ယခုအခါမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ အဖ်က္ဆီးဆုံး ၀ါဒဟာ ဖက္ဆစ္၀ါဒ ျဖစ္လုိ႔ ဒီ၀ါဒ ကမာၻမွာ ဘယ္ေနရာမွာ ျဖစ္ျဖစ္ ရွိေနရင္ စစ္ျဖစ္ဦးမွာ မုိ႔လုိ႔ ဒီ၀ါဒ ပေပ်ာက္ေအာင္ လုပ္ဖုိ႔လုိတယ္။ ဒီတြင္လားဆုိရင္ မဟုတ္ေသးဘူး။
ဒီ၀ါဒမ်ိဳးဟာ သူတုိ႔ျပည္မွာလည္း တုိင္းသူ ျပည္သားေတြကုိ ခ်ဳပ္ခ်ယ္တယ္။ ကမာၻမွာလည္း အင္မတန္ ႐ုိင္းစုိင္း ေသးႏုပ္တဲ့ လူမ်ိဳးေရး၀ါဒကုိ လက္ကုိင္ထားၿပီး ပုိၿပီး ခ်ဳပ္ခ်ယ္ဖုိ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရွိတယ္။
ကမာၻမွာလည္း ကမာၻ႔ လြတ္လပ္ေရးကုိ ထိခုိ္က္တယ္။
ကမာၻ႔ လြတ္လပ္ေရးကုိ ထိခုိက္လုိ႔ရွိရင္ ကမာၻ႔ လြတ္လပ္ေရး မရွိႏုိင္ဘဲ ျဖစ္သြားမယ္။
ကမာၻ႔ လြတ္လပ္ေရး မရွိရင္ ဗမာ့ လြတ္လပ္ေရး ဆုိတာလည္း မရွိႏုိင္ဘူး။
ဒါေၾကာင့္ ဖက္ဆစ္၀ါဒ ကမာၻမွာ ပေပ်ာက္ေရးကုိ က်ေနာ္တို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ထဲမွာ ထည့္ထားတယ္။
ကမာၻမွာ အဲဒီ၀ါဒမ်ိဳးကုိ တုိက္ဖ်က္မယ့္သူေတြနဲ႔ အျမဲ ပူးေပါင္းၿပီး အခြင့္ အာဏာရတုိင္း ေဆာင္ရြက္ဖုိ႔ပဲ။
အထူးသျဖင့္ က်ေနာ္တုိ႔ တုိင္းျပည္မွာ ဒီ၀ါဒမ်ိဳး လုံး၀မရွိႏုိင္ေအာင္ လုပ္ရမယ္။
အာဏာရွင္၀ါဒ၊
လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း မုန္းတီးေရး၀ါဒ၊
ဂ်ပန္ျပည္မွာလုိ စစ္ကသာ လႊမ္းမုိးရမယ္ ဆုိတဲ့ စစ္ဖက္ အာဏာရွင္စနစ္၊
သက္ဦးဆံပုိင္ ရွင္ဘုရင္စနစ္၊
အဲဒီ၀ါဒမ်ိဳး အငယ္စားျဖစ္တဲ့ ပေဒသရာဇ္ ၿမိဳ႕စား ရြာစား၀ါဒ၊
အထက္ကသာ ခန္႔ထားၿပီး တုိင္းသူ ျပည္သား ဆႏၵအရ မဟုတ္ဘဲ တုိင္းသူ ျပည္သားေတြနဲ႔ ကင္းကြာၿပီး မင္းစိတ္ေပါက္တဲ့ အရာရွိေတြ ခ်ယ္လွယ္တဲ့ စနစ္ဆုိး...
တမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိေနရင္....
အမ်ားျပည္သူတုိ႔ ဆႏၵနဲ႔ လုပ္ကုိင္ရတဲ့ ဒီမုိကေရစီ၀ါဒ ေခတ္မစားႏုိင္တဲ့
ဖက္ဆစ္၀ါဒ ဆင္တူ ယုိးမွားေတြ ေပၚလာႏုိင္တယ္။
ဒီ ၀ါဒမ်ိဳး ေပၚလာရင္ တုိင္းသူ ျပည္သားေတြဟာ လြတ္လပ္ေရး ဆုိတာကုိ မရႏုိင္ေတာ့ဘူး။
ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ ဒီမုိကေရစီ ၀ါဒကုိသာ ေခတ္စားေအာင္ လုပ္ရမယ္။
ဒီမုိကေရစီ ၀ါဒသာ လြတ္လပ္ေရး နဲ႔ ဆီေလ်ာ္တယ္။
ဒီ၀ါဒ သာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ အားေပးတယ္။
အဲဒါေၾကာင့္ ဒီ၀ါဒ ကုိသာ က်ေနာ္တုိ႔ ရည္ရြယ္ ရမယ္။
ေနာက္ လြတ္လပ္စြာ ေဖာ္ျပခြင့္၊စည္း႐ုံးခြင့္၊
အစည္းအေ၀း ေခၚခြင့္ႏွင့္ စီတန္း လမ္းေလွ်ာက္ခြင့္၊
လြတ္လပ္စြာ ေတြးေတာခြင့္ႏွင့္ ကုိးကြယ္လုိရာ ဘာသာ ကုိးကြယ္ခြင့္၊
တရားႏွင့္ မညီေသာ အဖမ္းအဆီး အခ်ဳပ္အေႏွာင္မွ ကင္းလြတ္ခြင့္၊
ကုိယ္ေရး လြတ္လပ္ခြင့္၊ ကုိယ့္အိမ္ ကုိယ့္ယာႏွင့္ ေနထုိင္ျခင္းကုိ မတရားသျဖင့္ ေႏွာင့္ယွက္ျခင္းမွ ကင္းလြတ္ခြင့္၊
လူတုိင္း ပညာသင္ၾကားႏုိင္ခြင့္၊ အခမဲ့ ေဆး၀ါး အကူအညီ ရရွိခြင့္၊
မတရား သျဖင့္ စီးပြား ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈမ်ားမွ လြတ္ၿငိမ္း ခ်မ္းသာခြင့္၊
အလုပ္သမား လယ္သမားမ်ားရဲ႕ အနည္းဆုံး အခြင့္အေရး မ်ားကုိ အစုိးရက ေစာင့္ေရွာက္ ေပးျခင္း၊
တုိင္းျပည္တြင္ တုိင္းရင္းသား လူမ်ိဳးတုိင္း ကုိယ့္ဘာသာ ကုိယ့္ဓေလ့ ကုိယ့္ယဥ္ေက်းမႈ အတုိင္း ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ခြင့္၊
အုိစာနာစာ အထိအခုိက္ ေလ်ာ္ေၾကး ရန္ပုံေငြ အစရွိသည္ တုိ႔ကုိ အစုိးရက ထားၿပီး အုိမင္း၍ လည္းေကာင္း၊ ဖ်ားနာ၍ လည္းေကာင္း၊ ထိခုိက္ နာက်င္၍ လည္းေကာင္း၊ အလုပ္လုပ္ခ်င္ ေသာ္လည္း အလုပ္ မရႏုိင္၍ လည္းေကာင္း၊ အသက္ေမြး ၀မ္းေက်ာင္း မျပဳႏုိင္စြမ္း ရွိသူမ်ား သည္ အစုိးရ၏ အေထာက္ အပံ့ကုိ ရရွိခြင့္ႏွင့္
ဒီမုိကေရစီ အခြင့္အေရး မ်ိဳးေတြလည္း ရွိရမယ္။
၁၉၄၅ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ စတုတၳအႀကိမ္ေျမာက္ ႏုိင္ငံေခါင္းေဆာင္မ်ား အစည္းအေ၀းတြင္ ႁမြက္ၾကားသည့္ မိန္႔ခြန္း ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္
No comments:
Post a Comment