသိၾကသည့္တိုင္ ထိုသီခ်င္းပိုဒ္ကေလးကို ၾကားဖူးသူ မ်ားလွေပမည္။
မ်ားျပားလွေသာ သဟာယဆရာတင္၏ သီခ်င္းမ်ားအနက္ ကြ်န္ေတာ္ မွတ္မိသေလာက္ ဆိုလွ်င္ “ေမာင္နဲ႔လည္း ေက်ာင္းေနစဥ္ လြန္စြာပဲ စိတ္ေပ်ာ္႐ႊင္….” အစခ်ီေသာ ခ်စ္ပြဲဝင္၊ ပ်ဳိ႕ဆုေတာင္း၊ သံုးရာသီ၊ ကိုယ္ပိုင္ေမတၱာ၊ ခ်စ္မွာလား၊ ခ်စ္ေရစင္၊ ဂုဏ္ျမင့္သူ တို႔ ပါဝင္ပါသည္။
သဟာယဆရာတင္၏ ယံုၾကည္ခ်က္တရပ္မွာ ဂီတသည္ အမ်ိဳးသား စိတ္ဓာတ္ စစ္ဆင္ေရးတြင္ အလြန္ အေရးပါ အရာေရာက္ေသာ လက္နက္တခု ျဖစ္ေၾကာင္းပင္။ ‘သခင္ေခတ္’ တြင္ သဟာယဆရာတင္ ေရးခဲ့ေသာ ေရွးဘုရင္၊ ေရႊနန္းတက္ပြဲ၊ ဖုတ္သြင္းရထား၊ ေခတ္ေျပာင္းခ်ိန္ အစရွိေသာ သီခ်င္းမ်ားကို ၾကည့္လွ်င္ ေရွးအတိတ္ဇာတ္လမ္းကို ဂုဏ္ယူ တင္ျပလိုျခင္းႏွင့္ လြတ္လပ္မႈကို ျမတ္ႏိုးျခင္းသာျဖစ္လ်က္၊ သက္ဦးဆံပိုင္ ဘုရင္စံနစ္ကို တမ္းတျခင္းမ်ဳိး မဟုတ္ေၾကာင္းကို ေတြ႔ရေပမည္။
‘ေခတ္ေျပာင္းခ်ိန္’ သီခ်င္းတြင္ ကိုယ္ပိုင္လြတ္လပ္ေရးေခတ္သို႔
ေရာက္ေတာ့မည္ ဟု တိတိက်က်ေရးခဲ့သည္။ ထိုစဥ္က အုပ္ခ်ဳပ္ေနသူ၏ ဥပေဒႏွင့္
မညွိစြန္းေစရန္အတြက္ ‘ေခတ္ေျပာင္းခ်ိန္လဲ အမွန္ပင္ ေရာက္ေတာ့မယ္’ အစား
‘ေခတ္ေျပာင္းခ်ိန္လဲ ရည္ရြယ္ေစာင့္ေတာ့တယ္’ ဟု မူရင္းစာသားကို
ျပင္ဆင္ခဲ့ရဖူးေလသည္။
ထို႔ေနာက္ ‘ဘီအိုင္ေအ’ေခတ္တြင္ ‘ဗမာ့သူရဲေကာင္း’ သီခ်င္းကို
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္ေသာ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္အတြက္ ဂုဏ္ျပဳ၍
ေရးခဲ့ေလသည္။ ‘ဂ်ပန္ေခတ္ဦး’ တြင္ ေရးေသာ ဗ၊ လ၊ စ၊
(ဗမာႏိုင္ငံလူငယ္မ်ားအစည္းအရုံး) သီခ်င္းတြင္ “ရာဇဝင္ ထင္႐ွားေအာင္ကြယ္၊
လူငယ္ေတြ ႀကိဳးစားေမာင္မယ္၊ အစည္းအ႐ံုး ဖြဲ႔ကာ ေထာင္တယ္ …..
ဗမာႏိုင္ငံေခတ္သစ္ဝယ္ အရာရာ တြင္က်ယ္ ဒို႔လူငယ္ ေနာင္တေခတ္မွာ ေခါင္းေဆာင္
ျဖစ္ႏိုင္တယ္” ဟု ပီပီျပင္ျပင္ ေရးခဲ႔ေလသည္။
‘စစ္ၿပီးေခတ္’တြင္ ဆိုခဲ့ေသာ ျပဇာတ္ ႐ုပ္႐ွင္သီခ်င္း အမ်ားဆံုး ေရးခဲ့သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ အာဇာနည္မ်ားအတြက္ “သူရဲေကာင္းေပါင္းရဲ႕ ဂုဏ္ရည္ကို ေဆာင္တယ္ …..” အစခ်ီေသာ ‘လြမ္းမေျပတဲ့ပန္းေခြ’ သီခ်င္းႏွစ္ပုဒ္မွာ သဟာယဆရာတင္၏ ေနာက္ဆံုးပိုင္းလက္ရာမ်ား ျဖစ္ခဲ့ေလသည္။
သဟာယဆရာတင္သည္ သူေမွ်ာ္မွန္းခဲ့ေသာ လြတ္လပ္ေရးေန႔ကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ျမင္ေတြ႕သြားခဲ့ရေသာ္လည္း ေခတ္ေျပာင္းခ်ိန္ကိုကား ၾကာ႐ွည္စြာ ပါဝင္ မဆင္ႏႊဲႏိုင္ခဲ့ရွာေပ။ သူခ်စ္ေသာ ဇနီး၊ သားမ်ား သမီးမ်ားႏွင့္ သူျမတ္ႏိုးေသာ ဂီတ အႏုပညာ နယ္ပယ္ကိုပါ ေက်ာခိုင္း၍ အသက္ ၃၈ႏွစ္အရြယ္တြင္ ကြယ္လြန္ခဲ့ေလသည္။
သဟာယဆရာတင္၏ သီခ်င္းမ်ားသည္ အမ်ိဳးစံုသေလာက္ ရသမွာလည္း စံုလင္ေပသည္။ အသက္အ႐ြယ္ အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ အႀကိဳက္ အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ လိုက္ေလ်ာညီေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သဟာယဆရာတင္၏ သီခ်င္းမ်ားကို ထိုေခတ္အခါတြင္မကဘဲ၊ ယေန႔ထက္တိုင္ေအာင္ ေတးဂီတ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသူတိုင္း တသိမ့္သိမ့္ ခံစားေနၾကရပါသည္။ ခံစားရံုမွ်ႏွင့္သာမကပဲ မိမိတို႔၏ ဘဝခံယူခ်က္မ်ား အေပၚတြင္လည္း အက်ိဳးသက္ေရာက္ေစသည္ ဟု ထင္ျမင္မိပါသည္။
မွတ္မိပါေသးသည္။ ကြ်န္ေတာ့္အေမက “ၾကဴၾကဴသင္း ေ႐ႊႏွင္းဆီရယ္ ဆင္းရနံ႔က ေမႊးတယ္ …..” ဟု ‘ခ်စ္ေရစင္’ သီခ်င္းကို ညည္းေနခ်ိန္တြင္ ကြ်န္ေတာ့္အေဖက အမွတ္မထင္ႏွင့္ “ေမာင့္အေပၚဝယ္ ဂုဏ္ရည္မတူလို႔လား ေ႐ႊစံပယ္ျဖဴ ပန္ခ်င္သူကမ်ား ….” ဟု ညည္းျပန္သည္။ အေမက “ငါ့သားအေဖက အခု ဂီတနဲ႔ေဝးေနတယ္လို႔ ထင္ရေပမ့ဲ တခ်ိန္တုန္းက တေယာအထိုးေကာင္း ကြဲ႕၊ အဲဒီ ‘ဂုဏ္ျမင့္သူ’ သီခ်င္းကို က်က်နန ဆိုႏိုင္ တီးႏိုင္တယ္” ဟုေျပာဖူးသည္။ ထိုသဟာယဆရာတင္၏ သီခ်င္းမ်ားသည္ အေဖတို႔ အေမတို႔၏ ေမတၱာဇာတ္လမ္းတြင္ ေအာင္သြယ္သီခ်င္းမ်ား ျဖစ္ခဲ့ၾကေပမည္။
ကြ်န္ေတာ့္အေမက မၾကာမၾကာ ေျပာခဲ့ဖူးသည္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ အာဇာနည္မ်ား က်ဆံုးၾကသည့္အခါ သဟာယဆရာတင္၏ “ဒို႔ဗမာျပည္ဝယ္ မိဖအေပါင္းကကြယ္ ဗိုလ္ေအာင္ဆန္းလို သူရဲေကာင္းေမြးရမယ္ …..” ဆိုေသာ ‘ဗမာ့သူရဲေကာင္း’ သီခ်င္းကို သတိရၿပီး တီးတိုး ဆိုမိရင္း မ်က္ရည္ က်ခဲ့ရသည့္အေၾကာင္း ျဖစ္ပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္ သိတတ္သည့္အ႐ြယ္က စ၍ ထိုသီခ်င္းကို အေမ မၾကာခဏ ဆိုေလ့႐ွိေၾကာင္း မွတ္မိေနပါသည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ သူရဲေကာင္း အာဇာနည္မ်ားအား ေလးစား ဂုဏ္ယူစြာျဖင့္ ‘ဂီတသူရဲေကာင္း’ သဟာယဆရာတင္ ေရးသည့္ ‘ဗမာ့သူရဲေကာင္း’ သီခ်င္းသည္ ကြ်န္ေတာ့္ႏွလံုးသားမွာ စြဲၿမဲခဲ့ပါေတာ့သည္။
“ဗမာ့ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ တပ္မေတာ္ဖြဲ႕ဖို႔ ဂ်ပန္ျပည္မွာကြယ္ တကယ္ပဲအသက္နဲ႔လဲလို႔ ဆင္းရဲဒုကၡခံကာ ႀကံစည္တယ္ သူရဲေကာင္းတဲ့ ဗိုလ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔အာဇာနည္ေတြရယ္”
“ရာဇဝင္ ထုပၸတၱိလဲ႐ွိရမယ္ ေမာ္ကြန္းလဲထိုးေလာက္တယ္ ျမင့္ျမတ္တဲ့ ဗိုလ္ေအာင္ဆန္းရယ္”
ကြ်န္ေတာ့္ မိဘမ်ားက ကြ်န္ေတာ့္ကို သဟာယဆရာတင္လို ဂီတစာဆိုမ်ိဳး၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလို တိုင္းခ်စ္ျပည္ခ်စ္ အာဇာနည္ သူရဲေကာင္းမ်ိဳး ျဖစ္လာရန္ ေမွ်ာ္မွန္းေကာင္း ေမွ်ာ္မွန္းခဲ့ၾကေပမည္။
ကြ်န္ေတာ္ကား ဂီတစာဆုိလည္း ျဖစ္မလာပါ။ အာဇာနည္သူရဲေကာင္း အျဖစ္ႏွင့္ အလွမ္း ေဝးကြာခဲ့ေသာ္လည္း ျမန္မာ့ဂီတႏွင့္ အမိ ျမန္မာျပည္ကို ခ်စ္ျမတ္ႏုိးသူတဦး ျဖစ္လာခဲ့ပါ၏။ မိဘႏွစ္ပါးႏွင့္ သဟာယဆရာတင္ကို အထူး ေက်းဇူးတင္ရပါသည္။ ။
သဟာယဆရာတင္ (နန္းၫြန္႔ေဆြ)
မိုးေဒဝါ ႏွင့္ မလွေ႐ႊ (နန္းၫြန္႔ေဆြ)
ေခတ္ေဟာင္းသီခ်င္းေပါင္းခ်ဳပ္ (သန္းလႈိင္)
ေခတ္ေဟာင္းေတးေပါင္းခ်ဳပ္ ( ထုတ္ေဝသူ ဒဂုန္မင္းေဆြ)
စာအုပ္ မ်ားကိုေက်းဇူးအထူးတင္စြာျဖင့္ ကိုးကားပါသည္။
ရန္ဝင္း (ေတာင္တံခါး)
ေမ ၆၊ ၂၀၀၉
Source: Moemakha
No comments:
Post a Comment