သိဃၤတန္ေဆာင္၊ ဘုန္းေတာ္ေမွာင္၍၊
ကုန္းေဘာင္ေနမီး၊ မထိန္ညီးက၊
တုိင္းႀကီးျပည္ႀကီး၊ အခ်ည္းႏွီးလွ်င္၊
ထီးသုဥ္းနန္းသုဥ္း၊
ၿမိဳ႕သုဥ္းသုည၊ သုဥ္းသုံးဝျဖင့္၊
ႀကံဳရျပန္လစ္၊ သုညေခတ္ဝယ္၊
ျဖစ္လာရေလ၊ တို႔တေတြသည္၊
ေသေသာ္မွတည့္ ေၾသာ္ေကာင္း၏။
ဆီးပန္းနီဆရာေတာ္
သခင္ ကုိယ္ေတာ္မႈိင္း ၁၈၈၅ ႏိုဝင္ဘာ ၂၉ (၁၂၄၇ တန္ေဆာင္မုး လဆုတ္ ၈ ရက္) တြင္ သီေပါ ဘုရင္ႏွင့္ မိဖုရား ပါေတာ္မူသည့္ အန႒ာ႐ံု ျမင္ကြင္းကို 'စာေတာ္ဝန္ ဦးခဲ' ေက်ာင္း လက္ရန္း ေပၚမွ ျမင္ေတြခဲ့၊ ေၾကကြဲ မ်က္ရည္ က်ခဲ့သည္။
No comments:
Post a Comment