ျမန္မာလူမ်ိဳး -( ေယာအတြင္းဝန္ ဦးဖိုးလိႈင္၏ ရာဇဓမၼသဂၤဟက်မ္း)
ေယာအတြင္းဝန္ ဦးဖိုးလိႈင္၏ ရာဇဓမၼသဂၤဟက်မ္းတြင္ ျမန္မာလူမ်ိဳး အသုံးအႏွုန္းကို ဤသို႕ ေတြ႕ရသည္။
*****************
==============================
မင္းကို ဆံုးမေသာ ေရႊျပည္ဝန္ႀကီး ဦးဘိုးလႈိင္
ျမန္မာ့သမိုင္းမွာ ျပည္သူလူထုအေပၚ တရားမွ်တစြာ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ မင္းေတြရွိခဲ့သလို၊ ျပည္သူကို ႏွိပ္စက္တဲ့ မင္းေတြလည္း အုပ္စိုးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလိုကြဲျပားတဲ့ မင္းေတြရွိခဲ့သလို မင္းမႈထမ္းေတြမွာလည္း မင္းလိုလိုက္ မင္းႀကိဳက္ေဆာင္သူေတြနဲ႔ မွန္ရာကို ေျပာရဲ၊ ေရးရဲ၊ လုပ္ေဆာင္ရဲတဲ့သူေတြဆိုၿပီး ကြဲျပားစြာ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒီလို မွန္ရာကို တင္ျပ လုပ္ေဆာင္ရဲသူမ်ားထဲက စံျပဳထုိက္သူတစ္ဦးကေတာ့ ေရႊျပည္ဝန္ႀကီး ဦးဘိုးလႈိင္ျဖစ္ပါတယ္။
ေယာအတြင္းဝန္၊ ေရႊျပည္ဝန္၊ ေယာမင္းႀကီး၊ ေရႊျပည္မင္းႀကီး၊ ဝက္မစြတ္ၿမိဳ႔စား၊မေကြးၿမိဳ႔စား ဝန္ရွင္ေတာ္မင္းႀကီး၊ သတိုးမင္းႀကီး မဟာမင္းေခါင္ သီဟသူ စသျဖင့္ အမ်ဳိးမ်ဳိး ေခၚတြင္ၾကတဲ့ ဦးဘိုးလႈိင္ကို ကြယ္လြန္သူ စာဆိုႀကီး ဆရာေမာင္ထင္ကေတာ့ 'ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရးသုခမိန္ႀကီး' လို႔ တင္စားေခၚဆိုခဲ့ပါတယ္။
ဆရာမင္းယုေဝ ကလည္း သူ႔ရဲ႕ 'ပထမ ျမန္မာမ်ား' စာအုပ္မွာ 'ေယာမင္းႀကီး ဦးဘိုးလႈိင္ (ပထမ သိပၸံစာေပ ျပဳစုသူ)' လို႔ ကမၸည္းတင္ခဲ့ပါတယ္။
ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္းမွာလည္း 'ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အေတြးအေခၚ အယူအဆတို႔ကို ေခတ္ႏွင့္ေလ်ာ္ေအာင္ တိုးတက္ဖြံ႔ၿဖိဳးေစရန္ ႀကံဆရြက္ေဆာင္ခဲ့ေသာ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးသုခမိန္' လို႔ ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။
သူဟာ သကၠတ၊ ပါဠိ၊ ျမန္မာစာေပတို႔ကို ႏွံ႔စပ္ရံုတင္မက အေနာက္တိုင္း ဝိဇၨာ သိပၸံပညာရပ္ေတြမွာပါ ႏွံ႔စပ္သူျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေနာက္တိုင္းက ရတဲ့ ပညာဗဟုသုတေတြကို ျမန္မာပစၥည္းျဖစ္ေအာင္ ႀကံေဆာင္ရင္း ျမန္မာ့ရိုးရာကို ထိန္းသိမ္းေပးခဲ့ပါတယ္။
မင္းတုန္းမင္း လက္ထက္ကေန သီေပါမင္းလက္ထက္အထိ အတြင္းဝန္၊ ၿမိဳ႔စား၊ အတိုင္ပင္ခံ ပညာရွိ စတဲ့ရာထူးေတြနဲ႔ အမႈထမ္းေနစဥ္မွာပဲ ျမန္မာစာေပေလာကမွာ ထင္ရွားတဲ့ က်မ္းအေစာင္ေစာင္ကို ေရးသားျပဳစုခဲ့ပါတယ္။
ဦးဘိုးလႈိင္ကို ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးသုခမိန္လို႔ ဘာေၾကာင့္ေခၚဆိုပါသလဲ။
ျမန္မာ့ဂႏၳဝင္မွာ ေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ ေရွးနီတိက်မ္းေတြက ေရွးရိုးစဥ္လာ ျမန္မာ့အေတြးအေခၚ အယူအဆတို႔ကို ႏိုင္ငံျခားနဲ႔ ကူးလူးဆက္ဆံရာက ရရွိတဲ့ ႏိုင္ငံေရး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရးအသိေတြနဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္ၿပီး သူ႔ေခတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြကို အျမင္သစ္ ေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
သူ႔ရဲ႕ 'ရာဇဓမၼသဂၤဟက်မ္း'ဟာ အဲဒီသေဘာျဖစ္ၿပီး ဒီက်မ္းတစ္ေစာင္တည္းနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးသုခမိန္ ဆိုတဲ့ ပညတ္ကို ခံယူထိုက္တယ္လို႔ ဆိုၾကပါတယ္။ သက္ဦးဆံပိုင္စနစ္ေအာက္မွာ ဒီလို က်မ္းမ်ဳိး ေရးသားဝံ့တဲ့ အခ်က္ကလည္း ဦးဘိုးလႈိင္ရဲ႕ သတၱိကို ေဖာ္ျပေနပါတယ္။
ဦးဘိုးလႈိင္ဟာ ရာထူး စည္းစိမ္ကို မငဲ့ဘဲ မွန္ရာကို ေျပာဆို၊ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့အတြက္ မၾကာခဏ ရွင္ဘုရင္ရဲ႕ အမ်က္ေတာ္ရွျခင္းကို ခံခဲ့ရၿပီး ၃ ႀကိမ္မက ရာထူးစည္းစိမ္ ႏုတ္သိမ္းျခင္းခံခဲ့ရသလို အက်ယ္ခ်ဳပ္ ခ်တာကိုေတာင္ခံခဲ့ရပါတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ မင္းတုန္းမင္းလက္ထက္မွာ သမီး၊ ႏွမ တို႔ကို ေပးဆက္ထားတဲ့အတြက္ အခြင့္အေရးရေနတဲ့ အမႈထမ္းတစ္ဦးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ပညာမဲ့အမတ္တို႔ ဘုန္းႀကီးရင္ ျပည္ရြာပ်က္တတ္တဲ့အေၾကာင္း မင္းတုန္းမင္းတရားကို ေလွ်ာက္ထားခဲ့ပါတယ္။
ဒီအခါ ဘုရင္အမ်က္ထြက္ၿပီး လွံကိုေကာက္ကိုင္ရင္း “သည္လွံနဲ႔ ေမာင္မင္းကို စီရင္တာ ခံခ်င္သလား”လို႔ ေမးေတာ့ ဦးဘိုးလႈိင္က “ထိုးေတာ္မူပါဘုရား”လို႔ ဆိုရင္း ရင္ဘတ္ ေကာ့ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒီျဖစ္ရပ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး တျခားမွဴးမတ္ေတြက ရဲတင္းလြန္းတယ္လို႔ ေျပာၾကေတာ့ ဦးဘိုးလႈိင္က
လို႔ တံု႔ျပန္ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။
ဒီျဖစ္ရပ္ရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲကေတာ့ အက်ယ္ခ်ဳပ္နဲ႔ ရာထူးအခ်ခံခဲ့ရတာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို ရာထူးက ခ်လိုက္၊ လိုအပ္တဲ့အခါ ျပန္ေခၚလိုက္ ျဖစ္ရေပမယ့္ ဦးဘိုးလႈိင္က
မွန္ရာကို ေျပာဆို လုပ္ေဆာင္ရင္း အမႈထမ္းခဲ့ပါတယ္။ သီေပါမင္းလက္ထက္မွာ ျပဳစုခဲ့တဲ့ 'ရာဇဓမၼသဂၤဟက်မ္း'ဟာ သက္ဦးဆံပိုင္ ဘုရင္စနစ္အရ အုပ္ခ်ဳပ္မႈကို
ေတာ္လွန္ၿပီး ျပည္သူ႔အာဏာနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္မႈကို ႀကိဳဆိုတဲ့က်မ္းျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဘုရင္က မႏွစ္သက္ပါဘူး။ ဒီၾကားထဲ “ဘုရင္မင္းျမတ္ဟာ အလြန္အသံုးအျဖဳန္းႀကီးတယ္။ ဘ႑ာေတာ္ဆိုတာ ဆင္းရဲသားေတြရဲ႕ ေခြၽးႏွဲစာကေန ညွစ္ထုတ္ယူထားတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေက်ာက္ခဲသလဲလို သေဘာမထားသင့္ဘူး” ဆိုၿပီး ဘုရင့္ဘ႑ာေရးကို ကန္႔သတ္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ပါတယ္။ ဒီအခါ မိဖုရားက မခံႏိုင္ျဖစ္ၿပီး “ရွင္ဘုရင္လုပ္ရတာ ငလႈိင္ေပးသေရြ႕နဲ႔ စားရမွာလား”လို႔ ေဒါသနဲ႔ ေျပာဆိုတာကို သီေပါမင္းကလည္း နားေယာင္တဲ့အတြက္ ဦးဘိုးလႈိင္ကို ရာထူးခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္။
ဒီအႀကိမ္ဟာ ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ ရာထူးက်ျခင္းျဖစ္ၿပီး ရာထူးျပန္လည္ေပးအပ္ျခင္း မရွိေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဦးဘိုးလႈိင္က မတုန္လႈပ္ဘဲ ၿခံဥယ်ာဥ္အလုပ္ကို လုပ္ရင္း တဖက္က စာေပက်မ္းဂန္ ျပဳစုျခင္းအလုပ္ကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လုပ္ကိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ပေဒသရာဇ္စနစ္အတြင္း ရွင္ဘုရင္ကို ေဝဖန္ဆံုးမတဲ့ ဦးဘိုးလႈိင္လို ရဲဝံ့သူ ေပၚေပါက္ခဲ့ျခင္းနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အားရစရာေကာင္းသလို၊ ဒီလို ပညာရွိမ်ဳိးကို အာဏာပိုင္ေတြက အသက္ေသေၾကေအာင္ မလုပ္ေဆာင္ခဲ့တာဟာလည္း အတုယူ ဆင္ျခင္စရာ ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၁၉၁ ခုႏွစ္မွာ ေမြးဖြားခဲ့တဲ့ ဦးဘိုးလႈိင္ဟာ သကၠရာဇ္ ၁၂၄၅ ခုႏွစ္မွာ ကြယ္လြန္ခဲ့ပါတယ္။ အသက္ ၅၄ ႏွစ္အရြယ္မွာ ကြယ္လြန္ခဲ့ရေပမယ့္ ဦးဘိုးလႈိင္ေရးသားခဲ့တဲ့ ဝိဇၨာ သိပၸံဆိုင္ရာ က်မ္းေပါင္း ၁၄ က်မ္းက ေခတ္အဆက္ဆက္ ကိုးကားေလ့လာစရာ စာေပေတြအျဖစ္ က်န္ရစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီထဲက ေလာကဓာတ္ေဆးက်မ္း၊ သဒၵသဂၤဟက်မ္း၊ ဝိမုတၱိရသက်မ္း၊ မဟာသမၼတ ဝိနိစၧယက်မ္း၊ ကာယာႏုပႆနာက်မ္း၊ ရာဇဓမၼသဂၤဟက်မ္း၊ ဥတုေဘာဇနသဂၤဟက်မ္း တို႔ဟာ ျမန္မာစာဖတ္ပရိသတ္နဲ႔ ရင္းႏွီးေနတဲ့ အမည္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ဘာသာေရးက်မ္း၊ ေဆးပညာက်မ္း၊ နီတိက်မ္းေတြအျပင္ ေၾကးနန္းရိုက္နည္းကို တီထြင္ျပသထားတဲ့ လိပိဒိပိကာက်မ္း၊ လိလာဝတီ ဂဏန္းက်မ္းတို႔ကိုလည္း ျပဳစုခဲ့ပါတယ္။ ဦးဘိုးလႈိင္ဟာ သိပၸံပညာက်မ္းေတြကို ျပဳစုတဲ့အခါ ျမန္မာေတြ ရင္းႏွီးၿပီးသား အသံုးအႏႈန္းေတြနဲ႔ ေဖာ္ျပႏိုင္ဖို႔ အားထုတ္ခဲ့သလို၊
က်စ္လ်စ္တဲ့ ဘာသာျပန္ဆိုမႈ ေတြ႔ရတယ္လို႔ ပညာရွင္မ်ားက မွတ္ခ်က္ခ်ၾကပါတယ္။ ဘာသာျပန္ရာမွာလည္း အသံလွယ္ ျပန္ဆိုမႈေတြအျပင္ Carbon (ကာဗြန္) ကို မီးေသြး၊
Acid (အက္စစ္)ကို ငရဲမီး၊ Beer (ဘီယာ)ကို ဗ်စ္ခါး စသျဖင့္ ျမန္မာဘာသာနဲ႔ ျပန္ဆိုသံုးႏႈန္းခဲ့ပါတယ္။
ဦးဘိုးလႈိင္ဟာ သူရသတၱိနဲ႔ျပည့္စံုတဲ့သူ ျဖစ္တဲ့အျပင္ အလြန္ ေျဖာင့္မွန္ ပြင့္လင္းသူ၊ ျပတ္သားသူ၊ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ရန္မျပဳသူျဖစ္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ သူ႔ကို ရာထူးက်ေအာင္ ကုန္းေခ်ာသူ ေသသြားတာကိုေတာင္ ဝမ္းသာအားရမျဖစ္ဘဲ “သူေသတာ ငါနဲ႔မဆိုင္ပါဘူးကြယ္။ သူလည္း သူ႔ကံနဲ႔သူ၊ ငါလည္း ငါ့ကံနဲ႔ငါပါ။ သည္ဟာႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းလို႔ ေနာက္ထပ္ မည္သူ႔ကိုမွ် မေျပာေလႏွင့္” လို႔ ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။
အခုဆိုရင္ ပညာရွင္ ဦးဘိုးလႈိင္ ကြယ္လြန္ခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္း ၁၂ဝ ေက်ာ္ခဲ့ပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ ေလးစား အတုယူစရာ စိတ္ဓာတ္ေတြနဲ႔ လုပ္ေဆာင္မႈေတြက စာေပမ်ားကတဆင့္ ဆက္လက္ရွင္သန္ေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ။
**ထိန္လင္း**Monday, December 19, 2011
http://jacbaburma.blogspot.com/2011/12/blog-post_4503.html
**From—Lu Bo**
==================
"ျမန္မာႏိုင္ငံ / ျမန္မာတိုင္း" ဟူေသာ အသုံးအႏွုန္းလဲ ေတြ႕ရျပီး မည္သည္ကို ရည္ရြယ္ေၾကာင္း စဥ္းစားႏိုင္ပါရန္ ေအာက္ေျခတြင္ ပူးတြဲ တင္ျပလိုက္ပါသည္။
*****************
“ၿမန္မာ” ေ၀ါဟာရ သမိုင္းေၾကာင္း
ေရွးရာဇဝင္သမိုင္း၊စာေပမွ ျမန္မာလူမ်ိဳး၊ ျမန္မာျပည္ အသုံးအႏွုန္းမ်ားကို အက်ယ္ဖတ္႐ႈႏိုင္ရန္ ဤမွာ တတ္ႏိုင္သမွ် စုစည္းေပးထားပါသည္။
ျမေစတီ ေက်ာက္စာ
လူမ်ိဳးတစ္ရာ့တပါးစာရင္း
ဦးကုလား မဟာရာဇ၀င္
မကၡရာမင္းသားၾကီး၏ ပထမ အဂၤလိပ္-ျမန္မာ အဘိဓာန္
ေယာအတြင္းဝန္ ဦးဖိုးလိႈင္၏ ရာဇဓမၼသဂၤဟက်မ္း
ေခတ္မွီ ျမန္မာရာဇ၀င္အက်ဥ္း -အမ်ိဳးသားပညာ၀န္ ဦးဖိုးက်ား
ရခိုင္ရာဇဝင္သစ္က်မ္း
လြတ္လပ္ေရး ေၾကညာစာတမ္း
ျမန္မာ့စြယ္စုံက်မ္း
ေဒါက္တာႏုိင္ပန္းလွ၏ ရာဇာဓိရာဇ္ အေရးေတာ္ပံုက်မ္း
တြင္းသင္းျမန္မာရာဇဝင္သစ္
ေဒါက္တာသန္းထြန္း-အမိန္႔ေတာ္ျပန္တမ္းမ်ား၊ဒုတိယတြဲ
အေလာင္းမင္းတရားၾကီး၏ အမိန္႕ေတာ္မ်ား - ေဒါက္တာသန္းထြန္း
ျမန္မာအစ (ဦးဖိုးလတ္) ( ဆက္လက္ေဖာ္ျပမည္)
ေယာအတြင္းဝန္ ဦးဖိုးလိႈင္၏ ရာဇဓမၼသဂၤဟက်မ္းတြင္ ျမန္မာလူမ်ိဳး အသုံးအႏွုန္းကို ဤသို႕ ေတြ႕ရသည္။
*****************
==============================
မင္းကို ဆံုးမေသာ ေရႊျပည္ဝန္ႀကီး ဦးဘိုးလႈိင္
ျမန္မာ့သမိုင္းမွာ ျပည္သူလူထုအေပၚ တရားမွ်တစြာ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ မင္းေတြရွိခဲ့သလို၊ ျပည္သူကို ႏွိပ္စက္တဲ့ မင္းေတြလည္း အုပ္စိုးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလိုကြဲျပားတဲ့ မင္းေတြရွိခဲ့သလို မင္းမႈထမ္းေတြမွာလည္း မင္းလိုလိုက္ မင္းႀကိဳက္ေဆာင္သူေတြနဲ႔ မွန္ရာကို ေျပာရဲ၊ ေရးရဲ၊ လုပ္ေဆာင္ရဲတဲ့သူေတြဆိုၿပီး ကြဲျပားစြာ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒီလို မွန္ရာကို တင္ျပ လုပ္ေဆာင္ရဲသူမ်ားထဲက စံျပဳထုိက္သူတစ္ဦးကေတာ့ ေရႊျပည္ဝန္ႀကီး ဦးဘိုးလႈိင္ျဖစ္ပါတယ္။
ေယာအတြင္းဝန္၊ ေရႊျပည္ဝန္၊ ေယာမင္းႀကီး၊ ေရႊျပည္မင္းႀကီး၊ ဝက္မစြတ္ၿမိဳ႔စား၊မေကြးၿမိဳ႔စား ဝန္ရွင္ေတာ္မင္းႀကီး၊ သတိုးမင္းႀကီး မဟာမင္းေခါင္ သီဟသူ စသျဖင့္ အမ်ဳိးမ်ဳိး ေခၚတြင္ၾကတဲ့ ဦးဘိုးလႈိင္ကို ကြယ္လြန္သူ စာဆိုႀကီး ဆရာေမာင္ထင္ကေတာ့ 'ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရးသုခမိန္ႀကီး' လို႔ တင္စားေခၚဆိုခဲ့ပါတယ္။
ဆရာမင္းယုေဝ ကလည္း သူ႔ရဲ႕ 'ပထမ ျမန္မာမ်ား' စာအုပ္မွာ 'ေယာမင္းႀကီး ဦးဘိုးလႈိင္ (ပထမ သိပၸံစာေပ ျပဳစုသူ)' လို႔ ကမၸည္းတင္ခဲ့ပါတယ္။
ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္းမွာလည္း 'ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အေတြးအေခၚ အယူအဆတို႔ကို ေခတ္ႏွင့္ေလ်ာ္ေအာင္ တိုးတက္ဖြံ႔ၿဖိဳးေစရန္ ႀကံဆရြက္ေဆာင္ခဲ့ေသာ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးသုခမိန္' လို႔ ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။
သူဟာ သကၠတ၊ ပါဠိ၊ ျမန္မာစာေပတို႔ကို ႏွံ႔စပ္ရံုတင္မက အေနာက္တိုင္း ဝိဇၨာ သိပၸံပညာရပ္ေတြမွာပါ ႏွံ႔စပ္သူျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေနာက္တိုင္းက ရတဲ့ ပညာဗဟုသုတေတြကို ျမန္မာပစၥည္းျဖစ္ေအာင္ ႀကံေဆာင္ရင္း ျမန္မာ့ရိုးရာကို ထိန္းသိမ္းေပးခဲ့ပါတယ္။
မင္းတုန္းမင္း လက္ထက္ကေန သီေပါမင္းလက္ထက္အထိ အတြင္းဝန္၊ ၿမိဳ႔စား၊ အတိုင္ပင္ခံ ပညာရွိ စတဲ့ရာထူးေတြနဲ႔ အမႈထမ္းေနစဥ္မွာပဲ ျမန္မာစာေပေလာကမွာ ထင္ရွားတဲ့ က်မ္းအေစာင္ေစာင္ကို ေရးသားျပဳစုခဲ့ပါတယ္။
ဦးဘိုးလႈိင္ကို ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးသုခမိန္လို႔ ဘာေၾကာင့္ေခၚဆိုပါသလဲ။
ျမန္မာ့ဂႏၳဝင္မွာ ေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ ေရွးနီတိက်မ္းေတြက ေရွးရိုးစဥ္လာ ျမန္မာ့အေတြးအေခၚ အယူအဆတို႔ကို ႏိုင္ငံျခားနဲ႔ ကူးလူးဆက္ဆံရာက ရရွိတဲ့ ႏိုင္ငံေရး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရးအသိေတြနဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္ၿပီး သူ႔ေခတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြကို အျမင္သစ္ ေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
သူ႔ရဲ႕ 'ရာဇဓမၼသဂၤဟက်မ္း'ဟာ အဲဒီသေဘာျဖစ္ၿပီး ဒီက်မ္းတစ္ေစာင္တည္းနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးသုခမိန္ ဆိုတဲ့ ပညတ္ကို ခံယူထိုက္တယ္လို႔ ဆိုၾကပါတယ္။ သက္ဦးဆံပိုင္စနစ္ေအာက္မွာ ဒီလို က်မ္းမ်ဳိး ေရးသားဝံ့တဲ့ အခ်က္ကလည္း ဦးဘိုးလႈိင္ရဲ႕ သတၱိကို ေဖာ္ျပေနပါတယ္။
ဦးဘိုးလႈိင္ဟာ ရာထူး စည္းစိမ္ကို မငဲ့ဘဲ မွန္ရာကို ေျပာဆို၊ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့အတြက္ မၾကာခဏ ရွင္ဘုရင္ရဲ႕ အမ်က္ေတာ္ရွျခင္းကို ခံခဲ့ရၿပီး ၃ ႀကိမ္မက ရာထူးစည္းစိမ္ ႏုတ္သိမ္းျခင္းခံခဲ့ရသလို အက်ယ္ခ်ဳပ္ ခ်တာကိုေတာင္ခံခဲ့ရပါတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ မင္းတုန္းမင္းလက္ထက္မွာ သမီး၊ ႏွမ တို႔ကို ေပးဆက္ထားတဲ့အတြက္ အခြင့္အေရးရေနတဲ့ အမႈထမ္းတစ္ဦးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ပညာမဲ့အမတ္တို႔ ဘုန္းႀကီးရင္ ျပည္ရြာပ်က္တတ္တဲ့အေၾကာင္း မင္းတုန္းမင္းတရားကို ေလွ်ာက္ထားခဲ့ပါတယ္။
ဒီအခါ ဘုရင္အမ်က္ထြက္ၿပီး လွံကိုေကာက္ကိုင္ရင္း “သည္လွံနဲ႔ ေမာင္မင္းကို စီရင္တာ ခံခ်င္သလား”လို႔ ေမးေတာ့ ဦးဘိုးလႈိင္က “ထိုးေတာ္မူပါဘုရား”လို႔ ဆိုရင္း ရင္ဘတ္ ေကာ့ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒီျဖစ္ရပ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး တျခားမွဴးမတ္ေတြက ရဲတင္းလြန္းတယ္လို႔ ေျပာၾကေတာ့ ဦးဘိုးလႈိင္က
“ကြၽႏ္ုပ္အဖို႔ လွံႏွင့္ထိုးသတ္၍ ေသရျခင္းကား ျမတ္သည္။ ေနရာတိုင္း မင္းလိုလိုက္၍ စီမံေသာ မေကာင္းမႈျဖစ္ပြားေနသည့္အတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္ ပ်က္စီးျခင္း ျဖစ္ရေလသည္ဟု ဤနာမည္မ်ဳိး က်န္ရစ္ခဲ့ပါလွ်င္ ေသက်ဳိးမနပ္ ျဖစ္သည္။ ထိုမေကာင္းေသာ အပုပ္နံ႔သည္ တေထာင္းေထာင္းႏွင့္ လူအေပါင္းတို႔ ႏွာေခါင္းရႈံ႕ၾကမည္ကို ေၾကာက္စရာေကာင္းသည္။ မွဴးမတ္ဆိုသည့္အတိုင္း၊ အႀကီးအမွဴး ျဖစ္သည့္အတိုင္း တည့္တည့္မတ္မတ္ျဖစ္ေအာင္ စီမံခန္႔ခြဲလ်က္ ေလွ်ာက္တင္ခြင့္ရွိက အသက္ကိုစြန္႔၍ ရဲရဲဝံ့ဝံ့ တင္ၾကရမည္။ သို႔မွ မွဴးမတ္ႏွင့္တူသည္”
လို႔ တံု႔ျပန္ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။
ဒီျဖစ္ရပ္ရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲကေတာ့ အက်ယ္ခ်ဳပ္နဲ႔ ရာထူးအခ်ခံခဲ့ရတာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို ရာထူးက ခ်လိုက္၊ လိုအပ္တဲ့အခါ ျပန္ေခၚလိုက္ ျဖစ္ရေပမယ့္ ဦးဘိုးလႈိင္က
မွန္ရာကို ေျပာဆို လုပ္ေဆာင္ရင္း အမႈထမ္းခဲ့ပါတယ္။ သီေပါမင္းလက္ထက္မွာ ျပဳစုခဲ့တဲ့ 'ရာဇဓမၼသဂၤဟက်မ္း'ဟာ သက္ဦးဆံပိုင္ ဘုရင္စနစ္အရ အုပ္ခ်ဳပ္မႈကို
ေတာ္လွန္ၿပီး ျပည္သူ႔အာဏာနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္မႈကို ႀကိဳဆိုတဲ့က်မ္းျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဘုရင္က မႏွစ္သက္ပါဘူး။ ဒီၾကားထဲ “ဘုရင္မင္းျမတ္ဟာ အလြန္အသံုးအျဖဳန္းႀကီးတယ္။ ဘ႑ာေတာ္ဆိုတာ ဆင္းရဲသားေတြရဲ႕ ေခြၽးႏွဲစာကေန ညွစ္ထုတ္ယူထားတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေက်ာက္ခဲသလဲလို သေဘာမထားသင့္ဘူး” ဆိုၿပီး ဘုရင့္ဘ႑ာေရးကို ကန္႔သတ္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ပါတယ္။ ဒီအခါ မိဖုရားက မခံႏိုင္ျဖစ္ၿပီး “ရွင္ဘုရင္လုပ္ရတာ ငလႈိင္ေပးသေရြ႕နဲ႔ စားရမွာလား”လို႔ ေဒါသနဲ႔ ေျပာဆိုတာကို သီေပါမင္းကလည္း နားေယာင္တဲ့အတြက္ ဦးဘိုးလႈိင္ကို ရာထူးခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္။
ဒီအႀကိမ္ဟာ ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ ရာထူးက်ျခင္းျဖစ္ၿပီး ရာထူးျပန္လည္ေပးအပ္ျခင္း မရွိေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဦးဘိုးလႈိင္က မတုန္လႈပ္ဘဲ ၿခံဥယ်ာဥ္အလုပ္ကို လုပ္ရင္း တဖက္က စာေပက်မ္းဂန္ ျပဳစုျခင္းအလုပ္ကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လုပ္ကိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ပေဒသရာဇ္စနစ္အတြင္း ရွင္ဘုရင္ကို ေဝဖန္ဆံုးမတဲ့ ဦးဘိုးလႈိင္လို ရဲဝံ့သူ ေပၚေပါက္ခဲ့ျခင္းနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အားရစရာေကာင္းသလို၊ ဒီလို ပညာရွိမ်ဳိးကို အာဏာပိုင္ေတြက အသက္ေသေၾကေအာင္ မလုပ္ေဆာင္ခဲ့တာဟာလည္း အတုယူ ဆင္ျခင္စရာ ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၁၉၁ ခုႏွစ္မွာ ေမြးဖြားခဲ့တဲ့ ဦးဘိုးလႈိင္ဟာ သကၠရာဇ္ ၁၂၄၅ ခုႏွစ္မွာ ကြယ္လြန္ခဲ့ပါတယ္။ အသက္ ၅၄ ႏွစ္အရြယ္မွာ ကြယ္လြန္ခဲ့ရေပမယ့္ ဦးဘိုးလႈိင္ေရးသားခဲ့တဲ့ ဝိဇၨာ သိပၸံဆိုင္ရာ က်မ္းေပါင္း ၁၄ က်မ္းက ေခတ္အဆက္ဆက္ ကိုးကားေလ့လာစရာ စာေပေတြအျဖစ္ က်န္ရစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီထဲက ေလာကဓာတ္ေဆးက်မ္း၊ သဒၵသဂၤဟက်မ္း၊ ဝိမုတၱိရသက်မ္း၊ မဟာသမၼတ ဝိနိစၧယက်မ္း၊ ကာယာႏုပႆနာက်မ္း၊ ရာဇဓမၼသဂၤဟက်မ္း၊ ဥတုေဘာဇနသဂၤဟက်မ္း တို႔ဟာ ျမန္မာစာဖတ္ပရိသတ္နဲ႔ ရင္းႏွီးေနတဲ့ အမည္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ဘာသာေရးက်မ္း၊ ေဆးပညာက်မ္း၊ နီတိက်မ္းေတြအျပင္ ေၾကးနန္းရိုက္နည္းကို တီထြင္ျပသထားတဲ့ လိပိဒိပိကာက်မ္း၊ လိလာဝတီ ဂဏန္းက်မ္းတို႔ကိုလည္း ျပဳစုခဲ့ပါတယ္။ ဦးဘိုးလႈိင္ဟာ သိပၸံပညာက်မ္းေတြကို ျပဳစုတဲ့အခါ ျမန္မာေတြ ရင္းႏွီးၿပီးသား အသံုးအႏႈန္းေတြနဲ႔ ေဖာ္ျပႏိုင္ဖို႔ အားထုတ္ခဲ့သလို၊
က်စ္လ်စ္တဲ့ ဘာသာျပန္ဆိုမႈ ေတြ႔ရတယ္လို႔ ပညာရွင္မ်ားက မွတ္ခ်က္ခ်ၾကပါတယ္။ ဘာသာျပန္ရာမွာလည္း အသံလွယ္ ျပန္ဆိုမႈေတြအျပင္ Carbon (ကာဗြန္) ကို မီးေသြး၊
Acid (အက္စစ္)ကို ငရဲမီး၊ Beer (ဘီယာ)ကို ဗ်စ္ခါး စသျဖင့္ ျမန္မာဘာသာနဲ႔ ျပန္ဆိုသံုးႏႈန္းခဲ့ပါတယ္။
ဦးဘိုးလႈိင္ဟာ သူရသတၱိနဲ႔ျပည့္စံုတဲ့သူ ျဖစ္တဲ့အျပင္ အလြန္ ေျဖာင့္မွန္ ပြင့္လင္းသူ၊ ျပတ္သားသူ၊ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ရန္မျပဳသူျဖစ္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ သူ႔ကို ရာထူးက်ေအာင္ ကုန္းေခ်ာသူ ေသသြားတာကိုေတာင္ ဝမ္းသာအားရမျဖစ္ဘဲ “သူေသတာ ငါနဲ႔မဆိုင္ပါဘူးကြယ္။ သူလည္း သူ႔ကံနဲ႔သူ၊ ငါလည္း ငါ့ကံနဲ႔ငါပါ။ သည္ဟာႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းလို႔ ေနာက္ထပ္ မည္သူ႔ကိုမွ် မေျပာေလႏွင့္” လို႔ ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။
အခုဆိုရင္ ပညာရွင္ ဦးဘိုးလႈိင္ ကြယ္လြန္ခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္း ၁၂ဝ ေက်ာ္ခဲ့ပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ ေလးစား အတုယူစရာ စိတ္ဓာတ္ေတြနဲ႔ လုပ္ေဆာင္မႈေတြက စာေပမ်ားကတဆင့္ ဆက္လက္ရွင္သန္ေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ။
**ထိန္လင္း**Monday, December 19, 2011
http://jacbaburma.blogspot.com/2011/12/blog-post_4503.html
**From—Lu Bo**
==================
"ျမန္မာႏိုင္ငံ / ျမန္မာတိုင္း" ဟူေသာ အသုံးအႏွုန္းလဲ ေတြ႕ရျပီး မည္သည္ကို ရည္ရြယ္ေၾကာင္း စဥ္းစားႏိုင္ပါရန္ ေအာက္ေျခတြင္ ပူးတြဲ တင္ျပလိုက္ပါသည္။
*****************
“ၿမန္မာ” ေ၀ါဟာရ သမိုင္းေၾကာင္း
ေရွးရာဇဝင္သမိုင္း၊စာေပမွ ျမန္မာလူမ်ိဳး၊ ျမန္မာျပည္ အသုံးအႏွုန္းမ်ားကို အက်ယ္ဖတ္႐ႈႏိုင္ရန္ ဤမွာ တတ္ႏိုင္သမွ် စုစည္းေပးထားပါသည္။
ျမေစတီ ေက်ာက္စာ
လူမ်ိဳးတစ္ရာ့တပါးစာရင္း
ဦးကုလား မဟာရာဇ၀င္
မကၡရာမင္းသားၾကီး၏ ပထမ အဂၤလိပ္-ျမန္မာ အဘိဓာန္
ေယာအတြင္းဝန္ ဦးဖိုးလိႈင္၏ ရာဇဓမၼသဂၤဟက်မ္း
ေခတ္မွီ ျမန္မာရာဇ၀င္အက်ဥ္း -အမ်ိဳးသားပညာ၀န္ ဦးဖိုးက်ား
ရခိုင္ရာဇဝင္သစ္က်မ္း
လြတ္လပ္ေရး ေၾကညာစာတမ္း
ျမန္မာ့စြယ္စုံက်မ္း
ေဒါက္တာႏုိင္ပန္းလွ၏ ရာဇာဓိရာဇ္ အေရးေတာ္ပံုက်မ္း
တြင္းသင္းျမန္မာရာဇဝင္သစ္
ေဒါက္တာသန္းထြန္း-အမိန္႔ေတာ္ျပန္တမ္းမ်ား၊ဒုတိယတြဲ
အေလာင္းမင္းတရားၾကီး၏ အမိန္႕ေတာ္မ်ား - ေဒါက္တာသန္းထြန္း
ျမန္မာအစ (ဦးဖိုးလတ္) ( ဆက္လက္ေဖာ္ျပမည္)
No comments:
Post a Comment