ႏိုင္ငံေရးသမား စာေရးဆရာ ဦးႏု
ထိန္လင္း
မတ္ ၁၆၊ ၂၀၁၀
နဂါးနီစာအုပ္အသင္း အေၾကာင္းကို ေျပာရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဒုတိယေက်ာင္းသားသပိတ္ အေၾကာင္းကို ေျပာရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ခ်န္လို႔မရတဲ့သူကေတာ့ သခင္ႏု ျဖစ္ပါတယ္။ ေမာင္ႏု၊ ကိုႏု၊ ကိုႀကီးႏု၊ သခင္ႏု စသျဖင့္ ေခၚေဝၚသံုးႏႈန္းၾကတဲ့ ဦးႏု ဟာ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးႀကိဳးပမ္းမႈ၊ လြတ္လပ္ၿပီး တိုင္းျပည္သစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ အာဏာရွင္ေတာ္လွန္ေရး စသျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္ အမ်ားအျပားမွာ ကာလရွည္ ျဖတ္သန္းခဲ့သလို သူ႔ဘဝရဲ႕ ေနာက္ဆံုးခ်ိန္အထိ ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္ထဲမွာ ရွိခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးအယူအဆ၊ လုပ္ေဆာင္မႈ အားနည္းခ်က္ စသျဖင့္ မွတ္တမ္းေတြ၊ ေျပာဆိုခ်က္ေတြ ရွိေနမွာျဖစ္ေပမယ့္ ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္ထဲမွာ ျဖတ္သန္းခဲ့တယ္ ဆိုတဲ့အခ်က္ကေတာ့ အားလံုးသေဘာတူၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလို ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္မွာ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ ဦးႏုဟာ စာေပနယ္မွာလည္း စာေရးဆရာတစ္ဦးအျဖစ္ မွတ္တမ္းဝင္ေလာက္ေအာင္ ေရးသားခဲ့သလို နဂါးနီစာအုပ္အသင္းကို ထူေထာင္ခဲ့တာ အပါအဝင္ ထင္ရွားတဲ့ လုပ္ေဆာင္မႈေတြ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ အခုတပတ္မွာေတာ့ ဦးႏုရဲ႕ စာေပျဖတ္သန္းမႈေတြနဲ႔ ဘဝပံုရိပ္တခ်ဳိ႔ကို တင္ျပသြားမွာျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာ့စာေပသမိုင္းမွာ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနမ်ားေၾကာင့္ ေပၚေပၚထင္ထင္ ျပည့္စံုတဲ့မွတ္တမ္း တင္ခြင့္ မရသူေတြထဲမွာ ဦးႏု ပါဝင္ပါတယ္။ ၈၈ ဒီမိုကေရစီ အေရးေတာ္ပံု လႈပ္ရွားမႈကေန ေပၚထြက္ခဲ့ၿပီး စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းၿပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္းကာလေတြအထိ မဖ်က္သိမ္းဘဲ အံတုခဲ့တဲ့ ျပည္တြင္း စစ္ၿပဳိင္အစိုးရ ျဖစ္တဲ့ ၾကားျဖတ္အစိုးရ ရွိခဲ့တာ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားသူ အမ်ားစုက သိၿပီးျဖစ္မွာပါ။ အဲဒီ ၾကားျဖတ္အစိုးရကို ဖ်က္သိမ္းဖို႔၊ မဖ်က္သိမ္းရင္ အေရးယူမယ္ ဆိုၿပီး စစ္အစိုးရက အာဏာနဲ႔ ဖ်က္သိမ္းေစခဲ့တာကိုေတာင္ မဖ်က္လို႔ စစ္ၿပိဳင္အစိုးရ အဖြဲ႔ဝင္ေတြကို ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္နဲ႔ ထိန္းသိမ္းခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆံုး အက်ယ္ခ်ဳပ္က ျပန္လႊတ္ေပးခဲ့တာေတာင္ အဲဒီအဖြဲ႔ မဖ်က္သိမ္းခဲ့ပါဘူး။ ၾကားျဖတ္အစိုးရရဲ႕ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က ဦးႏု ျဖစ္ၿပီး အဲဒီ လုပ္ေဆာင္မႈေတြေၾကာင့္ပဲ သူနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို လြတ္လပ္ခြင့္ မေပးခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါကို ခ်ဳပ္ခ်ယ္ ပိတ္ဆို႔မႈ၊ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈအေပၚ ကန္႔သတ္မႈလို႔ ေတြးလို႔ ရႏိုင္သလို၊ တဖက္ကလည္း ဦးႏုရဲ႕ အရွိန္အဝါႀကီးမႈလို႔ တြက္ဆႏိုင္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ရန္ကုန္ ႀကံေတာသုသာန္မွာ ဦးႏုရဲ႕ စ်ာပန အခမ္းအနား ျပဳလုပ္တဲ့အခါ ေထာက္လွမ္းေရးေတြ ျပည့္ႏွက္ခဲ့သလို ေက်ာင္းသားတခ်ဳိ႔ကို ဖမ္းဆီးခဲ့တာေတြ၊ လလည္ ဆြမ္းကပ္ဖို႔ စီစဥ္ခဲ့တဲ့ သကၤန္းကြၽန္းၿမိဳ႔နယ္က ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတစ္ခုမွာ အာဏာပိုင္ လက္ကိုင္တုတ္ ႀကံ႔ဖြံ႔ေတြက ဝင္ေရာက္ေႏွာင့္ယွက္ခဲ့တာ၊ ဦးႏု နဲ႔ပတ္သက္လို႔ စာနယ္ဇင္းေတြမွာ ေဖာ္ျပတဲ့အခါ သခင္ႏု၊ ႏိုင္ငံေတာ္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးႏု စသျဖင့္ ေဖာ္ျပခြင့္ မရဘဲ စာေရးဆရာႀကီး ဦးႏု လို႔သာ ေဖာ္ျပခြင့္ရတာ စတဲ့ အေထာက္အထားေတြက သက္ေသျဖစ္ပါတယ္။
ဦးႏု ရဲ႕အေၾကာင္းေတြကို ေဖာ္ျပခြင့္၊ ေရးသားခြင့္ ပိတ္ပင္ခံရေပမယ့္ သူေရးသားခဲ့တဲ့ စာအုပ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ျပန္လည္ထုတ္ေဝခြင့္ ရွိေနတဲ့အတြက္ ေတာ္ေသးတယ္လို႔ ဆိုရပါလိမ့္မယ္။ တာေတစေနသား၊ ငါးႏွစ္ရာသီ ဗမာျပည္၊ ရက္စက္ပါေပ့ကြယ္ စတဲ့ ႏိုင္ငံေရးမွတ္တမ္းစာအုပ္ေတြ ျပည္တြင္းမွာ ထုတ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ပိုၿပီး အက်ဳိးရွိမွာျဖစ္ပါတယ္။
လြတ္လပ္ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ပထမဆံုး ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္တဲ့ ဦးႏု ကို ဧရာဝတီတိုင္း ဝါးခယ္မၿမိဳ႔မွာ ၁၉ဝ၇ ခုႏွစ္ ေမလ ၂၅ ရက္ေန႔က ေမြးဖြားခဲ့ၿပီး ၁၉၉၅ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၄ ရက္ေန႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔မွာ ကြယ္လြန္ခဲ့ပါတယ္။ ဒုတိယ ေက်ာင္းသားသပိတ္ကို ဦးေဆာင္သူျဖစ္မယ့္ ေမာင္ႏုဟာ ၁၉၂ဝ မွာ ေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ ပထမေက်ာင္းသားသပိတ္ကို ဝါးခယ္မၿမိဳ႔ အစိုးရေက်ာင္းက ၅ တန္းေက်ာင္းသားအျဖစ္ ပါဝင္ခဲ့သလို ၆ တန္းေရာက္တဲ့အခါ ဝါးခယ္မ အမ်ဳိးသားေက်ာင္းမွာ ဆရာအခက္အခဲ ရွိတဲ့အတြက္ တဖက္က ေက်ာင္းတက္ရင္း တဖက္မွာ ဆရာအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္က ဘီေအဘြဲ႔ ရၿပီးတဲ့ေနာက္မွာလည္း ဦးသန္႔ရဲ႕ တိုက္တြန္းခ်က္ေၾကာင့္ ပန္းတေနာ္ၿမိဳ႔ အမ်ဳိးသားအထက္တန္းေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းအုပ္အျဖစ္၊ အဲဒီေနာက္ သံုးခြၿမိဳ႔ အမ်ဳိးသားေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းအုပ္အျဖစ္ တာဝန္ယူ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။
၁၉၃၄ ခုႏွစ္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္မွာ ဥပေဒတန္း တက္တဲ့အခါ တကၠသိုလ္သမဂၢရဲ႕ အမႈေဆာင္အျဖစ္ အေရြးခံရပါတယ္။ ေနာက္ႏွစ္ ၁၉၃၅ မွာေတာ့ တကသ ဥကၠ႒အျဖစ္ အေရြးခံခဲ့ရပါတယ္။ ကိုႏုဟာ တကသ လို႔ေခၚတဲ့ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားမ်ားသမဂၢ ရဲ႕ ၆ ေယာက္ေျမာက္ ဥကၠ႒ျဖစ္ပါတယ္။ သူ ဥကၠ႒ ျဖစ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ တကၠသိုလ္အာဏာပိုင္ေတြရဲ႕ အာဏာအလြန္အကြၽံ သံုးစြဲမႈေတြအေပၚ အံတု ေတာင္းဆိုမႈေတြ ျပဳလုပ္ခဲ့သလို တကၠသိုလ္အာဏာပိုင္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေဝဖန္မႈေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးေဟာေျပာမႈေတြ ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ မတရားအေရးယူခံရတဲ့ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ကိစၥနဲ႔ပတ္သက္လို႔ တကသဥကၠ႒ ကိုႏုနဲ႔ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးတို႔ အျပန္အလွန္ စာေရးခဲ့ၾကၿပီး ေနာက္ဆံုး ကိုႏုကို ေက်ာင္းထုတ္ပစ္ပါတယ္။
တခ်ိန္တည္းမွာ အိုးေဝမဂၢဇင္းထဲက ေဆာင္းပါးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စာေရးသူကို ထုတ္ေဖာ္မေျပာတဲ့အတြက္ ကိုေအာင္ဆန္းကို ေက်ာင္းထုတ္ပစ္ပါတယ္။ အဲဒီလို အေျခအေနေတြအေပၚမွာ အေျခခံၿပီး တက္ၾကြႏိုးၾကားတဲ့ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ အင္အားနဲ႔ေပါင္းစပ္ရာက သမိုင္းဝင္ ဒုတိယ ေက်ာင္းသားသပိတ္ ေပၚေပါက္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုႏုနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဆရာႀကီး ဒဂုန္တာရာက “သခင္ႏု- ေက်ာင္းသားသပိတ္။ ေက်ာင္းသားသပိတ္ - သခင္ႏု။က်ေနာ့္အဖို႔ရာကား သခင္ႏုႏွင့္ ၁၉၃၆ ေက်ာင္းသားသပိတ္သည္ ခြဲခြာ၍ မရေအာင္ ဆက္စပ္၍ ေနသည္။” လို႔ သူ႔ရဲ႕ ရုပ္ပံုလႊာေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ျဖစ္တဲ့ ‘သခင္ႏု - မုန္တိုင္းထဲမွ သစ္ရြက္တစ္ရြက္’ ေဆာင္းပါးမွာ ေရးသားခဲ့ပါတယ္။
ဒုတိယ ေက်ာင္းသားသပိတ္ ေပၚေပါက္ေစတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းေတြထဲက အဓိကက်တဲ့ ပုဂၢဳိလ္ ၄ ဦး ရွိပါတယ္။ သူတို႔ကေတာ့ ကိုႏု၊ ကိုေအာင္ဆန္း၊ ကိုညိဳျမ နဲ႔ ကိုရာရွစ္တို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ တကၠသိုလ္အာဏာပိုင္ရဲ႕ အျပစ္အနာအဆာနဲ႔ ခ်ဳိ႔ယြင္းခ်က္ေတြကို ေဖာ္ျပထားတဲ့ ‘ငရဲေခြးႀကီး လြတ္ေနၿပီ’ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါး ေရးခဲ့တဲ့ ကိုညိဳျမ၊ အဲဒီေဆာင္းပါးရွင္ကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုဖို႔ ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ျငင္းဆန္ခဲ့တဲ့ ‘အိုးေဝမဂၢဇင္း’အယ္ဒီတာ ကိုေအာင္ဆန္း၊ ေက်ာင္းသားေတြက ေက်ာင္းကိစၥတင္မက ႏိုင္ငံေရးမွာ ျပင္ပဆႏၵျပပြဲေတြမွာပါ ပါဝင္ရမယ္လို႔ မိန္႔ခြန္းေတြ ေဟာေျပာခဲ့တဲ့ တကသ ဥကၠ႒ ကိုႏု၊ ကိုႏု ေက်ာင္းထုတ္ခံရၿပီးေနာက္ တကသ ဥကၠ႒အျဖစ္ တာဝန္ယူရင္း ေက်ာင္းသားထု အစည္းအေဝးျပဳလုပ္၊ သပိတ္ေမွာက္ဖို႔ လႈံ႔ေဆာ္ၿပီး ရြပ္ရြပ္ခြၽံခြၽံ ဦးေဆာင္ခဲ့တဲ့ ကိုရာရွစ္ တို႔ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကိုၾကည့္ရင္ ေက်ာင္းသားသပိတ္ ေပၚေပါက္ေစတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေရးရာ ႏႈိးေဆာ္မႈေတြလုပ္ခဲ့တဲ့ ဦးႏုရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို ေတြ႔ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
၁၃ဝဝ ျပည့္အေရးေတာ္ပုံ၊ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး စတဲ့ လြတ္လပ္ေရးအႀကိဳ ျပည္သူ႔ေတာ္လွန္ေရးေတြဟာ ၁၉၃၆ ေက်ာင္းသားသပိတ္ရဲ႕ အဆက္ေတြျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း အဲဒီေခတ္ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားသူေတြက ေျပာဆိုေရးသားခဲ့ပါတယ္။ ေရွ႕ပိုင္း ေျပာဆိုခဲ့တဲ့ နဂါးနီစာအုပ္အသင္းဟာလည္း ေက်ာင္းသားသပိတ္ရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲ အမ်ဳိးသားႀကိဳးပမ္းမႈတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ ။
ထိန္လင္း (၁၃၊ ၁ဝ၊ ၂ဝဝ၉)
၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၁၆ ရက္ ေနာ္ေဝအေျခစိုက္ ဒီမုိကရက္တစ္ျမန္မာ့အသံ၏ ထုတ္လႊင့္ခ်က္အား ျပန္လည္ေဖာ္ျပပါသည္။
No comments:
Post a Comment