လူမ်ိဳးၾကီးဆိုတာ ဘာလဲ
ဒီေနရာမွာ လူမ်ိဳးေရးကိစၥကို
ကြ်န္ေတာ္ေဆြးေႏြးလိုတယ္။ အဂၤလိပ္လိုမွာ (
Nation or
Nationality, Race, Tribe) အစရွိသည္ အားျဖင့္ လူမႈေရးးေတြကို အသီးသီး
ေခၚထားတာရွိတယ္။
(Nation or Nationality) ဆိုတာမ်ိဳးကေတာ့ ဗမာလို တိတိက်က်
ဘယ္လုိျပန္ရမယ္ ဆိုတာ ဗမာ့ အဘိဓါန္ က်က်နန ထြက္မွဘဲ ျဖစ္ႏိုင္မွာဘဲ။ အဓိပၸာယ္ကေတာ့
ဥပမာ ျဗိတိသွ် လူမ်ိဳးဆိုုုယင္ အဂၤလိပ္၊စေကာ့၊ေ၀လ၊အိုင္းရစ္လူမ်ိဳးေတြ
ေပါင္းထားတာကို ေခၚတာပဲ။ အေမရိကန္လူမ်ိဳး ဆိုယင္လ ဥေရာပ
လူမ်ိဳစံု၊အေမရိကန္မွာ လာေနျပီး အေမရိကန္ လူမ်ိဳးလိုေနတဲ့ လူအားလံုးကို
ေခၚတာပဲ။ ဒီေတာ့ (Nation) သို႔မဟုတ္ (Nationality) ေခၚတဲ့ လူမ်ိဳးၾကီးကို
ဆိုၾကပါစို႔၊အဲဒီ လူမ်ိဳးၾကီးဆိုတာ ဘယ္လို အခ်င္းအရာေတြနဲ႔ ျပည့္စံုမွ
လူမ်ိဳးၾကီးလို႔ ေခၚမလဲ။ အဲဒီလူမ်ိဳးေရး ျပႆနာနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး အခု ကမၻာေက်ာ္
ဆိုဗီယက္ ယူနီယံ ေခါင္းေဆာင္ၾကီး ျဖစ္တဲ့ စတာလင္က ဘယ္လို သရုပ္ေဖာ္ထားသလဲ
ဆိုယင္ -
A nation is a historically
evolved stable community of language,territory ,economic life, and
psychologicsl make - up manifested in a community culture;
လူမ်ိဳးၾကီး
ဆိုတာ ရာဇ၀င္အရ ျဖစ္ပြားျပီး တည္တည္တံ့တံ့ ေနလာတဲ့ သူ႔ဘာသာစားနဲ႔၊
သူ႔နယ္ေျမနဲ႔၊သူ႔စီးပြားေရးနဲ႔၊သူ႔ယဥ္ေက်းမႈ ပညာထံုးစံဓေလ့ေတြနဲ႔
ညီညြတ္စည္းရံုးထားတဲ့
လူေပါင္းစုဘဲလို႔ စတာလင္က သရုပ္ေဖာ္ျပခဲ့တယ္။
ဒီေနရာမွာ လူေပါင္းစုဆိုတာဟာ (
A nation is not a racial or trible community of people)
လို႔ အတိအလင္း ေဖာ္ျပထားတယ္။ အဓိပၸာယ္ကေတာ့ လူမ်ိဳးၾကီးဆိုတာ
အေသြးအဆင္းတူတဲ့ (Race) တိိို႔
(Tribe) တို႔ ေခၚတဲ့ လူမ်ိဳးစုမ်ိဳး
မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီ (Race) တို႔မ်ား ေပါင္းစပ္ထားျခင္း ျဖစ္လို႔ တယ္ရွင္းလင္း
ျပန္တယ္။
အဲဒီမွာ စကားတူရိွရံုနဲ႔ လူမ်ိဳးၾကီး
မျဖစ္ႏိုင္ဘူးတဲ့။ စကားတမ်ိဳးထဲ ေျပာၾကတဲ့ အဂၤလိပ္ အေမရိကန္ဟာ
လူမ်ိဳးၾကီးႏွစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနတာ အထင္အရွားဘဲ မဟုတ္လားတဲ့။ လူမ်ိဳးျခားတိုင္း
စကားမျခားဘူး။ စကားတူတိုင္း လူတမ်ိဳးတည္း မဟုတ္ဘူး။ အေၾကာင္းအားေလ်ာ္စြံာ
ဆံုစည္းခြင့္ မရွိလို႔ရွိယင္ တမ်ိဳးစီျဖစ္တယ္။ အဲဒီလို ဆံုစည္းတဲ့ ေနရာမွာ
တေျမတည္းေန တေရတည္းေသာက္တဲ့ လူေတြမွ လူတမ်ိဳးတည္း ျဖစ္လာႏိုင္သတဲ့။
ေနာက္စီးပြားေရးမွာလဲ တဦးႏွင့္တဦး ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ သေဘာမ်ိဳး
မွီခိုျပီး
ေပါင္းစည္းထားမွ ျဖစ္သတဲ့။ ျပီးေတာ့ လူတမ်ိဳးရဲ့ စိတ္ဓါတ္ (Nationnal
Character) လို႔ ဆိုတဲ့
လူယဥ္ေက်းမႈထံုးစံ ဓေလ့ဆိုတာကို မထားလို႔
မျဖစ္ဘူးတဲ့။ ဒီအခ်က္ေတြထဲက
တခုေလာက္မရရံုနဲ႔ဘဲ လူမ်ိဳးၾကီးဆိုတဲ့
ဂုဏ္အဂၤါကို မထိုက္္တန္ဘဲ ျဖစ္သြားႏိုင္သတဲ့။ အဲဒီေတာ့ ဒီအခ်င္းအရာေတြ
အားလံုးျပည့္စံုမွ လူမ်ိဳးၾကီး တမ်ိဳး ျဖစ္တယ္ဆိုဘဲ။ ဒီေနရာမွာ (Common
Language) ဆိုတဲ့ စကားတူလို႔ ဆိုတာမွာလဲ ဥပမာ ျဗိတိသွ် လူမ်ိဳးၾကီးမ်ား
အဂၤလိပ္စကား အားလံုး ေျပာၾကတယ္။ နားလည္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ အိုင္းရစ္တို႔
ဘာတို႔မွာ သူတို႔စကား သတ္သတ္ရွွွိတယ္။ အဲဒါကိုလဲ သတိျပဳဖို႔ လုိတယ္။
ေနာက္ျပီး
(
State) (ဒီေနရာမွာေတာ့
လက္နက္ႏိုင္ငံေတာ္လို႔ဘဲ ဆိုၾကပါစို႔)။ အဲဒီ
လက္နက္ႏိုင္ငံေတာ္ဆိုတဲ့ (Political Community) ႏိုင္ငံေရး
လူေပါင္းစနဲ႔႔႔႔႔ လူမ်ိဳးၾကီး ေပါင္းစံု (National Community)ကို
နားမရႈပ္ေစလိုဘူးလို႔ စတာလင္က ရွင္းထားတယ္။ ဘယ္လိုလဲ ဆိုယင္ တူတာေတြထဲမွာ
စကားတူမွ လူမ်ိုဳးၾကီး တမ်ိဳးဆိုတာ ျဖစ္ႏိုင္မယ္။ သို႔ေသာ္လည္း
လက္နက္ႏိုင္ငံေတာ္ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံေရး လူေပါင္းစုထဲမွာေတာ့ စကားမတူေပမဲ့
တႏိုင္ငံတည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္ဆိုတာ ေဖာ္ျပထားတယ္။
ေကာင္းျပီ။
ဒီအခ်က္ေတြကို အေျချပဳျပီး စဥ္းစားယင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဗမာျပည္မွာ (
Nation
or Nationnality) လူမ်ိဳးၾကီး အျဖစ္နဲ႔ ဘယ္ႏွစ္မ်ိဳး ရွိသလဲ ဆိုယင္္
စင္စစ္ ေျပာရယင္ေတာ့
အားလံုးတမ်ိဳးတည္းပဲ ရွိႏိုင္မယ္။
(Race,Tribe) ဆိုတဲ့
ဟာမ်ိဳးေတာ့ ရွိသေပါ့။ ဒါမ်ိဳးေတြေကာ
(Nation or Nationality) ထဲမွာ
မရွိဘူးလား ဆိုေတာ့ ရွိသတဲ့။ သူတို႔ကို
(National Minority) လို႔ ေခၚတယ္။
လူမ်ိဳးေရး လူနည္းစုေတြလို႔ ေခၚတယ္တဲ့။
အဲအခုန ကြ်န္ေတာ္တို႕
ဗမာျပည္မွာ
လူမ်ိဳးၾကီး စစ္စစ္ ေခၚႏိုင္တာ အားလံုးေပါင္းေခၚမွ ျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႔
ကြ်န္ေတာ္ ဘာျပဳလို႔ ေျပာရသလဲဆိုယင္ အထက္မွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ အခ်က္ေတြနဲ႔
ျပည့္စံုတဲ့ လူေပါင္းစု ဆိုလို႔၊
ရွမ္းလူမ်ိဳးကို ေျပာမယ္ဆိုယင္ေတာ့ စစ္စစ္
မဟုတ္ဘဲ ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ သေဘာမ်ိဳး ဆိုယင္
လူမ်ိဳးၾကီးလို႔
ေခၚႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ တျခား လူမ်ိဳးေတြ ဆိုယင္ မေခၚႏိုင္ဘူး။ ဥပမာ
ဂ်ိန္ေဖာလူမ်ိဳး ၊ သူတို႔မွာ အထက္ပါ လူမ်ိဳးၾကီး အဂၤါျပည့္ျပည့္စံုစံု
မရွိဘူး။ အထူးသျဖင့္ စီးပြားေရးမွာ သူ႔ခ်ည္း မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ဥပမာ ခ်င္း ၊
ခ်င္းက်ေတာ့ ပိုေတာင္ ဆိုးသြားေသးတယ္။ ဘာျပဳလို႔လဲ ဆိုယင္ သူတို႔မွာ
စကားတူကို မရွိဘူး။ အခ်င္းခ်င္း က်ေတာ့ ဗမာစကားယင္လဲသံုး၊ အဂၤလိပ္ေတြ
စီမံခဲ့လို႔ ကုလားစကားယင္လဲ သံုးေနရတာပဲ။ ကရင္နီကို ၾကည့္ ၊လူဦးေရကလဲ
မိုးျဗဲနယ္ဆိုတာ ထည့္ပါမွ ရွစ္ေသာင္ေလာက္ဘဲရွိတယ္။ အဲဒီ ရွစ္ေသာင္းေလာက္က
အခ်င္းခ်င္း ဘာစကား သံုးေနရလဲ ဆိုယင္ ဗမာစကားကို သံုးေနရတယ္။ ကရင္
လူမ်ိဳးၾကည့္အံုးမလား။ အမ်ိဳး ၁၂ မ်ိဳးေလာက္ကြဲျပီး စကားဆိုုယင္လဲ
(Principal Languages) အဓိက စကား ႏွစ္မ်ိဳးေတာင္ ရွိေနတယ္။
အခ်င္းခ်င္းက်ေတာ့ ဗမာစကားဘဲ သံုးေနရတာဘဲ။ ရွမ္းဆိုတာလဲ အမွန္ကေတာ့ ဗမာစကား
အမ်ားအားျဖင့္ နားလည္ၾကတာဘဲ။ ယဥ္ေက်းမႈဆိုယင္ ဗမာ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ တူတာေတြ
အမ်ားၾကီးဘဲ။
လူမ်ိဳးၾကီး အခ်င္းခ်င္း ဆိုယင္ေတာ့ (Nations are Sovereigns
and all natiiions are equal) လို႔ လူမ်ိဳးၾကီးေတြဟာ
အခ်ုဳပ္အခ်ာ
အာဏာရွိတယ္။ အတူတူဘဲ။ တန္းတူဘဲလို႔ စတာလင္က ဆိုထားတယ္။
ဒါျဖင့္
ဒီအဓိပၸာယ္က ဘယ္လို သေဘာလဲ။
လူမ်ိဳးၾကီးဆိုတာ
အခ်င္းခ်င္း
ေပါင္းသင္းေနယင္ (Regional Autonomy) ဆိုတဲ့ နယ္ေျမအရ ကိုယ္ပိုင္
အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရျပီး ခြဲထြက္ခြင့္ပါ ရထိုက္သတဲ့။ ကိုယ္ပိုင္
ျပဌာန္းႏိုင္ခြင့္ လံုး၀ ရထိုက္သတဲ့။
The right of
self-determination means that a nation can arrange its life according to
itsown will. It has the right to arrange its own life on the basis of
autonomy.
It has the right to enter into federal relation with other nations. It has right to complete secession.
လိို႔ ဆိုုထားတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဆက္ေျပာထားတာရွိေသးတယ္။
This
of course does not mean that Social Democrats will support every
demand of nation.A nation has the right even to return to the order of
things; but this does not mean that Social Domocrats will subscribe to
such a decision if taken by any institution of the said
nation............
ျပီးေတာ့
In
fighting for the right of nations to self-determination, the aim of the
Social Democrats is to put an end to the policy of national
oppression,to render it impossible, and thereby to remove the grounds of
hostility and reduce it to a minimum.
ကိုယ္ပိုင္
ျပ႒ာန္းႏိုင္ခြင့္ကို
လူမ်ိဳးၾကီးဆိုတာတိုင္း ရထိုက္တယ္ဆိုေပမဲ့ ေနရာတကာ
အျမဲတမ္းမဟုတ္ဘူး။ ေကာင္းက်ိဳးလုပ္ဖို႔သာ ျဖစ္တယ္။
ဆိုးက်ိဳးလုပ္ဖို႔မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ေျပာထားတယ္။
လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္းခ်ယ္လွယ္လႊမ္းမိုးမႈ၊ ႏွိပ္စက္မႈ မျဖစ္ရေအာင္
ဒီအခြင့္အေရး မ်ိဳးကိုလူမ်ိဳးၾကီးတိုင္းကို ေပးတာဘဲ။
ပီေတာ့ “ မတ္၀ါဒ”
ဋီကာဆရာတဦးကလဲ
It would be wrong to say that Marxists
must support every national movement and that they have to apply the
principle of national self-determination as dogma in every simple case.
Also the right of self - determination of this or that national group
has to be difinitely denied if under the given conditions it would
serve reactionary purposes the do a disservice to the general cause of
democtacy.
ကြယ္လြန္သြားတဲ့ လီနင္ ဆိုတဲ့ပုဂၢိဳလ္ၾကီးကလဲဆိုထားတယ္။
The
various demands of democracy, including self-determination, are not
absolute, but a small part of the general de mocratic (now general
socialist) world movement. Possible in individual concrete cases, the
part may contradict the whole, if so it must be rejected.
ေနာက္ျပီး
The
question of the right of a nation freely to secede must not be
confused with the question of whether it would be expedient for any
given nation to secede at secede at any given moment.
ဒါေတြ
အားလုံးျခဳံလိုက္ေတာ့ ဘာအဓိပၸါယ္ထြက္သလဲဆိုင္ယင္ လူမ်ိဳးၾကီးဆိုတာ
အခ်င္းခ်င္းေပါင္းၾကယင္ ကိုယ္ပုိင္ျပ႒ာန္းခြင့္အရ ေပါင္းၾက။ ဒါေပမဲ့
ေနရာတကာ အခ်ိန္အခါတိုင္းမွာ အေျခအေန အက်ိဳးအေၾကာင္းကို မေထာက္ဘဲ
အရမ္းကိုယ္ပိုင္ ျပ႒ာန္းခြင့္မဟုတ္ရ ဘူးဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ပါဘဲ။ ဒါက (Nation
or Nationality) ဆိုတဲ့ လူမ်ိဳးၾကီးႏွင့္ ပက္သက္ျပီးသိသင့္သိထိုက္ေသာ
သေဘာတရားေတြဘဲ။
ျပီးေတာ့ ....
Of
course not one of the regions constitutes a compact homogeneous nation
for each is interspersed with national minorities. Such are the Jews in
Poland. the Latvians in Lithuania, the Russians in Caucasus. the Poles
in the Ukraine,and so on. It may be feared. therefore, that the
minorities will be oppressed by the national majorities. But there will
be grounds for this fear. only if the old order continues to prevail in
the country. Give the country complete democracy and all grounds for
this fear will vanish.
What is it that particularly a
national minority? A minority is discontented because it does not enjoy
the right to use its native language. Permit it to use its native
language and the discontent will pass of itself. A minority is
discontented beause it does not possess its own schools. Give it its
own schools and all grounds for discontent will disappear. A minority
is discontented because it does not enjoy liberty of conscience, etc.
Give it these liberties and it will cease to be discontented. Thus
national equality in all forms (languages, schools etc) is an essential
element} in the solution of the national problem.
A
state law based on cmplete democracy in the country is required.
prolubiting all national privileges without exception and all kinds of
disablities and restrictions on the rights of national minorities.
ဒီဟာကေတာ့
လူမ်ိဳးေရးလူနည္းစုအခြင့္အေရးေတြႏွင့္
ပက္သက္ျပီးသိသင့္သိထိုက္တဲ့အခ်က္ေတြဘဲ။ ပီးေတာ့ လူမ်ိဳးေရးလူနည္းစုဆို တာ
လူဦးေရ ဘယ္ေလာက္ရွိမွ လူမ်ိဳးေရး လူနည္းစုေခၚမလဲ ဆိုတာကိုလဲ သိဖို႔လိုတယ္။
အရင္ စစ္မျဖစ္ခင္တုန္းက ရွိခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေပါင္းစုံ အသင္းခ်ဳပ္ၾကီးက သရုပ္ ျပ႒ာန္းထားတာကေတာ့၊ လူမ်ိဳးေရးလူနည္းစုဆိုတာ
လူမ်ိဳးေရးလူမ်ားစုရဲ့
ငါးပုံတပုံေလာက္ရွိမွ လူမ်ိဳးေရးလူ နည္းစုလို႔ ေခၚႏိုင္မယ္လို႔ ဆိုထားတယ္။
ဘာျပဳလို႔လဲ ဆို ရွမ္းျပည္မွာ လူမ်ိဳးေပါင္း ၂၀၊ ၃၀ ေလာက္ရွိတယ္။
အဲဒီလိုသာ လူမ်ိဳးကြဲတိုင္း ေရွာက္ေခၚေနရယင္ဆုံးမွာ မဟုတ္ဘူး။
ဒါေၾကာင့္လူဦးေရ သတ္မွတ္ရတာဘဲ။ သို႔ေပမဲ့
ဗမာျပည္အဖို႔မွာ လူမ်ိဳးေရး
လူမ်ားစုရဲ့ ငါးပုံတပုံ ဆိုတာေတာ့ မ်ားလြန္းအားၾကီးတယ္ ထင္တယ္။
ဆယ္ပုံတပုံ
ေလာက္ရွိယင္ဘဲ လူမ်ိဳးေရးလူနည္းစုလို႔ ေခၚသင့္တယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ယူဆတယ္။
လူမ်ိဳးေရး လူမ်ားစုရဲ့ ငါးပုံတပုံရွိမွ လူမ်ိဳးေရးလူနည္းစုဆိုယင္ေတာ့
ဗမာျပည္မမွာ လူမ်ိဳးေရး လူနည္းစုကို မရွိႏိုင္ေတာ့ဘူး။
ဒါေပမဲ့
ဥပမာ ကရင္လူမ်ိဳးဆိုလို႔ရွိယင္ လူမ်ိဳးေရး လူနည္းစုအျဖစ္နဲ႔
အခြင့္အေရးေတြ ရသင့္သေလာက္ မရဘဲ ရွိေနတယ္ဆိုတာ ျငင္းလို႔ က်ဳပ္တို႔
ရမွာမဟုတ္ဘူး။ ျပီးေတာ့ သူတို႔တေတြဟာလဲ ဗမာေတြရဲ့ ဆယ္ပုံတပုံေလာက္
အဖ်င္းဆုံး ရွိလိမ့္မယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ သူတို႔ကို ေတာ့ လူမ်ိဳးေရးလူနည္းစု
အခြင့္အေရးေတြကို ေပးဖို႔ေတာင္းတယ္။ မြန္လူမ်ိဳးကိစၥဆိုယင္ေတာ့ သူတို႔မွာ
အခုလူမ်ိဳးေရး လူနည္းစုအျဖစ္ နဲ႔ မြန္စာေပ၊ မြန္ေက်ာင္းေတြ ကိစၥေလာက္က
လြဲယင္ တျခားနစ္နာခ်က္ေတြမရွိပါဘူး။ မြန္ရယ္၊ ဗမာရယ္ ခြဲျခားျပီး ကရင္လို
သေဘာ ထားသလိုထားေစခ်င္လိုိ႔ေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။
ဒီေတာ့
လူမ်ိဳးေရး ျပႆနာနဲ႔ပက္သက္ျပီး ကြ်န္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္စုံစုံလင္လင္
ေျပာျပျပီးတဲ့ေနာက္၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဗမာျပည္သစ္ကို တည္ေထာင္ေတာ့
ျပည္ေထာင္စုသေဘာတည္ေထာင္မလား။
လူမ်ိဳးၾကီးတမ်ိဳးတည္းဘဲဆိုတဲ့
တိုင္းျပည္မ်ိဳး (Unitary) တည္ေထာင္မလား ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကို ေျဖဆိုလိုတယ္။
ကြ်န္ေတာ္အျမင္အရ ဆိုယင္ေတာ့ အထက္လူမ်ိဳးေရးအရ ရသင့္ရတိုက္တဲ့
အခြင့္အေရးမ်ိဳးေတြကို စည္းကမ္း သတ္မွတ္ေပးျပီးးေတာ့ (Unitary State)
လူမ်ိဳးၾကီး တမ်ိဳးတညး္ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံမ်ိဳးေတာ့ ေထာင္လို႔မျဖစ္ဘူး။
ျပည္ေထာင္စု သေဘာမ်ိဳးဘဲ ျဖစ္ရမွာဘဲ။
ဒါေပမယ့္ ေပါင္းခါမွ ေဆးအတြက္ ေလးတဲ့
ျပည္ေထာင္စုမ်ိဳး၊လီနင္ေျပာသလို
တစိတ္ တေဒသက တခုလံုးကို ဆန္႔က်င္တဲ့ (The
part contradic ting the whole) ျပည္ေထာင္စုမ်ိဳး ဆိုယင္ေတာ့
အျဖစ္ႏိ္ု္င္ဘူး။ အထူးသျဖင့္
ျပည္ေထာင္စုဟာ စီးပြားေရး တိုးတက္မႈကို
စုေပါင္းျပီး စံနစ္တက် စီစဥ္ႏိုင္မယ့္ ျပည္ေထာင္စုမ်ိဳး ျဖစ္ရလိမ့္မယ္။
ဒါမွ လူမ်ိဳးအားလံုး တိုင္းသူျပည္သား အမ်ားဆံုး တိုးတက္မႈကို
လုပ္ႏိုင္မွာဘဲ။ ေပါင္းတယ္ဆိုတာ အခ်င္းခ်င္း ေကာင္းက်ိဳးရွိေအာင္
ေပါင္းၾကတာ ျဖစ္ျပီး ဆိုးက်ိဳးရွိေအာင္ ေပါင္းတာမ်ိဳး ဘယ္နည္းနဲ႔မွ
မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။
ဒီလူမိ်ဳးေရး ျပႆနာနဲ႔ ပတ္သက္ျပီ ေနာက္ အေၾကာင္းေပၚယင္ ေပၚသလို ေဆြးေႏြးသင့္ယင္ ေဆြးေႏြးပါအံုးမယ္။ အခု
ဒီမိန္႔ခြန္းမွာေတာ့ ဒီေလာက္နဲ႔ဘဲ ေတာ္ေလာက္ျပီလို႔ ကြ်န္ေတာ္ယူဆပါတယ္။
(၁၉၄၆
ခု၊ စက္တင္ဘာလ ၂၇ ရက္ေန႔တြင္ (ဖဆပလ) အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဗဟုိဦးစီး အဖြဲ႔၏
သေဘာတူညီခ်က္အရ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ေခါင္းေဆာင္၍ ယာယီ အမႈေဆာင္ အစိုးရ
အဖြဲ႔ကို ဖြဲ႔စည္းခဲ့သည္။ အစိုးရအဖြဲ႔ ဖြဲ႔စည္းျပီး ၍ တလခြဲမျပည့္မီ ၁၉၄၆
ခု၊ ႏို၀င္ဘာလ ၈ ရက္ေန႔ တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အစိုးရ အဖြဲ႔က
အေရးၾကီးေသာ ေၾကညာခ်က္တစ္ေစာင္ ထုတ္ျပန္ေလသည္။ ယင္းေၾကညာခ်က္မွာ “
ျဗိတိသွ်အစိုးရက ျမန္မာျပည္ လြတ္လပ္ ေရးကို ေၾကညာရန္ႏွင့္ မေၾကညာက
အစိုးရတဖြဲ႔လုံး ႏုတ္ထြက္မည္” ဟူေသာ ေၾကညာခ်က္ျဖစ္၏။ ထိုေၾကညာ ခ်က္အရ
ျဗိတိသွ်အစိုးရက ေၾကညာခ်က္တစ္ရပ္ ထုတ္ျပန္ျပီးလွ်င္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ကို ဘိလပ္သို႔ ဖိတ္ ေခၚ ေဆြးေႏြးရ၏။
“ေအာင္ဆန္းအက္တလီစာခ်ဳပ္” ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ၾကသည္။ ယင္းစာခ်ဳပ္ အပိုဒ္ ၁ အရ
ေရြးေကာက္ပြဲ မ်ားက်င္းပျပီး တိုင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္ကို
တည္ေထာင္ႏိုင္ခဲ့၏။ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ ဥပေဒကို လႊတ္
ေတာ္သို႔ မတင္သြင္းမီ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္မ်ားပါ၀င္ေသာ
ဂ်ဴဗလီေဟာညီလာခံၾကီးတြင္ တင္ျပခဲ့သည္။ ေဖာ္ျပပါေကာက္ႏွုတ္ခ်က္မွာ ဂ်ဴဗလီေဟာပဏာမ
ျပင္ဆင္မႈ ညီလာခံတြင္မိန္႔ၾကားခဲ့ေသာ မိန္႔ခြန္းမွ ျဖစ္သည္။ မိန္႔ခြန္းေျပာ
ေသာေန႔မွာ ၁၉၄၇ ခု၊ ေမလ ၁၉ ရက္ေန႔ ျဖစ္သည္။)
