27 Feb 2013

ကုလား - ဗမာ တုိက္ပြဲ (ေမာင္သိန္းေဖ)


"ကုလား-ဗမာ တိုက္ပြဲ" ေခါင္းစဥ္ ျမင္႐ံုမွ်ျဖင့္ ဘာသာေရးတိုက္ပြဲ ဘာသာေရးလံႈ႕ေဆာ္ေသာ စာအုပ္ဟု အထင္မွားေနမႈမ်ားအား ေျပေပ်ာက္ရန္ အလို႕ငွါ တင္ျပလိုက္ပါသည္။ ေသခ်ာစြာဖတ္႐ႉၾကပါကုန္။

စင္စစ္ ဤစာအုပ္သည္ ကုလား-ဗမာ အဓိက႐ုဏ္းသည္ ဦးေရႊဖီ၏ ဘာသာေရးစာအုပ္ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ ဟူေသာ အဂၤလိပ္အစိုးရ၏ ေကာက္ခ်က္ကို ေခ်ပထားျပီး လူမႈေရး၊ စီးပြါးေရး၊ နယ္ခ်ဲ့ပေယာဂ အဖုံဖုံကို ဆက္ႏြယ္သုံးသပ္ထားေသာ စစ္တမ္းတေစာင္ျဖစ္သည္။  

ကုလားဆင္းရဲသားတို႕ ေရနံေျမသပိတ္ၾကီးတြင္ ပူေပါင္းပါဝင္ပံုကို ေဖာ္ျပထားသည္။ နိဂုံးခ်ဳပ္တြင္ ကုလားျပည္ ကြန္ဂရက္ပါတီႏွင့္ ပူေပါင္းျပီး လြတ္လပ္ေရး အတူတကြ တိုက္ပြဲဝင္ရန္ အထိ ရည္ရြယ္ထားသည္ကို ေတြ႕ရမည္။

================================================
























 


21 Feb 2013

ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး အခမ္းအနား ( ၁၉၄၃) ပန္းခ်ီ

Ryohei Koiso ၁၉၄၄ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးအခမ္းအနား။
===================================
http://blogs.yahoo.co.jp/w111412002/29446982.html
(မူရင္းအေရးအသားအတိုင္း ဘာသာျပန္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။ သတ္ပံု၊ ဝါက်ဖြဲ့စည္းပံု မွားယြင္းလြဲေခ်ာ္ပါက အၾကံျပဳေပးပါ။မူလက ဓာတ္ပံုသက္သက္ တင္ျပရန္ရည္ရြယ္ေသာ္လည္း ဂ်ပန္တို႕၏ အျမင္မွာ တမူထူးျခားေနသျဖင့္ တတ္ႏိုင္သမွ် ဘာသာျပန္ေပးလိုက္ပါတယ္။) 

၂၀၁၂ မတ္ ၅ ရက္။ Ryohei Koisoရဲ့ ၁၉၄၄ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးအခမ္းအနား ပန္းခ်ီေတြကို ၾကည့္ဖို႕ အမ်ိဳးသားေခတ္သစ္အႏုပညာျပတိုက္သို႕ မေန႕က ေရာက္ခဲ့တယ္။

၁၉၄၁ ဒီဇင္ဘာ ၈ မွာ မဟာအေရွ႕အာရွစစ္ပြဲဟာ ပုလဲဆိပ္ကမ္းက စတင္တယ္။ စကၤာပူ နဲ့  ျမန္မာက လြတ္လပ္ေရးၾကိဳးပမ္းေနတယ္။ အေမရိကန္နဲ့ ျဗိတိသွ်တို႕ကို ပိတ္ဆို႕တားဆီးဖို႕ တရုတ္အမ်ိဳးသားတပ္မေတာ္ (လက္နက္တပ္ဆင္ျပီး) နဲ့ ဘီအိုင္ေအ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္ (စတင္တည္ေထာင္)တို႕ ကူညီၾကတယ္။

 

အဂၤ်င္နီယာခ်ဳပ္၊ ဗိုလ္မႉးၾကီး ဆူဇူကီး (ဗိုလ္မိုးၾကိဳး )


ဗိုလ္မႉးၾကီး ဆူဇူကီး  ႏွင့္ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္ တည္ေထာင္သူမ်ား ။


(ဗိုလ္ခ်ဳပ္) ေအာင္ဆန္း ႏွင့္ ေနဝင္း ( ၁၉၆၂မွာ စစ္အာဏာသိမ္းျပီး ျမန္မာ့နည္းျမန္မာ့ဟန္ ဆိုရွယ္လစ္ႏိုင္ငံ ထူေထာင္သူ)

နိပြန္ဧကရာဇ္တပ္မေတာ္ ဒုတိယ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး လီဒ ရဲ့ ၾကည္းတပ္ ( ဗမာႏိုင္ငံထဲ မဝင္မီ)


၁၉၄၂ မတ္ ၉ ။ ရန္ကုန္ကို သိမ္းပိုက္။


 ၁၉၄၃ ဩဂတ္ ၁ ။ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး







 ၁၉၄၃ ဩဂတ္ ၁ ။ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး

" သမိုင္းစဥ္ဆက္ ရွည္ၾကာစြာ တည္တံ့ခဲ့ေသာ္လည္း၊  ျဗိတိသွ်တို႕၏ အႏွစ္ ၅၀ ေက်ာ္  သိမ္းပိုက္ျခင္း ခံရခဲ့ရသည္။ ဗမာႏိုင္ငံသည္ ယေန႕မွ စ၍ လြတ္လပ္ေရးကို ေၾကညာသည္။ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာပိုင္ေသာ၊ လြတ္လပ္ေသာ အေျခအေနသို႕ တဖန္ျပန္လည္ေရာက္ရွိသည္။ "

အင္ဖာစစ္ဆင္ေရးမွာ ဒုတိယ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး မုတ ရဲ့ နိပြန္တပ္ေတြ ေခ်မႈန္းခံရတယ္။

ဗမာ့တပ္မေတာ္ဟာ နိပြန္တပ္ေတြ နဲ့ အတူ စစ္ပြဲပါဝင္ရင္း ၁၉၄၅ မတ္ ၂၇ မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းဟာ နိပြန္ကို သစၥာေဖာက္ခဲ့တယ္။  ျဗိတိသွ်တို႕ ၾကိဳးကိုင္မႈနဲ့ လုပ္ၾကံခံရတယ္။

"၁၉၄၈ ဇန္နဝါရီ ၄ ထက္ ေစာစီးစြာ ဗမာ့အာ႐ံုဦးဟာ မွန္ကန္တဲ့ လြတ္လပ္ေရးနဲ့အတူ ၁၉၄၃ မွာ ဖန္တီးခဲ့ၾကပါတယ္" ဟု ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း မိုဘာက ၁၉၆၈ မွာ ေျပာခဲ့တယ္။ " နိပြန္စစ္ပြဲဟာ ဂုဏ္ယူစရာေကာင္းတာ မေမ့ၾကပါနဲ့။ မဟာအေရွ႕အာရွေၾကညာခ်က္ဟာ (ဗမာ့ လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္အပါအဝင္ *) ေတာင္ပိုင္းအဖြဲ့အစည္း စစ္သားေတြနဲ့  ဗိုလ္မႉးၾကီး ဆူဇူကီးတို႕ အၾကားမွာ ရဲ့ ရင္းႏွီးခ်စ္ၾကည္မႈႏွင့္အတူ အမွန္တကယ္ ျပန္႕ႏွံ႕သက္ဝင္ယံုၾကည္ ၾကတယ္။ အာရွတိုက္ၾကီး တဝက္ေလာက္ ေခ်မႈန္းခံရသည့္တိုင္ လူထုအမ်ားစုရဲ့ သစၥာရွိမႈ၊ ေက်းဇူးတင္မႈကို မဖယ္ရွားႏိုင္ပါဘူး။ဘယ္လိုမွ  ျဖိဳဖ်က္ဖို႕ မလြယ္ကူတဲ့ ကိုလိုနီစနစ္ေအာက္က ျပည္သူတို႕ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ နိပြန္တို႕ဟာ ျမင့္ျမင့္မားမား အေရးပါခဲ့တယ္။


14 Feb 2013

အစိုးရ ဆိုတာ (ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း)



သမၼတႏိုင္ငံ ထူေထာင္မယ္ ကိုင္း . . . လြတ္လပ္တဲ့ ဗမာျပည္ ဆိုေတာ့ ဘယ္လုိ ဗမာျပည္မ်ိဳးလဲ။
သမၼတႏိုင္ငံလား၊ ရွင္ဘုရင္စံနစ္နဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္မဲ့ ႏိုင္ငံလား ဒီေမးခြန္းေပၚလာတယ္။

ဒီေတာ့ဒီေမးခြန္းကို တိုတိုဘဲ ေျဖပါဆိုယင္ သမၼတႏိုင္ငံလိုခ်င္တယ္လို႔ တိုတိုဘဲ ေျဖရုံဘဲ။ဒါေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ္က ဒီေလာက္ တိုတိုေျဖခ်င္ဘူး။

လိပ္ပတ္လည္ေအာင္ အစိုးရ (State) ဆိုတဲ့ သေဘာတရားနဲ႔ ပက္သက္ျပီး ေဆြးေႏြးခ်င္တယ္။

ဒီ“အစိုးရ” ဆိုတဲ့ သေဘာတရားနဲ႔ပက္သက္ျပီး ေဆြးေႏြးခ်င္ တယ္။ ဒီ “အစိုးရ” ဆိုတဲ့ သေဘာတရားနဲ႔ပက္သက္ျပီး ေရွးက တရုပ္၊ အိႏိၵယ၊ ေခါမ၊ ေရာမေခတ္ကစျပီး ကေန႔ အထိ သေဘာအမ်ိဳးမ်ိဳး ေပၚခဲ့တယ္။ အခုေခတ္မွာေတာ့ ကားလ္မတ္ဆိုတဲ့ပုဂၢိဳလ္ကစတဲ့ မတ္၀ါဒေတြရဲ့ သေဘာ တရားဟာ တေျဖးေျဖး ေခတ္စားလာတယ္။ အဲဒီ ၀ါဒဟာလဲ အဆုံးစြန္ တရားမဟုတ္ေသးဘူး။ ရွာတုန္း၊ ေဖြတုန္း၊ တိုးတက္တုန္းဘဲ။

အဲဒီလို သေဘာအမ်ိဳးမ်ိဳး ဆိုေပမဲ့ ႏိုင္ငံေရးဟာ စီးပြားေရးအုတ္ျမစ္ေပၚမွာ တည္တယ္ဆိုတာကို ေတာ့ ဘယ္သူမွ မျငင္းႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ လူရယ္လို႔ ျဖစ္လာယင္ လူဟာစားရမယ္၊ ၀တ္ရမယ္၊ ေနရမယ္။ အဲဒီအစား၊ အ၀တ္၊ အေန အထိုင္နဲ႔ပတ္သက္ျပီး လူရဲ့လိုတဲ့ ၀တၳဳပစၥည္းအသုံးအေဆာင္ေတြကို ရွာၾကံတဲ့အခါက်ေတာ့ လူသုံးပစၥည္းလုပ္ငန္း စနစ္ေတြေပၚလာ တယ္။ အဲဒီ ပစၥည္း စနစ္ေတြေပၚလာတဲ့အခါ လူအခ်င္းခ်င္း ဆက္ဆံေပါင္းသင္းမႈ စနစ္ဟာလဲ ေပၚလာတယ္။ လူတန္းစားျခားနားလာၾကတယ္။ အဲဒီလုိ ျခားနားလာၾကရာက အက်ိဳးခ်င္း ကြဲျပားျပီး ပဋိပကၡျဖစ္လာၾကတယ္။

ဒီ ပဋိပကၡျဖစ္တာေတြကို ၾကီးတဲ့ငယ္ေအာင္၊ ငယ္တဲ့အမႈ ပလပ္ေအာင္ လုပ္ဖို႔ဆိုျပီး အစုိးရဆိုတာကို လူေတြက တင္ေျမွာက္တယ္။ တင္ေျမွာက္တုန္းကေတာ့ လူေတြကဘဲ။ ဒါေပမဲ႔ ေနာက္က်ေတာ့ လူ႔အထက္ေရာက္သထက္ ေရာက္ျပီး လူေတြအထဲက ေပၚခဲ့တဲ့ အစိုးရဟာ မိုးက်ေရႊကိုယ္ဘ၀ေရာက္သြားတယ္။ အဲဒီဘ၀ကစျပီး အစုိးရဆိုတာ လူေတြက အာဏာအပ္လို႔ ျဖစ္တာပါလားဆိုတဲ့ သဘာ၀ဟာ လုံးလုံးေပ်ာက္သြားတာဘဲ

အဲဒီ ရွင္ဘုရင္စနစ္လို သားစဥ္ ေျမးဆက္ ဆက္ခံတဲဲ့ အစိုးရမ်ိဳးက်ေတာ့လဲ ဘာေျပာစရာ ရွိေတာ့မလဲ။ တခါထဲ အစုိးရဆိုတာ ဘုန္း ကံေၾကာင့္ (Divne Right of King) ဆိုျပီးေတာင္ တခါတုန္းက အယူျဖစ္တဲ့အထိ အစုိးရရဲ့မူလ ဘ၀ဟာ ေပ်ာက္ ခဲ့တာဘဲ။

အဲဒီမွာ ေျပာခ်င္ၾကလိမ့္အုံးမယ္။ ဒါက ေရွးရွင္ဘုရင္ေတြပါ။ အခု ရွင္ဘုရင္ေတြကေတာ့ အာဏာလဲမရွိေတာ့ပါ ဘူး။ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ ဥပေဒအတိုင္း အုပ္ခ်ဳပ္ရတာပါလို႔ ေျပာၾကလိမ့္မယ္။

ေကာင္းျပီ။ ရွင္ဘုရင္ဆိုယင္ သားစဥ္ ေျမးဆက္ ဆက္ခံရလိမ့္မယ္။ အဲဒီလို မွဴးေတြမတ္ေတြ ရွိရလိမ့္မယ္။ အဂၤလန္မွာဆိုယင္ ဒီအတိုင္းဘဲမဟုတ္လား။

မွဴးေတြ မတ္ေတြဆိုျပီးအေခ်ာင္ပြေနသေလာက္ ပြေနၾကတာ (House of Lords) မွဴးေတြ မတ္ေတြ လႊတ္ေတာ္ ဆိုျပီး အဆာက်ယ္ေနၾကတာ သူတို႔တေတြဘဲ။

အာဏာ ရွိတာမရွိတာကို အပထားျပီး သူတို႔တေတြကို ဒီလို ရွိတာဟာ လူလူခ်င္း အတူတူဘဲဆိုတဲ့ သေဘာတရားကို ဖုံးလႊမ္းႏိုင္သမွ် ဖုံးလႊမ္းႏိုင္ေအာင္ လုပ္ျပီး၊ ေနာက္ဆုံးက်ေတာ့ လူေတြက ေပးထားတဲ့ အစိုးရအာဏာကို အေခ်ာင္ေကာ္ႏိုင္ေအာင္ စီစဥ္ထားတာေတြဘဲ။

အာဏာဆို တာလဲ မရွိဘူး မဟုတ္ပါဘူး။ ေျဗာင္သာ သိပ္မရွိတယ္။ သြယ္၀ုိက္တဲ့နည္း၊ စီးပြားေရးနည္း၊ ဟိတ္လုံး ဟန္လုံး နည္းေတြနဲ႔ အမ်ားၾကီးဘဲ။ သူတို႔အာဏာရွိေနၾကတာဘဲ၊
ျပီးေတာ့ ဒီရွင္ဘုရင္စံနစ္ဆိုတာမ်ိဳးဟာ အေခ်ာင္တိုင္းျပည္ ပိုက္ဆံကုန္တဲ့ရာထူးေတြ ေတာ္ေတာ္ဘဲရွိတယ္။

ဒီေတာ့ လူေတြက တင္ေျမွာက္တဲ့ “အစိုးရ”ဆိုတာဟာ လူေတြရဲ့အစိုးရ ျပည္သူေတြရဲ့အစုိးရ၊ ျပည္သူေတြႏွင့္ အလွမ္းမေ၀းဘဲ အျမဲလက္တြဲေနတဲ့အစိုးရ၊ ျဖစ္မွသာလွ်င္ သေဘာတရားအတိုင္းကိုက္ညီမယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ထင္တယ္။

အဲဒီသေဘာတရားနဲ႔ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ၾကီးဆန္႔က်င္ တဲ့ သားစဥ္ေျမးဆက္ ဆက္ခံသြားတဲ့ ရွင္ဘုရင္စနစ္ကို မလိုခ်င္ဘူး။

ဒီမိုကေရစီ၀ါဒအစစ္ကိုသာ ဖန္တီးမယ္ အဲဒီေတာ့ သမၼတ စံနစ္ကို လိုခ်င္တယ္။ သမၼတစနစ္ဟာ တိုင္းသူျပည္သားေတြသာလ်င္ အရင္းခံမူလဘူတ ျဖစ္ တယ္ဆိုတဲ့ သဘာ၀ကို ျပန္ေဖာ္တယ္။ လူလူခ်င္း အတူတူဘဲဆိုတဲ့သဘာ၀ကိုျပန္ေဖာ္တယ္။
ဒါေပမဲ့တခုသတိ ျပဳရမယ္။ “အစုိးရ” ဆိုတဲ့ အာဏာဟာ အင္မတန္ အဖိုးတန္အသုံး၀င္တယ္။ အဲဒီအာဏာကိုလဲ ပစၥည္းအင္အားေကာင္းတဲ့ လူေတြအခ်င္းခ်င္းလုၾကတယ္။ ရယင္လဲ လက္မလႊတ္ခ်င္ဘူး။ တိုင္းသူျပည္သားေတြ ဆိုတာကေတာ့ အဲဒီထဲမွာ ဒုတ္လုပ္ျပီး အရုိက္ခံရမဲ့အခါက်မွ ပါရတာဘဲ။ ဒီလို အာဏာလုၾကတဲ့အ ခါ “ ဒီမိုကေရစီ” ဆိုျပီး “ျပည္သူ႔ဆႏၵ၊ ျပည္သူ႔အာဏာ” လို႔ေၾကြးေၾကာ္ဟစ္ေအာ္ျပီး၊ ညာတဲ့စနစ္ေတြလဲရွိတယ္၊

လူေတြက တိုင္းသူျပည္ သားေတြက “အစုိးရ”အာဏာအပ္လိုက္တုန္းက က်ဳပ္တို႔အတြက္ေကာင္းေအာင္လုပ္ေပးပါဆိုျပီး အာဏာအပ္လိုက္တာဘဲ။ ဒါေပမယ့္ က်ဳပ္တို႔ကို ခင္ဗ်ားတို႔ အုပ္စုိးတဲ့လူေတြအတြက္ ႏွိပ္ကြပ္အုပ္ခ်ဳပ္ပါဆိုတဲ့အခ်က္သာ ျဖစ္ေနတာဘဲ။

လူေတြက တင္ေျမွာက္ျပီး

လူေတြရဲ့အက်ိဳးကို လုပ္တဲ့

လူေတြရဲ့အစိုးရသာလွ်င္

ဒီမိုကေရစီ ျဖစ္ႏိုင္မယ္။

အျခားဟာေတြဒီမိုကေရစီ အစစ္ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ အတုေတြ သာျဖစ္တယ္။

ဖ၊ ဆ၊ ပ၊ လ ပဏာမ ျပင္ဆင္မႈ ညီလာခံ မိန္႔ခြန္းမွ ေကာက္ႏွုတ္တင္ျပသည္

( ၁၉၄၆ ခု၊ စက္တင္ဘာလ ၂၇ ရက္ေန႔တြင္ (ဖဆပလ) အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဗဟုိဦးစီး အဖြဲ႔၏ သေဘာတူညီခ်က္အရ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ေခါင္းေဆာင္၍ ယာယီ အမႈေဆာင္ အစိုးရ အဖြဲ႔ကို ဖြဲ႔စည္းခဲ့သည္။ အစိုးရအဖြဲ႔ ဖြဲ႔စည္းျပီး ၍ တလခြဲမျပည့္မီ ၁၉၄၆ ခု၊ ႏို၀င္ဘာလ ၈ ရက္ေန႔ တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အစိုးရ အဖြဲ႔က အေရးၾကီးေသာ ေၾကညာခ်က္တစ္ေစာင္ ထုတ္ျပန္ေလသည္။ ယင္းေၾကညာခ်က္မွာ “ ျဗိတိသွ်အစိုးရက ျမန္မာျပည္ လြတ္လပ္ ေရးကို ေၾကညာရန္ႏွင့္ မေၾကညာက အစိုးရတဖြဲ႔လုံး ႏုတ္ထြက္မည္” ဟူေသာ ေၾကညာခ်က္ျဖစ္၏။ ထိုေၾကညာ ခ်က္အရ ျဗိတိသွ်အစိုးရက ေၾကညာခ်က္တစ္ရပ္ ထုတ္ျပန္ျပီးလွ်င္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ကို ဘိလပ္သို႔ ဖိတ္ ေခၚ ေဆြးေႏြးရ၏။ “ေအာင္ဆန္းအက္တလီစာခ်ဳပ္” ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ၾကသည္။ ယင္းစာခ်ဳပ္ အပိုဒ္ ၁ အရ ေရြးေကာက္ပြဲ မ်ားက်င္းပျပီး တိုင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္ကို တည္ေထာင္ႏိုင္ခဲ့၏။ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ ဥပေဒကို လႊတ္ ေတာ္သို႔ မတင္သြင္းမီ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္မ်ားပါ၀င္ေသာ ဂ်ဴဗလီေဟာညီလာခံၾကီးတြင္ တင္ျပခဲ့သည္။အထက္ပါမိန္႔ခြန္းမွာ ဂ်ဴဗလီေဟာပဏာမ ျပင္ဆင္မႈ ညီလာခံတြင္မိန္႔ၾကားခဲ့ေသာ မိန္႔ခြန္းမွ ေကာက္ႏွုတ္တင္ျပသည္။ မိန္႔ခြန္းေျပာ ေသာေန႔မွာ ၁၉၄၇ ခု၊ ေမလ ၁၉ ရက္ေန႔ ျဖစ္သည္။)

13 Feb 2013

ဖက္ဆစ္၀ါဒ ႏွင့္ ဒီမုိကေရစီ၀ါဒ (ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း)



ယခုအခါမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ အဖ်က္ဆီးဆုံး ၀ါဒဟာ ဖက္ဆစ္၀ါဒ ျဖစ္လုိ႔ ဒီ၀ါဒ ကမာၻမွာ ဘယ္ေနရာမွာ ျဖစ္ျဖစ္ ရွိေနရင္ စစ္ျဖစ္ဦးမွာ မုိ႔လုိ႔ ဒီ၀ါဒ ပေပ်ာက္ေအာင္ လုပ္ဖုိ႔လုိတယ္။ ဒီတြင္လားဆုိရင္ မဟုတ္ေသးဘူး။

ဒီ၀ါဒမ်ိဳးဟာ သူတုိ႔ျပည္မွာလည္း တုိင္းသူ ျပည္သားေတြကုိ ခ်ဳပ္ခ်ယ္တယ္။ ကမာၻမွာလည္း အင္မတန္ ႐ုိင္းစုိင္း ေသးႏုပ္တဲ့ လူမ်ိဳးေရး၀ါဒကုိ လက္ကုိင္ထားၿပီး ပုိၿပီး ခ်ဳပ္ခ်ယ္ဖုိ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရွိတယ္။

ကမာၻမွာလည္း ကမာၻ႔ လြတ္လပ္ေရးကုိ ထိခုိ္က္တယ္။

ကမာၻ႔ လြတ္လပ္ေရးကုိ ထိခုိက္လုိ႔ရွိရင္ ကမာၻ႔ လြတ္လပ္ေရး မရွိႏုိင္ဘဲ ျဖစ္သြားမယ္။

ကမာၻ႔ လြတ္လပ္ေရး မရွိရင္ ဗမာ့ လြတ္လပ္ေရး ဆုိတာလည္း မရွိႏုိင္ဘူး။

ဒါေၾကာင့္ ဖက္ဆစ္၀ါဒ ကမာၻမွာ ပေပ်ာက္ေရးကုိ က်ေနာ္တို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ထဲမွာ ထည့္ထားတယ္။

ကမာၻမွာ အဲဒီ၀ါဒမ်ိဳးကုိ တုိက္ဖ်က္မယ့္သူေတြနဲ႔ အျမဲ ပူးေပါင္းၿပီး အခြင့္ အာဏာရတုိင္း ေဆာင္ရြက္ဖုိ႔ပဲ။

အထူးသျဖင့္ က်ေနာ္တုိ႔ တုိင္းျပည္မွာ ဒီ၀ါဒမ်ိဳး လုံး၀မရွိႏုိင္ေအာင္ လုပ္ရမယ္။

အာဏာရွင္၀ါဒ၊

လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း မုန္းတီးေရး၀ါဒ၊

ဂ်ပန္ျပည္မွာလုိ စစ္ကသာ လႊမ္းမုိးရမယ္ ဆုိတဲ့ စစ္ဖက္ အာဏာရွင္စနစ္၊

သက္ဦးဆံပုိင္ ရွင္ဘုရင္စနစ္၊

အဲဒီ၀ါဒမ်ိဳး အငယ္စားျဖစ္တဲ့ ပေဒသရာဇ္ ၿမိဳ႕စား ရြာစား၀ါဒ၊

အထက္ကသာ ခန္႔ထားၿပီး တုိင္းသူ ျပည္သား ဆႏၵအရ မဟုတ္ဘဲ တုိင္းသူ ျပည္သားေတြနဲ႔ ကင္းကြာၿပီး မင္းစိတ္ေပါက္တဲ့ အရာရွိေတြ ခ်ယ္လွယ္တဲ့ စနစ္ဆုိး...

တမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိေနရင္....

အမ်ားျပည္သူတုိ႔ ဆႏၵနဲ႔ လုပ္ကုိင္ရတဲ့ ဒီမုိကေရစီ၀ါဒ ေခတ္မစားႏုိင္တဲ့
ဖက္ဆစ္၀ါဒ ဆင္တူ ယုိးမွားေတြ ေပၚလာႏုိင္တယ္။

ဒီ ၀ါဒမ်ိဳး ေပၚလာရင္ တုိင္းသူ ျပည္သားေတြဟာ လြတ္လပ္ေရး ဆုိတာကုိ မရႏုိင္ေတာ့ဘူး။

ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ ဒီမုိကေရစီ ၀ါဒကုိသာ ေခတ္စားေအာင္ လုပ္ရမယ္။

ဒီမုိကေရစီ ၀ါဒသာ လြတ္လပ္ေရး နဲ႔ ဆီေလ်ာ္တယ္။

ဒီ၀ါဒ သာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ အားေပးတယ္။

အဲဒါေၾကာင့္ ဒီ၀ါဒ ကုိသာ က်ေနာ္တုိ႔ ရည္ရြယ္ ရမယ္။

ေနာက္ လြတ္လပ္စြာ ေဖာ္ျပခြင့္၊စည္း႐ုံးခြင့္၊

အစည္းအေ၀း ေခၚခြင့္ႏွင့္ စီတန္း လမ္းေလွ်ာက္ခြင့္၊

လြတ္လပ္စြာ ေတြးေတာခြင့္ႏွင့္ ကုိးကြယ္လုိရာ ဘာသာ ကုိးကြယ္ခြင့္၊

တရားႏွင့္ မညီေသာ အဖမ္းအဆီး အခ်ဳပ္အေႏွာင္မွ ကင္းလြတ္ခြင့္၊

ကုိယ္ေရး လြတ္လပ္ခြင့္၊ ကုိယ့္အိမ္ ကုိယ့္ယာႏွင့္ ေနထုိင္ျခင္းကုိ မတရားသျဖင့္ ေႏွာင့္ယွက္ျခင္းမွ ကင္းလြတ္ခြင့္၊

လူတုိင္း ပညာသင္ၾကားႏုိင္ခြင့္၊ အခမဲ့ ေဆး၀ါး အကူအညီ ရရွိခြင့္၊

မတရား သျဖင့္ စီးပြား ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈမ်ားမွ လြတ္ၿငိမ္း ခ်မ္းသာခြင့္၊

အလုပ္သမား လယ္သမားမ်ားရဲ႕ အနည္းဆုံး အခြင့္အေရး မ်ားကုိ အစုိးရက ေစာင့္ေရွာက္ ေပးျခင္း၊

တုိင္းျပည္တြင္ တုိင္းရင္းသား လူမ်ိဳးတုိင္း ကုိယ့္ဘာသာ ကုိယ့္ဓေလ့ ကုိယ့္ယဥ္ေက်းမႈ အတုိင္း ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ခြင့္၊

အုိစာနာစာ အထိအခုိက္ ေလ်ာ္ေၾကး ရန္ပုံေငြ အစရွိသည္ တုိ႔ကုိ အစုိးရက ထားၿပီး အုိမင္း၍ လည္းေကာင္း၊ ဖ်ားနာ၍ လည္းေကာင္း၊ ထိခုိက္ နာက်င္၍ လည္းေကာင္း၊ အလုပ္လုပ္ခ်င္ ေသာ္လည္း အလုပ္ မရႏုိင္၍ လည္းေကာင္း၊ အသက္ေမြး ၀မ္းေက်ာင္း မျပဳႏုိင္စြမ္း ရွိသူမ်ား သည္ အစုိးရ၏ အေထာက္ အပံ့ကုိ ရရွိခြင့္ႏွင့္

ဒီမုိကေရစီ အခြင့္အေရး မ်ိဳးေတြလည္း ရွိရမယ္။


၁၉၄၅ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ စတုတၳအႀကိမ္ေျမာက္ ႏုိင္ငံေခါင္းေဆာင္မ်ား အစည္းအေ၀းတြင္ ႁမြက္ၾကားသည့္ မိန္႔ခြန္း ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္

12 Feb 2013

လူမ်ိဳးေရး ဆိုတာ ဘာလဲ (ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း)

လူမ်ိဳးၾကီးဆိုတာ ဘာလဲ

ဒီေနရာမွာ လူမ်ိဳးေရးကိစၥကို ကြ်န္ေတာ္ေဆြးေႏြးလိုတယ္။ အဂၤလိပ္လိုမွာ (Nation or Nationality, Race, Tribe) အစရွိသည္ အားျဖင့္ လူမႈေရးးေတြကို အသီးသီး ေခၚထားတာရွိတယ္။

(Nation or Nationality) ဆိုတာမ်ိဳးကေတာ့ ဗမာလို တိတိက်က် ဘယ္လုိျပန္ရမယ္ ဆိုတာ ဗမာ့ အဘိဓါန္ က်က်နန ထြက္မွဘဲ ျဖစ္ႏိုင္မွာဘဲ။ အဓိပၸာယ္ကေတာ့ ဥပမာ ျဗိတိသွ် လူမ်ိဳးဆိုုုယင္ အဂၤလိပ္၊စေကာ့၊ေ၀လ၊အိုင္းရစ္လူမ်ိဳးေတြ ေပါင္းထားတာကို ေခၚတာပဲ။ အေမရိကန္လူမ်ိဳး ဆိုယင္လ ဥေရာပ လူမ်ိဳစံု၊အေမရိကန္မွာ လာေနျပီး အေမရိကန္ လူမ်ိဳးလိုေနတဲ့ လူအားလံုးကို ေခၚတာပဲ။ ဒီေတာ့ (Nation) သို႔မဟုတ္ (Nationality) ေခၚတဲ့ လူမ်ိဳးၾကီးကို ဆိုၾကပါစို႔၊အဲဒီ လူမ်ိဳးၾကီးဆိုတာ ဘယ္လို အခ်င္းအရာေတြနဲ႔ ျပည့္စံုမွ လူမ်ိဳးၾကီးလို႔ ေခၚမလဲ။ အဲဒီလူမ်ိဳးေရး ျပႆနာနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး အခု ကမၻာေက်ာ္ ဆိုဗီယက္ ယူနီယံ ေခါင္းေဆာင္ၾကီး ျဖစ္တဲ့ စတာလင္က ဘယ္လို သရုပ္ေဖာ္ထားသလဲ ဆိုယင္ -

A nation is a historically evolved stable community of language,territory ,economic life, and psychologicsl make - up manifested in a community culture;

လူမ်ိဳးၾကီး ဆိုတာ ရာဇ၀င္အရ ျဖစ္ပြားျပီး တည္တည္တံ့တံ့ ေနလာတဲ့ သူ႔ဘာသာစားနဲ႔၊ သူ႔နယ္ေျမနဲ႔၊သူ႔စီးပြားေရးနဲ႔၊သူ႔ယဥ္ေက်းမႈ ပညာထံုးစံဓေလ့ေတြနဲ႔ ညီညြတ္စည္းရံုးထားတဲ့ လူေပါင္းစုဘဲလို႔ စတာလင္က သရုပ္ေဖာ္ျပခဲ့တယ္။ ဒီေနရာမွာ လူေပါင္းစုဆိုတာဟာ (A nation is not a racial or trible community of people) လို႔ အတိအလင္း ေဖာ္ျပထားတယ္။ အဓိပၸာယ္ကေတာ့ လူမ်ိဳးၾကီးဆိုတာ အေသြးအဆင္းတူတဲ့ (Race) တိိို႔ (Tribe) တို႔ ေခၚတဲ့ လူမ်ိဳးစုမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီ (Race) တို႔မ်ား ေပါင္းစပ္ထားျခင္း ျဖစ္လို႔ တယ္ရွင္းလင္း ျပန္တယ္။

အဲဒီမွာ စကားတူရိွရံုနဲ႔ လူမ်ိဳးၾကီး မျဖစ္ႏိုင္ဘူးတဲ့။ စကားတမ်ိဳးထဲ ေျပာၾကတဲ့ အဂၤလိပ္ အေမရိကန္ဟာ လူမ်ိဳးၾကီးႏွစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနတာ အထင္အရွားဘဲ မဟုတ္လားတဲ့။ လူမ်ိဳးျခားတိုင္း စကားမျခားဘူး။ စကားတူတိုင္း လူတမ်ိဳးတည္း မဟုတ္ဘူး။ အေၾကာင္းအားေလ်ာ္စြံာ ဆံုစည္းခြင့္ မရွိလို႔ရွိယင္ တမ်ိဳးစီျဖစ္တယ္။ အဲဒီလို ဆံုစည္းတဲ့ ေနရာမွာ တေျမတည္းေန တေရတည္းေသာက္တဲ့ လူေတြမွ လူတမ်ိဳးတည္း ျဖစ္လာႏိုင္သတဲ့။ ေနာက္စီးပြားေရးမွာလဲ တဦးႏွင့္တဦး ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ သေဘာမ်ိဳး မွီခိုျပီး ေပါင္းစည္းထားမွ ျဖစ္သတဲ့။ ျပီးေတာ့ လူတမ်ိဳးရဲ့ စိတ္ဓါတ္ (Nationnal Character) လို႔ ဆိုတဲ့ လူယဥ္ေက်းမႈထံုးစံ ဓေလ့ဆိုတာကို မထားလို႔ မျဖစ္ဘူးတဲ့။ ဒီအခ်က္ေတြထဲက တခုေလာက္မရရံုနဲ႔ဘဲ လူမ်ိဳးၾကီးဆိုတဲ့ ဂုဏ္အဂၤါကို မထိုက္္တန္ဘဲ ျဖစ္သြားႏိုင္သတဲ့။ အဲဒီေတာ့ ဒီအခ်င္းအရာေတြ အားလံုးျပည့္စံုမွ လူမ်ိဳးၾကီး တမ်ိဳး ျဖစ္တယ္ဆိုဘဲ။ ဒီေနရာမွာ (Common Language) ဆိုတဲ့ စကားတူလို႔ ဆိုတာမွာလဲ ဥပမာ ျဗိတိသွ် လူမ်ိဳးၾကီးမ်ား အဂၤလိပ္စကား အားလံုး ေျပာၾကတယ္။ နားလည္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ အိုင္းရစ္တို႔ ဘာတို႔မွာ သူတို႔စကား သတ္သတ္ရွွွိတယ္။ အဲဒါကိုလဲ သတိျပဳဖို႔ လုိတယ္။


ေနာက္ျပီး (State) (ဒီေနရာမွာေတာ့ လက္နက္ႏိုင္ငံေတာ္လို႔ဘဲ ဆိုၾကပါစို႔)။ အဲဒီ လက္နက္ႏိုင္ငံေတာ္ဆိုတဲ့ (Political Community) ႏိုင္ငံေရး လူေပါင္းစနဲ႔႔႔႔႔ လူမ်ိဳးၾကီး ေပါင္းစံု (National Community)ကို နားမရႈပ္ေစလိုဘူးလို႔ စတာလင္က ရွင္းထားတယ္။ ဘယ္လိုလဲ ဆိုယင္ တူတာေတြထဲမွာ စကားတူမွ လူမ်ိုဳးၾကီး တမ်ိဳးဆိုတာ ျဖစ္ႏိုင္မယ္။ သို႔ေသာ္လည္း လက္နက္ႏိုင္ငံေတာ္ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံေရး လူေပါင္းစုထဲမွာေတာ့ စကားမတူေပမဲ့ တႏိုင္ငံတည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္ဆိုတာ ေဖာ္ျပထားတယ္။


ေကာင္းျပီ။ ဒီအခ်က္ေတြကို အေျချပဳျပီး စဥ္းစားယင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဗမာျပည္မွာ (Nation or Nationnality) လူမ်ိဳးၾကီး အျဖစ္နဲ႔ ဘယ္ႏွစ္မ်ိဳး ရွိသလဲ ဆိုယင္္ စင္စစ္ ေျပာရယင္ေတာ့ အားလံုးတမ်ိဳးတည္းပဲ ရွိႏိုင္မယ္။

(Race,Tribe) ဆိုတဲ့ ဟာမ်ိဳးေတာ့ ရွိသေပါ့။ ဒါမ်ိဳးေတြေကာ (Nation or Nationality) ထဲမွာ မရွိဘူးလား ဆိုေတာ့ ရွိသတဲ့။ သူတို႔ကို (National Minority) လို႔ ေခၚတယ္။ လူမ်ိဳးေရး လူနည္းစုေတြလို႔ ေခၚတယ္တဲ့။

အဲအခုန ကြ်န္ေတာ္တို႕ ဗမာျပည္မွာ လူမ်ိဳးၾကီး စစ္စစ္ ေခၚႏိုင္တာ အားလံုးေပါင္းေခၚမွ ျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ ဘာျပဳလို႔ ေျပာရသလဲဆိုယင္ အထက္မွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ အခ်က္ေတြနဲ႔ ျပည့္စံုတဲ့ လူေပါင္းစု ဆိုလို႔၊ ရွမ္းလူမ်ိဳးကို ေျပာမယ္ဆိုယင္ေတာ့ စစ္စစ္ မဟုတ္ဘဲ ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ သေဘာမ်ိဳး ဆိုယင္ လူမ်ိဳးၾကီးလို႔ ေခၚႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ တျခား လူမ်ိဳးေတြ ဆိုယင္ မေခၚႏိုင္ဘူး။ ဥပမာ ဂ်ိန္ေဖာလူမ်ိဳး ၊ သူတို႔မွာ အထက္ပါ လူမ်ိဳးၾကီး အဂၤါျပည့္ျပည့္စံုစံု မရွိဘူး။ အထူးသျဖင့္ စီးပြားေရးမွာ သူ႔ခ်ည္း မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ဥပမာ ခ်င္း ၊ ခ်င္းက်ေတာ့ ပိုေတာင္ ဆိုးသြားေသးတယ္။ ဘာျပဳလို႔လဲ ဆိုယင္ သူတို႔မွာ စကားတူကို မရွိဘူး။ အခ်င္းခ်င္း က်ေတာ့ ဗမာစကားယင္လဲသံုး၊ အဂၤလိပ္ေတြ စီမံခဲ့လို႔ ကုလားစကားယင္လဲ သံုးေနရတာပဲ။ ကရင္နီကို ၾကည့္ ၊လူဦးေရကလဲ မိုးျဗဲနယ္ဆိုတာ ထည့္ပါမွ ရွစ္ေသာင္ေလာက္ဘဲရွိတယ္။ အဲဒီ ရွစ္ေသာင္းေလာက္က အခ်င္းခ်င္း ဘာစကား သံုးေနရလဲ ဆိုယင္ ဗမာစကားကို သံုးေနရတယ္။ ကရင္ လူမ်ိဳးၾကည့္အံုးမလား။ အမ်ိဳး ၁၂ မ်ိဳးေလာက္ကြဲျပီး စကားဆိုုယင္လဲ (Principal Languages) အဓိက စကား ႏွစ္မ်ိဳးေတာင္ ရွိေနတယ္။ အခ်င္းခ်င္းက်ေတာ့ ဗမာစကားဘဲ သံုးေနရတာဘဲ။ ရွမ္းဆိုတာလဲ အမွန္ကေတာ့ ဗမာစကား အမ်ားအားျဖင့္ နားလည္ၾကတာဘဲ။ ယဥ္ေက်းမႈဆိုယင္ ဗမာ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ တူတာေတြ အမ်ားၾကီးဘဲ။

လူမ်ိဳးၾကီး အခ်င္းခ်င္း ဆိုယင္ေတာ့ (Nations are Sovereigns and all natiiions are equal) လို႔ လူမ်ိဳးၾကီးေတြဟာ အခ်ုဳပ္အခ်ာ အာဏာရွိတယ္။ အတူတူဘဲ။ တန္းတူဘဲလို႔ စတာလင္က ဆိုထားတယ္။


ဒါျဖင့္ ဒီအဓိပၸာယ္က ဘယ္လို သေဘာလဲ။ လူမ်ိဳးၾကီးဆိုတာ အခ်င္းခ်င္း ေပါင္းသင္းေနယင္ (Regional Autonomy) ဆိုတဲ့ နယ္ေျမအရ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရျပီး ခြဲထြက္ခြင့္ပါ ရထိုက္သတဲ့။ ကိုယ္ပိုင္ ျပဌာန္းႏိုင္ခြင့္ လံုး၀ ရထိုက္သတဲ့။

The right of self-determination means that a nation can arrange its life according to itsown will. It has the right to arrange its own life on the basis of autonomy.

It has the right to enter into federal relation with other nations. It has right to complete secession.

လိို႔ ဆိုုထားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆက္ေျပာထားတာရွိေသးတယ္။

This of course does not mean that Social Democrats will support every demand of nation.A nation has the right even to return to the order of things; but this does not mean that Social Domocrats will subscribe to such a decision if taken by any institution of the said nation............

ျပီးေတာ့

In fighting for the right of nations to self-determination, the aim of the Social Democrats is to put an end to the policy of national oppression,to render it impossible, and thereby to remove the grounds of hostility and reduce it to a minimum.

ကိုယ္ပိုင္ ျပ႒ာန္းႏိုင္ခြင့္ကို လူမ်ိဳးၾကီးဆိုတာတိုင္း ရထိုက္တယ္ဆိုေပမဲ့ ေနရာတကာ အျမဲတမ္းမဟုတ္ဘူး။ ေကာင္းက်ိဳးလုပ္ဖို႔သာ ျဖစ္တယ္။ ဆိုးက်ိဳးလုပ္ဖို႔မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ေျပာထားတယ္။ လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္းခ်ယ္လွယ္လႊမ္းမိုးမႈ၊ ႏွိပ္စက္မႈ မျဖစ္ရေအာင္ ဒီအခြင့္အေရး မ်ိဳးကိုလူမ်ိဳးၾကီးတိုင္းကို ေပးတာဘဲ

ပီေတာ့ “ မတ္၀ါဒ” ဋီကာဆရာတဦးကလဲ

It would be wrong to say that Marxists must support every national movement and that they have to apply the principle of national self-determination as dogma in every simple case. Also the right of self - determination of this or that national group has to be difinitely denied if under the given conditions it would serve reactionary purposes the do a disservice to the general cause of democtacy.

ကြယ္လြန္သြားတဲ့ လီနင္ ဆိုတဲ့ပုဂၢိဳလ္ၾကီးကလဲဆိုထားတယ္။

The various demands of democracy, including self-determination, are not absolute, but a small part of the general de mocratic (now general socialist) world movement. Possible in individual concrete cases, the part may contradict the whole, if so it must be rejected.

ေနာက္ျပီး

The question of the right of a nation freely to secede must not be confused with the question of whether it would be expedient for any given nation to secede at secede at any given moment.

ဒါေတြ အားလုံးျခဳံလိုက္ေတာ့ ဘာအဓိပၸါယ္ထြက္သလဲဆိုင္ယင္ လူမ်ိဳးၾကီးဆိုတာ အခ်င္းခ်င္းေပါင္းၾကယင္ ကိုယ္ပုိင္ျပ႒ာန္းခြင့္အရ ေပါင္းၾက။ ဒါေပမဲ့ ေနရာတကာ အခ်ိန္အခါတိုင္းမွာ အေျခအေန အက်ိဳးအေၾကာင္းကို မေထာက္ဘဲ အရမ္းကိုယ္ပိုင္ ျပ႒ာန္းခြင့္မဟုတ္ရ ဘူးဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ပါဘဲ။ ဒါက (Nation or Nationality) ဆိုတဲ့ လူမ်ိဳးၾကီးႏွင့္ ပက္သက္ျပီးသိသင့္သိထိုက္ေသာ သေဘာတရားေတြဘဲ။

ျပီးေတာ့ ....

Of course not one of the regions constitutes a compact homogeneous nation for each is interspersed with national minorities. Such are the Jews in Poland. the Latvians in Lithuania, the Russians in Caucasus. the Poles in the Ukraine,and so on. It may be feared. therefore, that the minorities will be oppressed by the national majorities. But there will be grounds for this fear. only if the old order continues to prevail in the country. Give the country complete democracy and all grounds for this fear will vanish.

What is it that particularly a national minority? A minority is discontented because it does not enjoy the right to use its native language. Permit it to use its native language and the discontent will pass of itself. A minority is discontented beause it does not possess its own schools. Give it its own schools and all grounds for discontent will disappear. A minority is discontented because it does not enjoy liberty of conscience, etc. Give it these liberties and it will cease to be discontented. Thus national equality in all forms (languages, schools etc) is an essential element} in the solution of the national problem.

A state law based on cmplete democracy in the country is required. prolubiting all national privileges without exception and all kinds of disablities and restrictions on the rights of national minorities.

ဒီဟာကေတာ့ လူမ်ိဳးေရးလူနည္းစုအခြင့္အေရးေတြႏွင့္ ပက္သက္ျပီးသိသင့္သိထိုက္တဲ့အခ်က္ေတြဘဲ။ ပီးေတာ့ လူမ်ိဳးေရးလူနည္းစုဆို တာ လူဦးေရ ဘယ္ေလာက္ရွိမွ လူမ်ိဳးေရး လူနည္းစုေခၚမလဲ ဆိုတာကိုလဲ သိဖို႔လိုတယ္။ အရင္ စစ္မျဖစ္ခင္တုန္းက ရွိခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေပါင္းစုံ အသင္းခ်ဳပ္ၾကီးက သရုပ္ ျပ႒ာန္းထားတာကေတာ့၊ လူမ်ိဳးေရးလူနည္းစုဆိုတာ လူမ်ိဳးေရးလူမ်ားစုရဲ့ ငါးပုံတပုံေလာက္ရွိမွ လူမ်ိဳးေရးလူ နည္းစုလို႔ ေခၚႏိုင္မယ္လို႔ ဆိုထားတယ္။ ဘာျပဳလို႔လဲ ဆို ရွမ္းျပည္မွာ လူမ်ိဳးေပါင္း ၂၀၊ ၃၀ ေလာက္ရွိတယ္။ အဲဒီလိုသာ လူမ်ိဳးကြဲတိုင္း ေရွာက္ေခၚေနရယင္ဆုံးမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္လူဦးေရ သတ္မွတ္ရတာဘဲ။ သို႔ေပမဲ့ ဗမာျပည္အဖို႔မွာ လူမ်ိဳးေရး လူမ်ားစုရဲ့ ငါးပုံတပုံ ဆိုတာေတာ့ မ်ားလြန္းအားၾကီးတယ္ ထင္တယ္။ ဆယ္ပုံတပုံ ေလာက္ရွိယင္ဘဲ လူမ်ိဳးေရးလူနည္းစုလို႔ ေခၚသင့္တယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ယူဆတယ္။ လူမ်ိဳးေရး လူမ်ားစုရဲ့ ငါးပုံတပုံရွိမွ လူမ်ိဳးေရးလူနည္းစုဆိုယင္ေတာ့ ဗမာျပည္မမွာ လူမ်ိဳးေရး လူနည္းစုကို မရွိႏိုင္ေတာ့ဘူး။


ဒါေပမဲ့ ဥပမာ ကရင္လူမ်ိဳးဆိုလို႔ရွိယင္ လူမ်ိဳးေရး လူနည္းစုအျဖစ္နဲ႔ အခြင့္အေရးေတြ ရသင့္သေလာက္ မရဘဲ ရွိေနတယ္ဆိုတာ ျငင္းလို႔ က်ဳပ္တို႔ ရမွာမဟုတ္ဘူး။ ျပီးေတာ့ သူတို႔တေတြဟာလဲ ဗမာေတြရဲ့ ဆယ္ပုံတပုံေလာက္ အဖ်င္းဆုံး ရွိလိမ့္မယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ သူတို႔ကို ေတာ့ လူမ်ိဳးေရးလူနည္းစု အခြင့္အေရးေတြကို ေပးဖို႔ေတာင္းတယ္။ မြန္လူမ်ိဳးကိစၥဆိုယင္ေတာ့ သူတို႔မွာ အခုလူမ်ိဳးေရး လူနည္းစုအျဖစ္ နဲ႔ မြန္စာေပ၊ မြန္ေက်ာင္းေတြ ကိစၥေလာက္က လြဲယင္ တျခားနစ္နာခ်က္ေတြမရွိပါဘူး။ မြန္ရယ္၊ ဗမာရယ္ ခြဲျခားျပီး ကရင္လို သေဘာ ထားသလိုထားေစခ်င္လိုိ႔ေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။

ဒီေတာ့ လူမ်ိဳးေရး ျပႆနာနဲ႔ပက္သက္ျပီး ကြ်န္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္စုံစုံလင္လင္ ေျပာျပျပီးတဲ့ေနာက္၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဗမာျပည္သစ္ကို တည္ေထာင္ေတာ့ ျပည္ေထာင္စုသေဘာတည္ေထာင္မလား။ လူမ်ိဳးၾကီးတမ်ိဳးတည္းဘဲဆိုတဲ့ တိုင္းျပည္မ်ိဳး (Unitary) တည္ေထာင္မလား ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကို ေျဖဆိုလိုတယ္။

ကြ်န္ေတာ္အျမင္အရ ဆိုယင္ေတာ့ အထက္လူမ်ိဳးေရးအရ ရသင့္ရတိုက္တဲ့ အခြင့္အေရးမ်ိဳးေတြကို စည္းကမ္း သတ္မွတ္ေပးျပီးးေတာ့ (Unitary State) လူမ်ိဳးၾကီး တမ်ိဳးတညး္ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံမ်ိဳးေတာ့ ေထာင္လို႔မျဖစ္ဘူး။ ျပည္ေထာင္စု သေဘာမ်ိဳးဘဲ ျဖစ္ရမွာဘဲ

ဒါေပမယ့္ ေပါင္းခါမွ ေဆးအတြက္ ေလးတဲ့ ျပည္ေထာင္စုမ်ိဳး၊လီနင္ေျပာသလို တစိတ္ တေဒသက တခုလံုးကို ဆန္႔က်င္တဲ့ (The part contradic ting the whole) ျပည္ေထာင္စုမ်ိဳး ဆိုယင္ေတာ့ အျဖစ္ႏိ္ု္င္ဘူး။ အထူးသျဖင့္ ျပည္ေထာင္စုဟာ စီးပြားေရး တိုးတက္မႈကို စုေပါင္းျပီး စံနစ္တက် စီစဥ္ႏိုင္မယ့္ ျပည္ေထာင္စုမ်ိဳး ျဖစ္ရလိမ့္မယ္။

ဒါမွ လူမ်ိဳးအားလံုး တိုင္းသူျပည္သား အမ်ားဆံုး တိုးတက္မႈကို လုပ္ႏိုင္မွာဘဲ။ ေပါင္းတယ္ဆိုတာ အခ်င္းခ်င္း ေကာင္းက်ိဳးရွိေအာင္ ေပါင္းၾကတာ ျဖစ္ျပီး ဆိုးက်ိဳးရွိေအာင္ ေပါင္းတာမ်ိဳး ဘယ္နည္းနဲ႔မွ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။

ဒီလူမိ်ဳးေရး ျပႆနာနဲ႔ ပတ္သက္ျပီ ေနာက္ အေၾကာင္းေပၚယင္ ေပၚသလို ေဆြးေႏြးသင့္ယင္ ေဆြးေႏြးပါအံုးမယ္။ အခု ဒီမိန္႔ခြန္းမွာေတာ့ ဒီေလာက္နဲ႔ဘဲ ေတာ္ေလာက္ျပီလို႔ ကြ်န္ေတာ္ယူဆပါတယ္။

(၁၉၄၆ ခု၊ စက္တင္ဘာလ ၂၇ ရက္ေန႔တြင္ (ဖဆပလ) အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဗဟုိဦးစီး အဖြဲ႔၏ သေဘာတူညီခ်က္အရ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ေခါင္းေဆာင္၍ ယာယီ အမႈေဆာင္ အစိုးရ အဖြဲ႔ကို ဖြဲ႔စည္းခဲ့သည္။ အစိုးရအဖြဲ႔ ဖြဲ႔စည္းျပီး ၍ တလခြဲမျပည့္မီ ၁၉၄၆ ခု၊ ႏို၀င္ဘာလ ၈ ရက္ေန႔ တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အစိုးရ အဖြဲ႔က အေရးၾကီးေသာ ေၾကညာခ်က္တစ္ေစာင္ ထုတ္ျပန္ေလသည္။ ယင္းေၾကညာခ်က္မွာ “ ျဗိတိသွ်အစိုးရက ျမန္မာျပည္ လြတ္လပ္ ေရးကို ေၾကညာရန္ႏွင့္ မေၾကညာက အစိုးရတဖြဲ႔လုံး ႏုတ္ထြက္မည္” ဟူေသာ ေၾကညာခ်က္ျဖစ္၏။ ထိုေၾကညာ ခ်က္အရ ျဗိတိသွ်အစိုးရက ေၾကညာခ်က္တစ္ရပ္ ထုတ္ျပန္ျပီးလွ်င္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ကို ဘိလပ္သို႔ ဖိတ္ ေခၚ ေဆြးေႏြးရ၏။ “ေအာင္ဆန္းအက္တလီစာခ်ဳပ္” ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ၾကသည္။ ယင္းစာခ်ဳပ္ အပိုဒ္ ၁ အရ ေရြးေကာက္ပြဲ မ်ားက်င္းပျပီး တိုင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္ကို တည္ေထာင္ႏိုင္ခဲ့၏။ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ ဥပေဒကို လႊတ္ ေတာ္သို႔ မတင္သြင္းမီ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္မ်ားပါ၀င္ေသာ ဂ်ဴဗလီေဟာညီလာခံၾကီးတြင္ တင္ျပခဲ့သည္။ ေဖာ္ျပပါေကာက္ႏွုတ္ခ်က္မွာ ဂ်ဴဗလီေဟာပဏာမ ျပင္ဆင္မႈ ညီလာခံတြင္မိန္႔ၾကားခဲ့ေသာ မိန္႔ခြန္းမွ ျဖစ္သည္။ မိန္႔ခြန္းေျပာ ေသာေန႔မွာ ၁၉၄၇ ခု၊ ေမလ ၁၉ ရက္ေန႔ ျဖစ္သည္။)

11 Feb 2013

တို႔ဗမာအစည္းအရံုး၏ သမိုင္းဝင္ဓါတ္ပံုမ်ား

မွတ္ခ်က္။    ။ "သပိတ္တား" ဆိုသည့္ အဓိပါယ္မွာ အစိုးရ၏ ေဒသတြင္းအုပ္ခ်ဳပ္ေရး ရပ္တန္႔ေစရန္  အေရးပါေသာ ရံုးအဝင္အဝမ်ား၊ လမ္းမ်ားေပၚတြင္ "တားဆီး" ေသာပံုစံျဖင္႔ အစုအေဝးနဲ႔ ထိုင္ေနျခင္းမ်ဳိးျဖစ္ပါသည္။


 ( အထက္ေဖၚျပပါ ဓါတ္ပံုတြင္ ရန္ကုန္ အတြင္းဝန္ရံုး ယေန႔အေခၚ ဝန္ႀကီးမ်ားရံုး ဆႏၵျပပြဲတြင္ ကိုလိုနီေခတ္ ပုလိပ္တို႔ေၾကာင္႔ တကသ ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ က်ဆံုးခဲ႔ပါသည္။)



ပ်ဴတို႔ေျမဘေလာ႔မွ ကူယူေဝမွ်ပါသည္။

6 Feb 2013

ပ်ဳစစ္လွ်င္ ျမန္မာ ဟုဆိုျပန္တယ္


ပ်ဳစစ္လွ်င္ ျမန္မာ ဟုဆိုျပန္တယ္



" ဘုန္းတင့္ေက်ာ္ " စာေရးဆရာ နာမည္ကိုသမိုင္းစိတ္ဝင္စားသူ လူတစ္စု သတိထားမိ ႏိုင္  ေသာ္လည္း လူငယ္အမ်ားစု သိဦးမယ္မထင္ပါ။

စာေရးဆရာ တကၠသိုလ္ဘုန္းႏိုင္ ဆိုရင္ေတာ့ လူၾကီး၊ လူရြယ္၊ လူငယ္ အကုန္သိလိမ္႔မယ္လို႕ ထင္ပါတယ္။ ဘုန္းတင့္ေက်ာ္ဟာ တကၠသိုလ္ဘုန္းႏိုင္ ၏ သားျဖစ္ပါတယ္။

သူေရးသားျပဳစုထားတဲ့ စာတမ္းေတြေပါင္းျပီး စာအုပ္ထြက္လာပါတယ္။" ပ်ဴစစ္လွ်င္ ျမန္မာ " ဆိုတဲ့ စာအုပ္ပါ။

စာေရးသူ ကိုယ္တိုင္က ရုပ္ရွင္ေတးကဗ်ာ မဂၢဇင္းမွာ ပါတဲ့ အခန္းဆက္ေဆာင္းပါး ေတြကို စာအုပ္အျဖစ္ စုစည္းတယ္လို႕ ပထမဆုံး စာမ်က္ႏွာမွာ ဆိုထားတဲ့အတြက္" သမိုင္းသုေတသနစာတမ္းလို႕"  မေျပာဘဲ ေဆာင္းပါးလို႕ ေျပာရင္ ပိုမွန္ကန္တိက်မယ္လို႕ ဆိုခ်င္ပါတယ္။
ေဆာင္းပါးသည္ စာတမ္းမဟုတ္၊ စာတမ္းသည္လည္း ေဆာင္းပါး မဟုတ္လို႕ဆိုခ်င္ပါတယ္။ ထိုႏွစ္ခု အႏွစ္သာရခ်င္း မတူပါ။

သူေရးသားတင္သြင္းတဲ့ စာတမ္းေတြဖတ္ၾကားရာမွာ သဘာပတိ အျဖစ္ " ေဒါက္တာ သန္းထြန္း " က ေဆာင္ရြက္ခဲ့တယ္လို႕ဆိုပါတယ္။

 ပ်ဴဟူသည္မွာ ျမန္မာျဖစ္ေၾကာင္းကို ေဒါက္တာ သန္းထြန္းကိုယ္တိုင္က လက္ခံတယ္လို႕ဆိုထားပါတယ္။
 ( စာမ်က္ႏွာ ၉ )

စာေရးသူ ပညာရွင္ " ဘုန္းတင့္ေက်ာ္" ကိုယ္တိုင္က ပ်ဴစာလို႕ အမ်ားအေခၚရွိတဲ့ အမည္မသိ ေက်ာက္စာေတြကို ဖတ္ႏိုင္ေအာင္ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္သူျဖစ္တယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဘယ္သူမွမဖတ္ႏိုင္တဲ့ စာလို႕ ခဏ ခဏ ညြန္းတာကိုလည္းဖတ္ရပါတယ္။

သေရခတၲရာ မွာရွိတဲ့ အမ်ားအေခၚ ပ်ဴအ႐ိုးအိုး ၄ လုံး မွာေရးထားတဲ့ စာ နဲ႕ ျမေစတီေက်ာက္စာ တျဖစ္လဲလူသိမ်ားတဲ့ ရာဇကုမာရ ေက်ာက္စာ ကပ်ဴစာေတြ စသျဖင့္ စာအုပ္ထဲမွာ ျမန္မာဘာသာျပန္ေပးထားပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ္ဒီစာအုပ္ရဖို႕ အပူတျပင္း လုပ္ရပါေတာ့တယ္။ ပ်ဴစာေတြကို ေလ့လာခြင့္ရေတာ့မယ္ ဆိုျပီး သိပ္စိတ္လႉပ္ရွားခဲ့ပါတယ္။

သို႕ေသာ္လည္း စာအုပ္တစ္အုပ္လုံးမွာ အဓိက အေရးအၾကီးဆုံး ျဖစ္တဲ့ မူရင္းေက်ာက္စာ စကားလုံး အေရးအသား မပါ လို႕ သိပ္စိတ္ပ်က္တယ္ရတယ္လို႕ စိတ္ထဲရွိတဲ့ အတိုင္းဆိုခ်င္ပါတယ္။ ေက်ာက္စာေတြကို ျမန္မာမႈျပဳထားတယ္ ( ေခတ္ျမန္မာ စကားလုံးေတြႏွင့္ ဘာသာျပန္ထားတယ္)။

တစ္ခါတုန္းက တစ္ေယာက္ေသာ သမိုင္းပညာရွင္ တစ္ဦးဟာ ေက်ာက္စာေပါင္းခ်ဴပ္ဆိုျပီး စာအုပ္ အထူၾကီး ထုတ္ေတာ့ စာအုပ္ထဲမွာပါတဲ့ ေက်ာက္စာေတြအကုန္လုံးကို ေခတ္ျမန္မာ စကားလုံးေတြႏွင့္ သတ္ပံု ဖလွယ္ထားျပီး ထုတ္ပါတယ္။  ေဒါက္တာသန္းထြန္းက ဘာေျပာသလဲဆိုေတာ့ " ဘာတန္ဖိုးမွ မရွိ" လို႕ဆိုတယ္။

ပ်ဴစာေတြကို ဖတ္လို႕ရေအာင္ စာေရးသူ ပညာရွင္ " ဘုန္းတင့္ေက်ာ္"ေဖာ္ထုတ္တယ္ဆိုရင္ျဖင့္ ျမန္မာ႔သမိုင္းမွာ အင္မတန္မွ အေရးပါတဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ျဖစ္တယ္ဆိုတာေတာ့ လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ဂုဏ္ျပဳပါတယ္။

စာအုပ္ထဲက က်န္တဲ့အက်န္တဲ့အက်န္တဲ့ အေၾကာင္းရာေတြကိုေတာ့ ေထာက္ခံစရာ သုေတသန အခ်က္လက္ အမ်ားၾကီးလိုပါေသးတယ္။

ဒီေဆာင္းပါးေပါင္းခ်ဴပ္ကို ေဝဖန္ရရင္ အပိုင္းသုံးပိုင္းခြဲရပါလိမ္႔မယ္။

ပ်ဴစာ ၊ ပုဂံ ၊ ဂ်ီ အိစ္လုစ္ ( G.H.Luce , ဆရာႀကီးေဖေမာင္တင္၏ေယာက္ဖ)။

စာေရးသူ ပညာရွင္ " ဘုန္းတင့္ေက်ာ္" ရဲ့ ဂ်ီ အိစ္လုစ္ ( G.H.Luce ) အေပၚမွာထားတဲ့ အျမင္ကို ေဖာ္ျပလိုပါတယ္။ ေအာက္မွာ ဖတ္ၾကည့္ပါ။

ဗလက္ဒင္ ေခ်ာ္ေတာ္႔ေငါ့သည့္အတိုင္း လုစ္ႏွင့္ ခ်ားဒူရိြဳင္ဆယ္တို႕လည္း ေခ်ာ္ေတာ္႔ေငါ့ခဲ့ၾက၏။
( စာမ်က္နာ ၁၄ )
ေရွးေဟာင္းေခတ္ျပိဳင္အေထာက္ထားအခ်ိဳ႕ကိုပါ ခ်န္လွပ္ျပီး ျမန္မာ့သမိုင္းကို လိုရာဇာတ္လမ္းဆင္ ေျပာဆိုျခင္းမ်ိဳးပါ ျပဳခဲ့ေပသည္။ ( စာမ်က္နာ ၄၀ )
ဆရာၾကီး လုစ္ ၏ စကားသည္ မန္႐ႉတြင္ မပါသည္တို႕ကို သမိုင္းမွန္ မဟုတ္ဘဲ သူ၏စိတ္ၾကိဳက္ မမွန္ မကန္ တီထြင္ၾကံစည္ ေျပာဆိုေနျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕ျမင္ရပါသည္။( စာမ်က္နာ ၄၃ )
ျမန္မာကိုေအဒီ (၉) ရာစု ယူနန္မွ မန္အ႐ိုင္းလူမ်ိဳးစု ျဖစ္ေၾကာင္း ပါေမာကၡ ဂ်ီ အိစ္လုစ္ ယူဆေၾကာင္း ေပၚေပါက္ေတြ႕ျမင္ေနရပါသည္။ ( စာမ်က္နာ ၄၅ )
ထိုအမွားကို မီးေလာင္ရာေလပင့္သကဲ့သို႕ ဂ်ီ အိစ္လုစ္၏ ျမန္မာလူမ်ိဳးသမိုင္း လုပ္ဇာတ္က ၾကီးထြားပ်ံ႕ႏွံ႕ေစခဲ့ပါသည္။ ( စာမ်က္နာ ၄၅ )
ပို၍ဆိုးဝါးသြားသည္မွာ ( ၁၉၃၁ ) ခုႏွစ္မွ ( ၁၉၇၅ ) ခုႏွစ္အထိ ဆရာၾကီး လုစ္သည္ စာတမ္းအေဆာင္ေဆာင္ျဖင့္ ပ်ဴသည္သပ္သပ္ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳး၊ ျမန္မာသည္သပ္သပ္ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳး၊ ပ်ဴေခတ္သည္ ေအဒီ (၈၃၂ ) ခုႏွစ္အထိ ျမန္မာေခတ္သည္ ေအဒီ (၈၄၉) ခုႏွစ္မွ စသည္ဟူ၍ မန္႐ႉမွတ္တမ္းကို ခုတုံးလုပ္၍ အေထာက္အထားမဲ့ တီထြင္လုပ္ၾကံေရးသားခ်က္မ်ားျဖစ္ပါသည္။
( စာမ်က္နာ ၆၄ )
အမွန္တကယ္ ရွိေနေသာ အိႏၵိယ၊ တရုတ္၊ ျမန္မာ အေထာက္အထားမ်ားကို သိလ်က္ႏွင့္ ေဖာ္ျပျခင္းမရွိ၊ ခ်န္လွပ္၍ မန္႐ ႉ မွတ္တမ္းတြင္ မပါေသာ အရာတို႕ကို မိမိ စိတ္သေဘာျဖင့္ ဇာတ္လမ္းအသစ္ တီထြင္ေျပာဆိုကာ ဗမာလူမ်ိဳး သမိုင္းျပဳစုသည္ ဆိုေသာ ပါေမာကၡ လုစ္၏ စိတ္သေဘာထား ႏွင့္ လုပ္ရပ္မွာ ရင္သပ္႐ႉေမာ အံ႔ဩဖြယ္ေကာင္းလွပါသည္။
ယင္းသို႕ အံ႔ဩဖြယ္ စိတ္ကူးယဥ္ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ ျဖစ္ျခင္းမွအပ ဗမာအစ ေက်ာက္ဆည္ စာတမ္း အပါအဝင္ (၁၉၃၁) ခုမွ ( ၁၉၅၇ ) ခုၾကား ဆရာၾကီး လုစ္၏ စာတမ္းမ်ားသည္လည္းေကာင္း၊  ( ၁၉၆၆ ) ခုႏွစ္ ျပင္သစ္တကၠသိုလ္တြင္ ပို႕ခ်ခဲ့ေသာ လက္ခ်ာ ( Lecture ) ေပါင္းခ်ဴပ္ " Phases of Prepagan Burma" စာအုပ္သည္ လည္းေကာင္း ေရွးေခတ္ဗမာလူမ်ိဳး ဗမာႏိုင္ငံသမိုင္းမွန္ကို
 ေဖာ္ျပႏိုင္ျခင္းမရွိပါ။ အမွားမ်ား ႁပြမ္းတီးေနေသာ စာတမ္း စာအုပ္မ်ား အျဖစ္သာ ျမင္ေတြ႕ဖတ္႐ႈရေပသည္။( စာမ်က္ႏွာ ၆၄-၆၅ )
ဒီစာအုပ္မွာ ႏွံပါတ္တပ္ထားတဲ့ စာမ်က္ႏွာေပါင္းကို ေရမယ္ဆိုရင္ ၁၄၂ မ်က္ႏွာရွိပါေၾကာင္း။

http://www.anantametta.org/2012/08/blog-post_4811.html

ပ်ဴလူမ်ိဳးႏွင့္ ပ်ဴနိုင္ငံေတာ္စာတမ္းဖတ္ပြဲက်င္းပ


ေသာၾကာေန႔၊ ႏုိဝင္ဘာလ 30 ရက္ 2012 ခုႏွစ္ မြန္ေအဂ်င္စီ သတင္း - လြတ္လပ္ေသာ မြန္သတင္းေအဂ်င္စီ

ထြန္းေဖာင္ေဒးရွင္း၏ ပ်ဴလူမ်ိဳးႏွင့္ ပ်ဴနိုင္ငံေတာ္စာတမ္းဖတ္ပြဲကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ ရန္ကင္းၿမိဳ႕နယ္ရွိ ျမန္မာနိုင္ငံဘဏ္မ်ား အသင္းတိုက္ အေဆာက္အအုံ၌ ယေန႔နံနက္ ၉ နာရီခန႔္တြင္ စတင္က်င္း ပခဲ့ေၾကာင္း တက္ေရာက္သူမ်ားထံမွ သိရသည္။


ပ်ဴလူမ်ိဳးႏွင့္ ပ်ဴနိုင္ငံေတာ္စာတမ္းဖတ္ပြဲက်င္းပေနပုံ (photo:mikonhtaw)

ေဒါက္တာခ်စ္စံဝင္း ဥကၠဌအျဖစ္ေဆာင္ရြက္ေနေသာ အဆိုပါစာတမ္းဖတ္ပြဲသို႔ ျပည္တြင္းျပည္ပမွ ပညာရွင္ မ်ား၊ ေလ့လာသူမ်ား ၁၅၀ ဦးခန႔္တက္ေရာက္ခဲ့သည္ဟု ခန႔္မွန္းေျပာဆိုၾကသည္။

“မူလက မနက္ ၈ နာရီစာတမ္းစဖတ္မယ္လို႔ အခ်ိန္သတ္မွတ္ခဲ့တယ္၊ ၉ နာရီေလာက္မွစဖြင့္ျဖစ္ တယ္၊ အခုေန႔လည္ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ လူတစ္ရာေလာက္ပဲက်န္ေတာ့တယ္၊ ဒီေန႔တစ္ရက္ပဲလား၊ အရင္ကစီစဥ္ထားတဲ့အတိုင္း ၃ ရက္ပဲျဖစ္မလား၊ တိတိက်က် မေၾကညာေသးဘူး” ဟု စာတမ္းဖတ္ပြဲ တက္ေရာက္ေလ့လာေနသူ မိမိုးမိုးက ေျပာသည္။

ယင္းစာတမ္းဖတ္ပြဲကို နိုဝင္ဘာလ ၃၀ ရက္ေန႔မွ ဒီဇင္ဘာလ၂ ရက္ေန႔အထိ ၃ ရက္တိတိ က်င္းပမည္ျဖစ္ၿပီး စာတမ္းေပါင္းအေစာင္ ၄၀ ေက်ာ္အား ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပမွ ပညာရွင္ ၆၀ ေက်ာ္တက္ေရာက္ ေဆြးေႏြးၾက မည္ဟု သတင္းစာမ်ား ေၾကညာအသိေပးခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။

ယေန႔စာတမ္းဖတ္ပြဲအဖြင့္တြင္ ေဒါက္တာခ်စ္စံဝင္းက မိန႔္ခြန္းေျပာၾကားၿပီး သဘာပတိအျဖစ္ ေဒါက္တာမ်ိဳးသန႔္တင့္က ေဆာင္ရြက္သည္။

သမိုင္းသုေတသနဌာနမွ အၿငိမ္းစား လက္ေထာက္ ညႊန္ၾကားေရးမွဴး (အမ်ိဳးသားျပတိုက္ ႏွင့္စာၾကည့္တိုက္) ဦးစံဝင္းက ပ်ဴယဥ္ေက်းမွုဆိုင္ရာ ဆက္စပ္ အေထာက္အထားမ်ားႏွင့္ ေနာက္ေတြ႕အေထာက္အထားမ်ားအား ေရွ႕ေဟာင္းသုေတသန နည္းျဖင့္ ေလ့လာျခင္းစာတမ္းကို ဖတ္ၾကားခဲ့သည့္အျပင္ အၿငိမ္းစားလၽွပ္စစ္ အင္ဂ်င္နီယာခ်ဳပ္ ဦးဘိုခင္ဦးႏွင့္ ဦးဝင္းေမာင္ (တမၸဝတီ)တို႔ကလည္း နံနက္ပိုင္းတြင္ ပ်ဴႏွင့္ပတ္သက္ေသာ စာတမ္းမ်ားဖတ္ၾကားခဲ့သည္။

“မြန္သမိုင္းနဲ႔ဆန႔္က်င္ဖက္ျဖစ္နိုင္တဲ့ စာတမ္းေတြဖတ္ၾကားမယ့္ပုံမေပၚဘူး၊ ဒီမြန္းလြဲပိုင္းမွာ မြန္အမ်ိဳးသား နိုင္ရဲေဇာ္က မြန္တို႔ႏွင့္ပတ္သက္ဆက္ႏြယ္ေသာ ပ်ဴစာတမ္းမ်ား ေခါင္းစဥ္နဲ႔စာတမ္းကိုဖတ္ၾကားမယ္၊ ဒါက ဘုန္းတင့္ေက်ာ္ရဲ့သမိုင္းေရးသားခ်က္ေတြကို ျပန္လည္ေခ်ပတဲ့စာတမ္းလို႔ သိထားရပါတယ္” ဟု မိမိုးမိုက ဆက္ေျပာသည္။

ဘုန္းတင့္ေက်ာ္၏ ပ်ဴသမိုင္းဆိုင္ရာေရးသားခ်က္မ်ားတြင္ ေအာက္ျမန္မာနိုင္ငံရွိ မြန္ေဒသမ်ားသို႔ ပ်ဴမ်ားအ ေစာဆုံးဝင္ေရာက္ခဲ့ေၾကာင္း သူ၏ေရးသားတင္ျပခ်က္မ်ားေၾကာင့္ သမိုင္းဆိုင္ရာအျငင္း ပြားမွုမ်ား မၾကာခဏျဖစ္ေပၚခဲ့သည္ဟု မြန္သမိုင္းသုေတသီတစ္ဦးျဖစ္သည့္ အမ်ိဳးသားမွတ္တမ္းမ်ား ေမာ္ကြန္းတိုက္ဦး စီးဌာန အၿငိမ္းစားညႊန္ၾကားေရးမွဴး နိုင္ေမာင္တိုးက ေျပာသည္။

အဆိုပါ ပ်ဴစာတမ္းဖတ္ပြဲတြင္ မြန္တို႔၏သမိုင္းေၾကာင္းမ်ားကို ေဆးဆိုးအေရာင္ေျပာင္းမည့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ မ်ား ရွိခဲ့ပါလၽွင္ မြန္ျပည္သစ္ပါတီ၊ မြန္ေဒသလုံးဆိုင္ရာဒီမိုကေရစီပါတီ၊ မြန္ဒီမိုကေရစီပါတီတို႔ကဦးေဆာင္ၿပီး ေျဖရွင္း သြားမည္ဟု ယမန္ေန႔က်င္းပေသာ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕ မြန္လူထုအစည္းအေဝးတြင္ မြန္ပါတီေခါင္းေဆာင္ မ်ားက အသိေပးေျပာၾကားခဲ့သည္။

မြန္ေဒသေအာက္ျမန္မာျပည္သို႔ ပ်ဴလူမ်ိဳးတို႔အေစာဆုံးဝင္ေရာက္ခဲ့သူမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပသည့္ ေဒါက္တာခ်စ္စံဝင္းေရးသားထုတ္ေဝခဲ့ေသာ“‘ျမန္မာ့ဘူမိျဖစ္စဥ္ႏွင့္ ပ်ဴတို႔၏ေရွးဦးၿမိဳ႕ျပနိုင္ငံအခင္းအက်ဥ္း” စာအုပ္တြင္ သုဝဏၰဘူမိ (သထုံ) ကို သထုံပ်ဴၿမိဳ႕၊ ဝင္းကပ်ဴၿမိဳ႕ဟု ဆိုၿပီး တေကာင္း၊ ဟန္လင္း၊ ဗိႆနိုး၊ သေရေခတၱရာ၊ ဓညဝတီ အစရွိသည္တို႔သည္လည္း ပ်ဴၿမိဳ႕ျပနိုင္ငံႀကီးမ်ား ျဖစ္သည္ဟုေဖာ္ျပခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

မြန္ဒီမိုကေရစီပါတီ ဒုဥကၠဌ(၂) နိုင္တင္ေအာင္က “ မေန႔က လူထုအစည္းအေဝးပြဲမွာ မြန္တစ္မ်ိဳးသားလုံးရဲ့ ဂုဏ္သိကၡာကို ထိခိုက္ေစတဲ့လုပ္ရပ္ေတြကို အခုေရာ ေနာင္ေရာ ဆက္မလုပ္ဖို႔ အာဏာပိုင္ေတြကပိတ္ပင္ ေပးပါလို႔ က်ေနာ္ေတာင္းဆိုခဲ့တယ္” ဟု ေျပာသည္။

မြန္တိုင္းရင္းသားတို႔ကန႔္ကြက္ေတာင္းဆိုေနမွုေၾကာင့္ နိုဝင္ဘာ ၂၅ ရက္ေန႔တြင္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌ သူရဦးေရႊမန္း မြန္ျပည္နယ္ၿမိဳ႕ေတာ္ ေမာ္လၿမိဳင္သို႔ေရာက္ခဲ့စဥ္ ၄င္းပ်ဴလူမ်ိဳးႏွင့္ ပ်ဴနိုင္ငံေတာ္စာတမ္း ဖတ္ပြဲကို ပိတ္ေပးမည္ဟု ကတိေပးေျပာၾကားခဲ့သည္။

http://burmese.bnionline.net/index.php/news/imna/12279-2012-11-30-16-44-27.html

ပုဂံခ်စ္တဲ့ ဆရာႀကီးလု(စ္)


ဘ၀႐ုပ္ပံုလႊာ (၁၁)
ပုဂံခ်စ္တဲ့ ဆရာႀကီးလု(စ္)
တင္မုိး
`ငါေသခဲ့ရင္ ငါ့အေလာင္းကိုျပာခ်ၿပီး ငါ့အ႐ိုးျပာကို အုတ္ဂူကေလးတခု လုပ္ေပးပါ။ ငါခ်စ္တဲ့ ပုဂံေျမမွာ အုတ္ဂူကေလး တည္ၿပီးေတာ့ ပုဂံကို အ႐ူးအမူးခ်စ္တဲ့ လူတေယာက္ လို႔ ကမၺည္းထိုးေပးပါ ခ်စ္တပည့္´

လို႔ စာေရးၿပီး မွာသြားရွာတဲ့ လြမ္းစရာ ပုဂၢိဳလ္တဦးကေတာ့ အဂၤလိပ္လူမ်ဳိး ကဗ်ာဆရာႀကီး၊ သမိုင္းပါေမာကၡႀကီး ဂ်ီအိပ္ခ်္လု(စ္) ဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေက်ာ္ႀကီးပါ။


(Professor G.H. Luce) 

၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွာ ဗိုလ္ေန၀င္းက လူထုေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္တဲ့ ဦးႏုအစိုးရကို စစ္တပ္နဲ႔အာဏာသိမ္းခဲ့တယ္။ ႏိုင္ငံျခားသား ေတြကို ႏွင္ထုတ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီ အႏွင္ခံႏိုင္ငံျခားသားေတြထဲမွာ သတိုးသီရိသုဓမၼာ ဂ်ီအက္စ္ ဖာနီဗယ္ ဆိုတဲ့ ေဘာဂေဗဒ ပညာရွင္၊ စာေပပညာရွင္၊ အိုင္စီအက္စ္ဘြဲ႔ရ ေၾကးတိုင္မင္းႀကီးေဟာင္းနဲ႔ ဂ်ီအိပ္ခ်္လု(စ္) တို႔လဲ ပါသြားပါတယ္။

ဖာနီဗယ္နဲ႔ လု(စ္) တို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ အဂၤလိပ္လူမ်ဳိးျဖစ္ေပမယ့္ ျမန္မာလူမ်ဳိး၊ ျမန္မာစာေပ၊ ျမန္မာ့ဂီတနဲ႔ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်း မႈကို ခ်စ္ၿပီး ျမန္မာ့အက်ဳိးကို ရာသက္ပန္ထမ္းရြက္ခဲ့တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြျဖစ္ပါတယ္။

အဂၤလိပ္ဆိုတိုင္း ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႕သမားမဟုတ္သလို ထိုပုဂၢိဳလ္ေတြကလဲ နယ္ခ်ဲ႕သမားေတြနဲ႔မေပါင္း၊ သူတို႔ မ်က္ႏွာျဖဴေတြ ခ်ည္းသာ ၀င္ခြင့္ရတဲ့ ပဲခူးကလပ္ကိုမသြား၊ ျမန္မာေတြနဲ႔ပဲ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ေပါင္းသင္းဆက္ဆံၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အေရးကိုသာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အက်ဳိးေဆာင္ခဲ့ၾကသူမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။

ဆရာႀကီး လု(စ္) ကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ ပုဂံေျမမွာပဲ ေခါင္းခ်၊ ပုဂံရဲ႕ ထာ၀ရခ်စ္သူအျဖစ္ေနေတာ့မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ထားသူပါ။ အခုလို ဆရာႀကီးႏွစ္ဆူဟာ သူတို႔ခ်စ္တဲ့ေျမနဲ႔ မ်က္ရည္ တ၀ဲ၀ဲ ခြဲခြာသြားရတဲ့အတြက္ အသဲႏွလံုး ႀကိမ္မီးအံုး ခံစားခဲ့ရရွာ ပါတယ္။

ဆရာလု(စ္)ဟာ တကယ့္ သမိုင္းပါရဂူႀကီးပါ။ ႏွစ္ေပါင္း ၄၀ ေက်ာ္ ပုဂံဘုရားႀကိဳ ဘုရားၾကား ေက်ာက္စာခ်ပ္ေတြအၾကားမွာ တိုး၀င္ၿပီး ပ်ဴစာ၊ မြန္စာ၊ ပါဠိစာေတြဖတ္ၿပီး သမိုင္းသုေတသန လုပ္ခဲ့တဲ့ပညာရွင္ပါ။ တ႐ုတ္ေရွးေဟာင္းစာေတြဖတ္ၿပီး ျမန္မာတို႔လာရာလမ္းကို စူးစမ္းရွာေဖြခဲ့သူလဲျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္လဲ ႏုိင္ငံအႏွံ႔ ေျခဆန္႔ၿပီး ကြင္းဆင္း သုေတသနျပဳခဲ့တဲ့ အံဖြယ္သူရဲပညာရွင္သုေတသီႀကီးပါ။

သူေရးခဲ့တဲ့ Old Burma Early Bagan ဆိုတဲ့ စာမ်က္ႏွာေထာင္ေက်ာ္ရွိ သုေတသနစာအုပ္ႀကီးအျပင္ မွန္နန္းရာဇ၀င္ အဂၤလိပ္လိုျပန္ (ေဖေမာင္တင္နဲ႔တြဲဖက္)၊ ျမန္ဘာသာေလ့လာခ်က္ (ေရႊဇံေအာင္သို႔ေပးစာ)၊ ပုဂံေစတီပုထိုးမ်ားအေၾကာင္း၊ ျမန္မာႏိုင္ငံအရည္းႏွင့္ ေျမာက္ပိုင္းဗုဒၶဘာသာဆိုတဲ့ ပါေမာကၡဒူ႐ြိဳင္ဆယ္ရဲ႕ ေဆာင္းပါးေ၀ဖန္ခ်က္၊ ပုဂံဂူငယ္မ်ားအေၾကာင္း၊ ပုဂံေရႊဂူႀကီးေက်ာက္စာ (အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ဘာသာျပန္)၊ ကဗ်ာစရိယ၀ိ၀ံသစာတမ္းေခၚ ျမန္မာစာဆိုတို႔အေၾကာင္း (အဂၤလိပ္ဘာသာျပန္)၊ တေကာင္းရာဇ၀င္ဘာသာျပန္ (ေဖေမာင္တင္ႏွင့္ တြဲလ်က္)၊ ဒူ႐ြိဳင္ဆယ္၏ ဖိုး၀န္းေက်ာက္ဂူမ်ား အေၾကာင္း စာတမ္းေ၀ဖန္ခ်က္၊ ေတာ္စိန္ခို၏ အမရပူရစကားေက်ာင္းမ်ားအေၾကာင္း စာတမ္းေ၀ဖန္ခ်က္၊ ၁၆ ရာစုမွ ၁၉ ရာစုအထိ ျမန္မာႏွင့္ ယိုးဒယား စစ္ပြဲမ်ား (မွန္နန္းမွ ေကာက္ႏႈတ္၍ အဂၤလိပ္ဘာသာျပန္)၊

ျမန္မာတလိုင္းရာဇ၀င္တို႔ ႏိႈင္းယွဥ္ေလ့လာခ်က္၊ (ဟာလီေဒး၏ အခ်က္အလက္တို႔ကို စိစစ္ခ်က္)၊ ျမန္မာ့အိမ္နီးနားခ်င္းႏိုင္ငံမ်ား (တ႐ုတ္မွတ္တမ္း ဘာသာျပန္မ်ား)၊ ၁၈ ရာစုက ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ တ႐ုတ္မ်ား က်ဴးေက်ာ္လာပံု၊ ရွမ္းျပည္ေတာင္ပိုင္းလက္ေအာက္ရွိ ဘုရားတဆူ၊ ပ်ဴတို႔အမည္၊ ပုဂံေက်းဇူး၊

ျမန္မာတို႔ဆုေတာင္းခန္း၊ ေခတ္ေဟာင္း ပ်ဴတို႔အေၾကာင္း၊ ေခတ္ဦးျမန္မာ့စီးပြားေရး၊ ပုဂံေခတ္ မြန္မ်ားအေၾကာင္း စတဲ့ အဖိုးတန္ သုေတသနစာတမ္းေတြကို ျမန္မာႏိုင္ငံသုေတသနအသင္းဂ်ာနယ္ (JBRS) မ်ားမွာ အဆက္မျပတ္ေရးသားခဲ့ပါတယ္။


ျမန္မာႏိုင္ငံသမိုင္းကို ေက်ာက္တိုင္လို ခိုင္ခံ့တည္တံ့ေအာင္ ႏွစ္ပါင္းမ်ားစြာ ကိုယ္မအားစိတ္မအား ႀကိဳးစားခဲ့တဲ့ အားထုတ္မႈ မ်ားစြာဟာ အံ့ဘနန္းပါ။

သူခ်စ္တဲ့ ပုဂံေျမကို ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္းက မဟာမိတ္တပ္ေတြက ဗံုးႀကဲမီးေလာင္တိုက္သြင္းဖို႔ ႀကံစည္ေနခိုက္ ဆရာလု(စ္)က ေဒလီမဟာမိတ္စစ္ဌာနခ်ဳပ္သို႔ စာေရးေမတၱာရပ္ခံခဲ့တဲ့အတြက္ ပုဂံေစတီ ယဥ္ေက်းမႈအေမြအႏွစ္ေတြ ကမၻာစစ္မီးလွ်ံမွ လြတ္ေျမာက္ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။

ဒီအေၾကာင္းကို ဆရာမင္းသု၀ဏ္က `ပုဂံႏွင့္ေ၀ဠဳ´ဆိုတဲ့ ကဗ်ာဖြဲ႔ၿပီး ဂုဏ္ျပဳခဲ့ဖူးပါတယ္။
ပုဂံႏွင့္ ေ၀ဠဳ
ငါတို႔ေခတ္တြင္ စစ္ႀကီးကမၻာ
ေလာင္ကၽြမ္းလာ၍ ေရမွာကုန္းမွာ
ေကာင္းကင္မွာ၌ လြတ္ရာမရွိ
မီးလွ်ံညိက အမိကိုတ
အဖကိုတမ္း ကိုယ္စိတ္ႏြမ္း၍
မခ်မ္းၾကည္ႏိုင္ လက္ခ်မႈိင္စဥ္
မ႑ဳိင္ေမ႐ု ခံၿမိဳ႕ျပဳသို႔
ေ၀ဠဳဆရာ တားျမစ္ပါေသာ္
ေပါကၠာရာမ ေဘးမခဘဲ
ျမန္မာ့ဂုဏ္ေရာင္ ထြင္းလင္းေျပာင္သည္
ငါးေထာင္တည္မည့္ နိမိတ္တည္း … တဲ့။

ဒီေရြ႕ဒီမွ် ျမန္မာ့ေက်းဇူးကို အားနဲ႔မာန္နဲ႔ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့ သုခမိန္ႀကီးကို ကၽြန္ေတာ္တို႔က ေက်းဇူးသိသိနဲ႔ အေလးျပဳ႐ံု မွ်မက သူခ်စ္တဲ့ ပုဂံေျမမွာ ေက်ာက္႐ုပ္စိုက္ထူၿပီး ဂုဏ္မျပဳအပ္ပါလားလို႔ ေမးလိုက္ခ်င္လွပါေတာ့တယ္။ ။

တင္မုိး

ဒီ ပိုစ္ကို ဧရာဝတီ အင္တာနက္ မဂၢဇင္းမွ တိုက္႐ိုက္ ကူးယူေဖာ္ျပပါတယ္။
မူရင္း http://www.irrawaddy.org/bur_Joomla_1.5.8/bawa2007/February/feb_09_2007.html