by Haythi Moe on Friday, January 11, 2013 at 12:24pm ·
ဘုရင္ခံအိမ္ႏွင္႔မဂိုဂတ္
ျမန္မာျပည္သည္ ၿဗိတိသွ်နယ္ခ်ဲ႕သမားလက္ေအာက္က်ေရာက္ေနသည္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၏ အႀကီးအမွဴး အားလံုးသည္ ၿဗိတိသွ်လူမ်ိဳးမ်ားသာ ျဖစ္ၾကသည္။ စစ္တပ္၊ပုလိပ္တပ္၊လက္နက္ကိုက္တပ္မ်ားကို လည္းတည္ေထာင္ထားသည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ဗဟို၌အက်ယ္ဆံုးေသာေျမတြင္အႀကီးဆံုး အေဆာက္အ ဦျဖင္႔ လက္နက္ကိုင္ အေစာင္႔ေရွာက္မ်ား ခ်ထားစၤေနသူကား ျမန္မာျပည္ ဘုရင္ခံမင္းႀကီးျဖစ္၏။ ဘုရင္ခံသည္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတြင္ အႀကီးဆံုးျဖစ္၍ ဘုရင္တဆူမင္းမူေနသူျဖစ္သည္။ဘုရင္ခံဝင္း၏ ပတ္ဝန္းက်င္ရပ္ကြက္မ်ားသည္လည္း“ဟြန္းမတီးရ၊ မဆူပူရ၊ အခြင္႔မရွိမဝင္ရ” အထူးအမိန္႔ျဖင္႔ သတ္မွတ္ထားေသာ ဆိတ္ၿငိမ္ရပ္ကြက္မ်ားပင္ျဖစ္သည္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ မဂိုလမ္း၌တည္ရွိေသာ မဂိုဂတ္သည္ျမန္မာျပည္ ပုလိပ္ဂတ္မ်ား အနက္အႀကီးဆံုးျဖစ္ သည္။ လက္နက္ကိုက္ပုလိပ္မ်ားအၿမဲခ်ထား၍ ပုလိပ္မင္းႀကီး တဦးအၿမဲရံုးထိုင္သည္။ ျပည္သူတို႔အား ဖိႏွိပ္ေရးအတြက္ တည္ေထာင္ထားေသာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ အႀကီးဆံုးပုလိပ္ဂတ္ႀကီးပင္ျဖစ္သည္။
ေရနံေျခလ်င္တပ္ ရန္ကုန္ေရာက္ျခင္း
ေရနံေျမမွ မိုင္ ၄၀၀ေက်ာ္ ခရီးေျခလ်င္ခ်ီတက္လာေသာ ေရနံသပိတ္တပ္ႀကီးသည္ ၈၊၁၊၃၉တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔သို႔ေရာက္ရွိလာသည္။ ေရနံတပ္၊ ေတာင္သူလယ္သမားတပ္ႏွင္႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ပတ္ဝန္းက်င္ရွိ အလုပ္သမားသပိတ္ တပ္မ်ားသည္ ေရႊတိဂံုေစတီကုန္းေတာ္၌ တပ္စြဲေနၾကသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ဘုရား၏ အထက္ပစၥယံႏွစ္ျပားတန္ေဆာင္ကို မီး႐ွိဳ႔ျခင္း၊ ေတာင္ဖက္ေစာင္းတန္း ေမာ္လၿမိဳ႔ဇရပ္မွ သခင္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားအား အစုလိုက္ဖမ္းဆီးျခင္း၊ ေဒါက္တာဘေမာ္အစိုးရ ျပဳတ္က်သြားၿပီး ေနာက္ဦးပု၏ ညြန္႔ေပါင္းအစိုးရျဖင္႔အစားထိုးကာျမဴဆြယ္ျခင္းမ်ားျဖင္႔ ၿဗိတိသွ်နယ္ခ်ဲ႔သမားသည္ သပိတ္ၿဖိဳခြဲေရးလက္နက္ကို အဆင္႔ဆင္႔က်င္းသံုးေနသည္။ သို႔ေသာ္အလုပ္သမားသပိတ္မ်ားသည္ စုစည္းလ်က္ရွိေနၾက၏။ ျပည္သူတို႔၏ႀကီးမားေသာ ေထာက္ခံအားေပးမႈကို ရရွိလ်က္ပင္ရွိသည္။
ဟိႏၵဴမူစလင္ရိုက္ပြဲႀကီး
ဤသို႔ သပိတ္တပ္ေပါင္း ေရႊတိဂံုကုန္းေတာ္၌ စခန္းခ်တိုက္ပြဲဝင္၍ ၂ လမျပည္႔မီ ၁၊၃၊၃၉တြင္ ဟိႏၵဴမူစလင္ရိုက္ပြဲႀကီးရန္ကုန္ၿမိဳ႔၌ စတင္ျဖစ္ပြားေလသည္။ ဒါလင္ဟိုဇီလမ္းမႀကီးျခားကာအထက္ပိုင္း က မူစလင္၊ေအာက္ပိုင္းက ဟိႏၵဴအုပ္ႀကီးမ်ားဖြဲ႔၍ရိုက္ပြဲႀကီးဆင္လိုက္သည္မွာမဂိုလမ္းမႀကီး ေပၚတြင္ အေလာင္းမ်ား ျမင္မေကာင္း ျမင္မဆံုးျဖစ္ေနသည္။ ထိုမွတဆင္႔ဆင္႔ေျခဖံုး ရပ္ကြက္မ်ားသို႔လည္း ကူးစက္ျပန္႔ပြား လာသည္။
ရန္ကုန္တၿမိဳ႔လံုးတြင္ အေရးေပၚပုဒ္မ ၁၄၄ကိုထုတ္ျပန္ေတာ႔သည္။ ဟိႏၵဴမူဆလင္ရိုက္ပြဲသည္ ဘာသာေရးမွ စတင္လာေသာ ပိဋိပကၡဟု ဆိုႏိုင္ေသာ္လည္းအႏွစ္သာရအားျဖင္႔ကား သပိတ္ၿဖိဳခြဲေရးအတြက္နယ္ခ်ဲ႔သမားကရက္စက္မိုက္မဲစြာခုတံုးျပဳ ဖန္တီးလိုက္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းသပိတ္ ေခါင္းေဆာင္တို႔က ႀကိဳတင္သိနားလည္ထားၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင္႔လည္း ရိုက္ပြဲႀကီးသပိတ္ေပါင္းစုသို႔ ကူးစက္မလာေရးတြက္ တင္းၾကပ္စြာစနစ္တက် တားဆီးၾကသည္။ သပိတ္မ်ား၌ ပါရွိၾကေသာ ဟိႏၵဴမူဆလင္အယူရွိၾကသူမ်ားကိုလည္း ရွင္းလင္းေဆြးေႏြးထားၿပီးျဖစ္သည္။
သို႔လွ်င္ ရိုက္ပြဲႀကီးႏွင္႔ စီးျခားထားႏိုင္ေသာ္လည္း ျဖစ္ပြားေနေသာ ထိုရိုက္ပြဲႀကီးေၾကာင္႔ သပိတ္ေပါင္းစံုတြင္ ႀကီးမားေသာျပႆနာႀကီးတခုႏွင္႔ ရင္ဆိုင္လာရသည္။ ၄င္းမွာ ရိကၡာျပႆနာျဖစ္ သည္။ ရံပံုေငြမစုေဆာင္းႏိုင္ျခင္း၊ အမ်ားဆံုးရိကၡာစုေဆာင္းရရွိေသာ သိ္မ္ႀကီးေစ်းႏွင္႔ အဆက္ျပတ္ရျခင္း၊ ထမင္းထုပ္ ေကာက္ခံရရွိသမွ်ေသာ ထမင္းထုပ္ကို ပို႔ေဆာင္းေရး အတြက္ပုလိပ္ တို႔၏ ၿခိမ္းေျခာက္ေႏွာက္ယွက္မႈမ်ား ႀကံဳေနရျခင္းတို႔ပင္ ျဖစ္သည္။
သပိတ္မ်ား စုစည္းတည္တန္႔ေရးတြက္ဟိႏၵဴ-မူဆလင္ရိုက္ပြဲႀကီးကို အဆံုးသတ္ပစ္ႏိုင္ဖို႔ လိုလာသည္။ အလုပ္သမားေပါင္းစံု သပိတ္လႊတ္ေတာ္သည္ ထိုတာဝန္ကိုထမ္းေဆာင္ရန္ ညႊန္႔ၾကားေရးမွဴး သခင္သိန္းေမာင္ႀကီးအား ဆံုးျဖတ္တာဝန္ေပးအပ္လိုက္ေတာ႔သည္။
သပိတ္သမားတို႔ ဆႏၵျပျခင္း
ရက္သတၱပတ္ပင္ရွိခဲ႔ၿပီ။ ရိုက္ပြဲႀကီးမွာ က်ယ္ျပန္၍ အၾကမ္းတမ္းဆံုး အေျခအေနသို႔ ဆိုက္ေနသည္။ ဒါလဟိုဇီလမ္းမၾကီးမွာ ေသြးကြက္မ်ားျဖင္႔ ေပကန္ဆဲပင္ရွိေနသည္။ ပုလိပ္မင္းၾကီးပရက္စေကာ႔ေခါင္း ေဆာင္ေသာ လက္နက္ကိုင္ပုလိပ္အဖြဲ႔သည္ သိမ္ႀကီးေစ်း နာရီစင္ကို ဗဟိုျပဳ၍ ေစာင္႔ၾကပ္ေနၾကသည္ ထိုအေျခ အေနတြင္ စည္းကမ္းတက် ဆႏၵျပေရး အတြက္ေလ႔က်င္ထားၿပီးျဖစ္ေသာသပိတ္အမ်ိဳးသမီး ၂၀၀ႏွင္႔ အမ်ိဳးသား ၁၀၀တို႔သည္ ၇.၃.၃၉ နံနက္ပိုင္းတြင္ သိမ္ႀကီးေစ်း နာရီစင္ႀကီး အနီးသို႔ေရာက္ရွိ လာၾကသည္။ အမ်ိဳးသမိးမ်ားသည္ေသသပ္စြာဝတ္စား ဆင္ယင္ထား၍ သပိတ္ေပါင္းစံုမွျဖစ္ၾကသည္။ အမ်ိဳးသားမ်ားမွာ အလုပ္သမား ယူနီေဖာင္းဆင္တူ ဝတ္ထားေသာ အာရ္-အီး-တီ သပိတ္မွ ဒရိုက္ဗာမ်ားျဖစ္ၾကသည္။
သပိတ္သမား ၃၀၀တို႔သည္ ရိုက္ပြဲႀကီးၿပီးဆံုးေရး အတြက္ဝင္ေရာက္ တားရန္ျပင္ဆင္ အားထုတ္ၾက သည္။ ပုလိပ္မ်ားက ပိတ္ဆို႔ တားဆီးထားသည္။သပိတ္သမားႏွင္႔ ပုလိပ္တို႔၏ အေျခအေနသည္ တင္းမာလာသည္။ ဤသို႔ အျပန္အလွန္ျဖစ္ေနစဥ္ ပုလိပ္မင္းႀကီးသည္ မတတ္သာေတာ႔သည္ အဆံုး၌ အသက္ေသသည္ အထိျဖစ္ပြားႏိုင္ျခင္းအတြက္ ကိုယ္တိုင္ဝန္ခံခ်က္မ်ားျဖင္႔ အဆံုး၌ ဆႏၵျပခြင္႔ ျပဳလိုက္ရေတာ႔သည္။ သပိတ္သမားတို႔၏ ဆႏၵျပေတာင္းဆိုျခင္းကို ပုလိပ္မင္းႀကီးကိုယ္တိုင္ အေလ်ာ႔ ေပးလာရေတာ႔သည္။
အခ်ိန္နံနက္ ၁၀ နာရီေက်ာ္ခန္႔ျဖစ္သည္။ မိုးေသးမိုးဖြဲ႔ကေလးမ်ားရြာသြန္းလ်က္ရွိသည္။ သိမ္ႀကီးေစ်းမွ ဆူးေလဘုရား အထိ ဒ့လဟိုဇီလမ္းမတေလွ်ာက္၌ ဆယ္ေပခန္႔စီျခား၍ သပိတ္သမား ၃၀၀တို႔သည္ အမ်ိဳးသမီးႏွစ္ဦးၿခံရံကာ အိပ္၍ ဆႏၵျပၾကျခင္းျဖစ္သည္။ အတြဲေပါင္း ၁၀၀တို႔သည္ စကားမေျပာ၊ မလႈပ္ရွားပဲ ၿငိမ္သက္စြာေနၾကသည္။ ရိုက္ပြဲကို ရပ္စဲရန္အဂၤလိပ္၊ျမန္မာ၊ဟိႏၵဴ၊မူဆလင္ ေလးဘာသာျဖင္႔ေရးသားထားေသာ လက္ကိုင္ဆိုင္းဘုတ္မ်ားကို ကိုင္ေဆာင္ထားၾကသည္။ တဆက္တည္းတြင္ ေအာ္လံကိုင္ လက္ေရြးစင္သပိတ္သမား ၄ဦးကလည္း ေလးဘာသာျဖင္႔ ရွင္းလင္း ေျပာၾကား ေမတၱာရပ္ခံလ်က္ရွိေနၾကသည္။
ျပင္းထန္စြာ ျဖစ္ပြားေနေသာရိုက္ပြဲႀကီးသည္ သပိတ္သမားတို႔တန္းစီအိပ္၍ ဆႏၵျပလိုက္သည္႔ အခ်ိန္တြင္ ရပ္တန္႔သြားသည္။ ဆႏၵျပ သပိတ္သမားတို႔ကိုေက်ာ္၍ပစ္ခတ္ၾကသည္မွ တပါးဆက္လက္ ျဖစ္ပြားျခင္းမရွိေတာ႔ေပ။ သပိတ္သမားတို႔အား ဟိႏၵဴမူဆလင္ ႏွစ္ဖက္ေမးျမန္းသည္မွစ၍ ႏွစ္ဖက္ကာယကံရွင္ခ်င္း ဆက္သြယ္မႈရရွိလာၾကသည္။ ၃နာရီအခ်ိန္ခန္႔တြင္ ဆႏၵျပသပိတ္သမားမ်ား ေပၚမွ ဟိႏၵဴမူဆလင္လူႀကီးမ်ား လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ႏိုင္ခဲ႔သည္မွစ၍ ရိုက္ပြဲႀကီးလည္းၿပီးဆံုးသြားေလ ေတာ႔သည္။ သပိတ္သမားတို႔၏စြန္႔စားဆႏၵျပျခင္းကိုပုလိပ္မင္းႀကီးကိုယ္တိုင္က ခ်ီးက်ဴးစကားေျပာ လာရသည္ အထိပင္ျဖစ္လာရ၏။
ညဥ္႔အခ်ိန္ မဂိုဂတ္ဝိုင္း၍ ဆႏၵျပျခင္း
၇၊၃၊၃၉ ေန႔ ည ၁၁နာရီခန္႔တြင္ သပိတ္ေပါင္းစံုမွ အမ်ိဳးသမီး ၂၀၀တို႔သည္ မဂိုဂတ္ အေရွ႔ဘက္ ပလက္ေဖါင္းသို႔ေရာက္ရွိလာၾကသည္။
ႏုပ်ိဳေသာ အမ်ိဳးသမီးလက္ေရြးစင္ကေလးမ်ားသည္။ သနပ္ခါးလိမ္းျခင္း၊ ပန္းပန္ျခင္းမ်ားျဖင္႔ လွပစြာ ျခယ္သထား၏။ ၄င္းတို႔၏ ဝတ္ဆင္မႈကား အတြင္းခံ ကင္းေသာ ရွံသားအင္က်ီႏွင္႔ ပဒုမၼာလံုခ်ီမ်ားပင္ ျဖစ္သည္၊ သာမန္ အလင္းေရာင္ျဖင္႔ပင္ အဂၤါစံုေဖါက္ထြင္း ျမင္ႏိုင္ေသာ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈျဖစ္သည္။ လက္နက္ဆို၍ အပ္တိုတေခ်ာင္းမွ် မပါ၊ ႏွလံုးရည္သက္သက္ျဖင္႔ ဆႏၵျပျခင္း ျဖစ္ၾကာင္းေပၚလြင္ေစ ရန္အတြက္ အာရွက္ကို ပမာမထားပဲ သရုပ္ေဆာင္ထားျခင္းျဖစ္သည္။
သပိတ္သမားတို႔ ေ၇ာက္ရွိသြားၾကၿပီးေနာက္ အခ်ိန္အနည္းငယ္ အၾကာတြင္ မဂိုဂတ္၌လက္နက္ကိုင္ ေဂါရာစာသင္ႏွင္႔ ပုလိပ္မ်ားကို အျပည္႔ခ်ထားသည္။ ပုလိပ္မင္းႏွင္႔ တရားသူႀကီးမ်ားလည္ အသင္႔ေရာက္ရွိေနၾကသည္။ သပိတ္အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္စြာညြန္ၾကားခ်က္က ေစာင္႔ေမွ်ာ္ေနၾကသည္။
သပိတ္သမားမ်ားလက္ေမာင္းကို အထက္သို႔ ဆန္႔တန္းလိုက္ခ်ိန္တြင္ မီးေမာင္းႀကီးမ်ား ပြင္႔၍ ထိန္ထိန္လင္းသြားသည္။ ပုလိပ္မ်ားကလွံခၽြန္တပ္ သနပ္မ်ားျဖင္႔ ခ်ိန္ရြယ္ ထားသည္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ ၄င္းတို႔ေရွ႕သို႔သြား၍ ေျခဖ်ား၌ကပ္ခါအိပ္၍ ဆႏၵျပေနၾကသည္။ မဂိုဂတ္ ဝိုင္းျခင္းသည္အျပစ္ႀကီးေလး၍ ထြက္ခြါသြားၾကရန္ပုလိပ္တို႔က သုးႀကိမ္ေျမာက္၌အေရွ႕ဖက္ ပလက္ေဖာင္းသို႔ ဆုတ္၍အနားယူၾကသည္။
တနာရီခန္႔အၾကာ ေနာက္တႀကိမ္ ဆႏၵျပၾကျပန္သည္။ ဤသို႔ သံုးႀကိမ္တိုင္ ဆႏၵျပလွ်က္ရွိေနစဥ္၊ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ ႏွစ္စီးသည္။ ေမာင္ဂိုမာရီလမ္း( ယခု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလမ္း) တေလွ်ာက္အေနာက္မွ အေရွ႕သို႔အရွိန္ျပင္းစြာ ေမာင္းသြားသည္။ အခ်ိန္မွာ ၈-၃-၃၉၊ နံနက္ ၁နာရီခြဲခန္႔ျဖစ္သည္။ ထိုအေျခ အေနတြင္ သပိတ္သမားမ်ား တပ္ေခါက္၍ အသင္႔ေစာင္႔ေနေသာ ကားမ်ားျဖင္႔ ေရႊတိဂံုသပိတ္စခန္းသို႔ ေရွ႕ရႈေမာင္းႏွင္သြားၾကသည္။ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ ေနာင္အစီး၌ ဘုရင္ခံကိုယ္တိုင္လိုက္ပါလာသည္ကို ေတြ႔ျမင္လိုက္ရေသာ ေၾကာင္႔ျဖစ္သည္။
ဘုရင္ခံအိမ္သို႔ ဝင္၍ ဆႏၵျပျခင္း
ဘတ္(စ္)ကား၁၀စီးတြင္ သပိတ္အမ်ိဳးသမီး ၂၀၀ေက်ာ္ႏွင္႔ အမ်ိဳးသားအခ်ိဳ႕လိုက္ပါၾကသည္။ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကိုေခါင္းေဆာင္သူမွာသီလ ဝါေရနံစက္ရံုမွ အမိုးဖြင္႔ကိုယ္ပိုင္ကားငယ္ေပၚ၌ကားေမာင္း သူႏွင္႔ အတူသခင္သိန္းေမာင္ႀကီး လိုက္ပါလာသည္။ ကာတန္းႀကီးသည္ ေရႊတိဂံုဘုရားကိုပိတ္၍ အလံုးလမ္း အတိုင္းအေရွ႕မွ အေနာက္သို႔ေမာင္းသြားသည္။
“ညာဘက္ကို ေကြ႕လိုက္”
“ဒါဘုရင္ခံအိမ္ဆရာ”
“ေကြ႕သာ ေကြ႕ပါကြာ” ဟူေသာ သခင္သိန္းေမာင္ႀကီးႏွင္႔ ကားေမာင္းသူတို႔ အခ်ီအခ်ေျပာဆိုသံၾကား ရၿပီး ေနာက္ဘုရင္ခံအိမ္ဝင္းတံခါးမသို႔ဦးဆိုက္မိၾကသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ဟြန္းမ်ားတီးလိုက္ရာ တံခါး ေစာင္႔က ေစ႔ထားေသာ တံခါးကိုဖြင္႔လိုက္သည္ႏွင္႔ကားမ်ားသည္႔အစဥ္လိုက္ အထဲသို႔တန္းဝင္သြားၾက သည္။
ဘုရင္ခံအိမ္ကိုသံုးပတ္လွည္႔ၿပီးေနာက္ဆင္ဝင္ေအာက္၌ရပ္၍ တိတ္ဆိတ္စြာ ဆႏၵျပၾကသည္။ သခင္သိန္းေမာင္ႀကီး၏ လက္တြင္ဘုရင္ႏွင္႔ေတြ႔လိုသည္႔စာဆိုင္းဘုတ္ကို ကိုင္ေဆာင္ထားသည္။ အခ်ိန္မွာ ၈-၃-၃၉ ရက္ေန႔ ၂နာရီခန္႔ျဖစ္သည္။ ဘုရင္ခံ ထြက္သြားသျဖင္႔ ေစ႔႐ံု ေစ႔ထားေသာတံခါးကို အခြင္႔ေကာင္းယူ၍ ဝင္ေရာက္သြားၾကျခင္းျဖစ္သည္။
စည္းေပါက္၍ တပ္ေခါက္ျခင္း
ကားမ်ားရပ္လိုက္သည္ႏွင္႔ တၿပိဳင္နက္ ေသနတ္လွံခၽြန္ကိုင္စစ္ပုလိပ္မ်ား ေရာက္ရွိလာၾကသည္။ ကားမ်ားကို ဝိုင္းရံထားလိုက္ၾကသည္။ ကားေပၚ၌ ပါလာေသာသူမ်ားကို လွံခၽြန္မ်ားႏွင္႔ ေထာက္လွ်င္ လွံခၽြန္တေခ်ာင္းမွ ၅ေခ်ာင္းအထိျဖစ္ေနသည္။ ဤသို႔မႀကံဳဖူးေသာအမ်ိဳးသမီးအခ်ိဳ႕သည္လန္႔သြား ၾကသည္။ မ်ားမၾကာမီဘုရင္ခံအိမ္အေပၚထပ္မွ မီးမ်ားလင္းလာသည္။ ဘုရင္ခံျပန္လည္ေရာက္ရွိလာ ျခင္း အထိမ္းအမွတ္ ဟုယူဆရသည္။
“ဒီမွာဘယ္သူဗိုလ္လဲ” ဟူေသာအသံနက္ႀကီးႏွင္႔ ေမးသံၾကားလိုက္ရၿပီးေနာက္ “အားလံုးဗိုလ္ခ်ည္းပဲ” ဟူေသာေျဖသံလည္းဆက္လက္ထြက္ေပၚလာသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ သခင္သိန္းေမာင္ႀကီး၏ ကားသည္စက္ႏိႈး၍ စတင္ထြက္ခြာသည္။ အားလံုး ကားမ်ား လည္း ေနာက္မွလိုက္ပါသြားၾကေတာ႔သည္။
ႀကိဳတင္ ေလ႔က်င္႔သင္ၾကားထားေသာ “ဘုရင္ခံႏွင္႔ မေတြ႔ရမျခင္း မည္သူ႔ကိုမွ် စကားမေျပာရ၊ မေမးရ၊ မျပန္ၾကားရ၊ျပဳသမွ်ခံ၍ ဆႏၵျပၾကရမည္” ဆိုသည္႔ စည္းကမ္းကို ေဖါက္ဖ်က္ျပန္ၾကားလိုက္သျဖင္႔တပ္ေခါက္ရုပ္သိမ္းလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
သခင္သိန္းေမာင္ႀကီး( သို႔မဟုတ္ အရွင္ေသာမ)
ဟိႏၵဴမူဆလင္ ရိုက္ပြဲတားျခင္း၊ ဖေရဇာလမ္း ဘတ္(စ္)ကားေျပးဆြဲခြင္႔ ရယူျခင္း၊ မဂိုဂတ္ဝိုင္း၍ ဆႏၵျပျခင္း၊ ေနာက္ဆံုးဘုရင္ခံအိမ္သို႔ ဝင္၍ဆႏၵျပေတာင္းဆိုျခင္းမ်ားသည္ တိုက္ပြဲတခုသို႔ အက်ိဳးျပဳ ျခင္းႏွင္႔ အေၾကာင္း အက်ိဳး ဆက္စပ္က်င္႔သံုးေသာ တိုက္ပြဲနည္းပရိယာယ္မ်ားပင္ ျဖစ္သည္။
တိုက္ပြဲအဆင္႔တိုင္းတြင္ တစံုတခုခၽြတ္ယြင္းသြား႐ံုမွ်ႏွင္႔ အသက္ေပါင္းမ်ားစြာ ေသဆံုးနိုင္ပါသည္။ ၿဗိတိသွ်တို႔၏ ဖိႏွိပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ကၽြမ္းက်င္သည္ ဆိုေသာအခ်က္ကို ပါနပ္းစြာတန္ျပန္ျပလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ တိုက္ပြဲ အဆင္႔တိုင္းသည္ အသက္ႏွင္႔ ခႏၵာကိုယ္ကိုစေတးထားၿပီးျဖစ္သည္။ အလုပ္သမား ေပါင္းစံု သပိတ္အတြက္ စြန္႔လႊတ္ ေပးအပ္ထားၿပီးျဖစ္သည္။
ထိုသို႔ ၾကမ္းတမ္းခက္ထန္ေသာ တိုက္ပြဲအစ အဆံုးကို ေခါင္းေဆာင္ သူကား သခင္သိန္းေမာင္ႀကီးပင္ ျဖစ္ေတာ႔သည္။ သခင္သိန္းေမာင္ႀကီးသည္ ရွင္ေသာမ ဘြဲ႕ခံရဟန္းဘဝျဖင္႔ သကၤန္းကၽြန္း၊ သခင္ ဆရာေတာ္ဦးသုဒႆ၏ နဂါးႏွစ္ေကာင္းေက်ာင္း၌ ဆင္းရဲစြာသီတင္းသံုး၍ ေနရွာေပေတာ႔သည္။ ။
က်မရဲ႕ေဖစ္ဘုတ္ေပၚက မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြကို ဖတ္ေစခ်င္တဲ႔ ေစတနာနဲ႔ သခင္လွေကၽြ၏ လက္ရာေကာင္း ေဆာင္းပါးတပုဒ္ရဲ႕ “ညသန္းေကာင္ယံအခ်ိန္ ဘုရင္ခံအိမ္ဝင္၍ ဆႏၵျပျခင္း”ဟူေသာ ေဆာင္းပါးကို ေဟာင္းႏြမ္းေဆြးေျမ့ေနၿပီျဖစ္တဲ႔ ရႈေဒါင္႔ဂ်ာနယ္ စာအုပ္အေဟာင္းပံုၾကီးထဲမွ ထုတ္ယူကာ က်မကိုယ္တုိင္ စာစီစာရိုက္ၿပီး အမ်ားဖတ္မွတ္ ေလလာႏိုင္ရန္ အတြက္ ေဖ့စ္ဘုတ္ေပၚတြင္ မွ်ေဝျဖန္႔ခ်ီေပးလိုက္ ပါသည္။
ေဟသီမိုး
ရႈေဒါင္႔ဂ်ာနယ္အမွတ္ ( ၁၀)၊ ၁၃၃၁-ခု ၊ ဝါေခါင္လဆန္း( ၂ )ရက္။ ၁၅.ၾသဂုတ္. ၁၉၆၉။ စာမ်က္ႏွာ ၁၃-၁၇-၁၈မွ။
ဘုရင္ခံအိမ္ႏွင္႔မဂိုဂတ္
ျမန္မာျပည္သည္ ၿဗိတိသွ်နယ္ခ်ဲ႕သမားလက္ေအာက္က်ေရာက္ေနသည္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၏ အႀကီးအမွဴး အားလံုးသည္ ၿဗိတိသွ်လူမ်ိဳးမ်ားသာ ျဖစ္ၾကသည္။ စစ္တပ္၊ပုလိပ္တပ္၊လက္နက္ကိုက္တပ္မ်ားကို လည္းတည္ေထာင္ထားသည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ဗဟို၌အက်ယ္ဆံုးေသာေျမတြင္အႀကီးဆံုး အေဆာက္အ ဦျဖင္႔ လက္နက္ကိုင္ အေစာင္႔ေရွာက္မ်ား ခ်ထားစၤေနသူကား ျမန္မာျပည္ ဘုရင္ခံမင္းႀကီးျဖစ္၏။ ဘုရင္ခံသည္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတြင္ အႀကီးဆံုးျဖစ္၍ ဘုရင္တဆူမင္းမူေနသူျဖစ္သည္။ဘုရင္ခံဝင္း၏ ပတ္ဝန္းက်င္ရပ္ကြက္မ်ားသည္လည္း“ဟြန္းမတီးရ၊ မဆူပူရ၊ အခြင္႔မရွိမဝင္ရ” အထူးအမိန္႔ျဖင္႔ သတ္မွတ္ထားေသာ ဆိတ္ၿငိမ္ရပ္ကြက္မ်ားပင္ျဖစ္သည္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ မဂိုလမ္း၌တည္ရွိေသာ မဂိုဂတ္သည္ျမန္မာျပည္ ပုလိပ္ဂတ္မ်ား အနက္အႀကီးဆံုးျဖစ္ သည္။ လက္နက္ကိုက္ပုလိပ္မ်ားအၿမဲခ်ထား၍ ပုလိပ္မင္းႀကီး တဦးအၿမဲရံုးထိုင္သည္။ ျပည္သူတို႔အား ဖိႏွိပ္ေရးအတြက္ တည္ေထာင္ထားေသာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ အႀကီးဆံုးပုလိပ္ဂတ္ႀကီးပင္ျဖစ္သည္။
ေရနံေျခလ်င္တပ္ ရန္ကုန္ေရာက္ျခင္း
ေရနံေျမမွ မိုင္ ၄၀၀ေက်ာ္ ခရီးေျခလ်င္ခ်ီတက္လာေသာ ေရနံသပိတ္တပ္ႀကီးသည္ ၈၊၁၊၃၉တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔သို႔ေရာက္ရွိလာသည္။ ေရနံတပ္၊ ေတာင္သူလယ္သမားတပ္ႏွင္႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ပတ္ဝန္းက်င္ရွိ အလုပ္သမားသပိတ္ တပ္မ်ားသည္ ေရႊတိဂံုေစတီကုန္းေတာ္၌ တပ္စြဲေနၾကသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ဘုရား၏ အထက္ပစၥယံႏွစ္ျပားတန္ေဆာင္ကို မီး႐ွိဳ႔ျခင္း၊ ေတာင္ဖက္ေစာင္းတန္း ေမာ္လၿမိဳ႔ဇရပ္မွ သခင္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားအား အစုလိုက္ဖမ္းဆီးျခင္း၊ ေဒါက္တာဘေမာ္အစိုးရ ျပဳတ္က်သြားၿပီး ေနာက္ဦးပု၏ ညြန္႔ေပါင္းအစိုးရျဖင္႔အစားထိုးကာျမဴဆြယ္ျခင္းမ်ားျဖင္႔ ၿဗိတိသွ်နယ္ခ်ဲ႔သမားသည္ သပိတ္ၿဖိဳခြဲေရးလက္နက္ကို အဆင္႔ဆင္႔က်င္းသံုးေနသည္။ သို႔ေသာ္အလုပ္သမားသပိတ္မ်ားသည္ စုစည္းလ်က္ရွိေနၾက၏။ ျပည္သူတို႔၏ႀကီးမားေသာ ေထာက္ခံအားေပးမႈကို ရရွိလ်က္ပင္ရွိသည္။
ဟိႏၵဴမူစလင္ရိုက္ပြဲႀကီး
ဤသို႔ သပိတ္တပ္ေပါင္း ေရႊတိဂံုကုန္းေတာ္၌ စခန္းခ်တိုက္ပြဲဝင္၍ ၂ လမျပည္႔မီ ၁၊၃၊၃၉တြင္ ဟိႏၵဴမူစလင္ရိုက္ပြဲႀကီးရန္ကုန္ၿမိဳ႔၌ စတင္ျဖစ္ပြားေလသည္။ ဒါလင္ဟိုဇီလမ္းမႀကီးျခားကာအထက္ပိုင္း က မူစလင္၊ေအာက္ပိုင္းက ဟိႏၵဴအုပ္ႀကီးမ်ားဖြဲ႔၍ရိုက္ပြဲႀကီးဆင္လိုက္သည္မွာမဂိုလမ္းမႀကီး ေပၚတြင္ အေလာင္းမ်ား ျမင္မေကာင္း ျမင္မဆံုးျဖစ္ေနသည္။ ထိုမွတဆင္႔ဆင္႔ေျခဖံုး ရပ္ကြက္မ်ားသို႔လည္း ကူးစက္ျပန္႔ပြား လာသည္။
ရန္ကုန္တၿမိဳ႔လံုးတြင္ အေရးေပၚပုဒ္မ ၁၄၄ကိုထုတ္ျပန္ေတာ႔သည္။ ဟိႏၵဴမူဆလင္ရိုက္ပြဲသည္ ဘာသာေရးမွ စတင္လာေသာ ပိဋိပကၡဟု ဆိုႏိုင္ေသာ္လည္းအႏွစ္သာရအားျဖင္႔ကား သပိတ္ၿဖိဳခြဲေရးအတြက္နယ္ခ်ဲ႔သမားကရက္စက္မိုက္မဲစြာခုတံုးျပဳ ဖန္တီးလိုက္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းသပိတ္ ေခါင္းေဆာင္တို႔က ႀကိဳတင္သိနားလည္ထားၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင္႔လည္း ရိုက္ပြဲႀကီးသပိတ္ေပါင္းစုသို႔ ကူးစက္မလာေရးတြက္ တင္းၾကပ္စြာစနစ္တက် တားဆီးၾကသည္။ သပိတ္မ်ား၌ ပါရွိၾကေသာ ဟိႏၵဴမူဆလင္အယူရွိၾကသူမ်ားကိုလည္း ရွင္းလင္းေဆြးေႏြးထားၿပီးျဖစ္သည္။
သို႔လွ်င္ ရိုက္ပြဲႀကီးႏွင္႔ စီးျခားထားႏိုင္ေသာ္လည္း ျဖစ္ပြားေနေသာ ထိုရိုက္ပြဲႀကီးေၾကာင္႔ သပိတ္ေပါင္းစံုတြင္ ႀကီးမားေသာျပႆနာႀကီးတခုႏွင္႔ ရင္ဆိုင္လာရသည္။ ၄င္းမွာ ရိကၡာျပႆနာျဖစ္ သည္။ ရံပံုေငြမစုေဆာင္းႏိုင္ျခင္း၊ အမ်ားဆံုးရိကၡာစုေဆာင္းရရွိေသာ သိ္မ္ႀကီးေစ်းႏွင္႔ အဆက္ျပတ္ရျခင္း၊ ထမင္းထုပ္ ေကာက္ခံရရွိသမွ်ေသာ ထမင္းထုပ္ကို ပို႔ေဆာင္းေရး အတြက္ပုလိပ္ တို႔၏ ၿခိမ္းေျခာက္ေႏွာက္ယွက္မႈမ်ား ႀကံဳေနရျခင္းတို႔ပင္ ျဖစ္သည္။
သပိတ္မ်ား စုစည္းတည္တန္႔ေရးတြက္ဟိႏၵဴ-မူဆလင္ရိုက္ပြဲႀကီးကို အဆံုးသတ္ပစ္ႏိုင္ဖို႔ လိုလာသည္။ အလုပ္သမားေပါင္းစံု သပိတ္လႊတ္ေတာ္သည္ ထိုတာဝန္ကိုထမ္းေဆာင္ရန္ ညႊန္႔ၾကားေရးမွဴး သခင္သိန္းေမာင္ႀကီးအား ဆံုးျဖတ္တာဝန္ေပးအပ္လိုက္ေတာ႔သည္။
သပိတ္သမားတို႔ ဆႏၵျပျခင္း
ရက္သတၱပတ္ပင္ရွိခဲ႔ၿပီ။ ရိုက္ပြဲႀကီးမွာ က်ယ္ျပန္၍ အၾကမ္းတမ္းဆံုး အေျခအေနသို႔ ဆိုက္ေနသည္။ ဒါလဟိုဇီလမ္းမၾကီးမွာ ေသြးကြက္မ်ားျဖင္႔ ေပကန္ဆဲပင္ရွိေနသည္။ ပုလိပ္မင္းၾကီးပရက္စေကာ႔ေခါင္း ေဆာင္ေသာ လက္နက္ကိုင္ပုလိပ္အဖြဲ႔သည္ သိမ္ႀကီးေစ်း နာရီစင္ကို ဗဟိုျပဳ၍ ေစာင္႔ၾကပ္ေနၾကသည္ ထိုအေျခ အေနတြင္ စည္းကမ္းတက် ဆႏၵျပေရး အတြက္ေလ႔က်င္ထားၿပီးျဖစ္ေသာသပိတ္အမ်ိဳးသမီး ၂၀၀ႏွင္႔ အမ်ိဳးသား ၁၀၀တို႔သည္ ၇.၃.၃၉ နံနက္ပိုင္းတြင္ သိမ္ႀကီးေစ်း နာရီစင္ႀကီး အနီးသို႔ေရာက္ရွိ လာၾကသည္။ အမ်ိဳးသမိးမ်ားသည္ေသသပ္စြာဝတ္စား ဆင္ယင္ထား၍ သပိတ္ေပါင္းစံုမွျဖစ္ၾကသည္။ အမ်ိဳးသားမ်ားမွာ အလုပ္သမား ယူနီေဖာင္းဆင္တူ ဝတ္ထားေသာ အာရ္-အီး-တီ သပိတ္မွ ဒရိုက္ဗာမ်ားျဖစ္ၾကသည္။
သပိတ္သမား ၃၀၀တို႔သည္ ရိုက္ပြဲႀကီးၿပီးဆံုးေရး အတြက္ဝင္ေရာက္ တားရန္ျပင္ဆင္ အားထုတ္ၾက သည္။ ပုလိပ္မ်ားက ပိတ္ဆို႔ တားဆီးထားသည္။သပိတ္သမားႏွင္႔ ပုလိပ္တို႔၏ အေျခအေနသည္ တင္းမာလာသည္။ ဤသို႔ အျပန္အလွန္ျဖစ္ေနစဥ္ ပုလိပ္မင္းႀကီးသည္ မတတ္သာေတာ႔သည္ အဆံုး၌ အသက္ေသသည္ အထိျဖစ္ပြားႏိုင္ျခင္းအတြက္ ကိုယ္တိုင္ဝန္ခံခ်က္မ်ားျဖင္႔ အဆံုး၌ ဆႏၵျပခြင္႔ ျပဳလိုက္ရေတာ႔သည္။ သပိတ္သမားတို႔၏ ဆႏၵျပေတာင္းဆိုျခင္းကို ပုလိပ္မင္းႀကီးကိုယ္တိုင္ အေလ်ာ႔ ေပးလာရေတာ႔သည္။
အခ်ိန္နံနက္ ၁၀ နာရီေက်ာ္ခန္႔ျဖစ္သည္။ မိုးေသးမိုးဖြဲ႔ကေလးမ်ားရြာသြန္းလ်က္ရွိသည္။ သိမ္ႀကီးေစ်းမွ ဆူးေလဘုရား အထိ ဒ့လဟိုဇီလမ္းမတေလွ်ာက္၌ ဆယ္ေပခန္႔စီျခား၍ သပိတ္သမား ၃၀၀တို႔သည္ အမ်ိဳးသမီးႏွစ္ဦးၿခံရံကာ အိပ္၍ ဆႏၵျပၾကျခင္းျဖစ္သည္။ အတြဲေပါင္း ၁၀၀တို႔သည္ စကားမေျပာ၊ မလႈပ္ရွားပဲ ၿငိမ္သက္စြာေနၾကသည္။ ရိုက္ပြဲကို ရပ္စဲရန္အဂၤလိပ္၊ျမန္မာ၊ဟိႏၵဴ၊မူဆလင္ ေလးဘာသာျဖင္႔ေရးသားထားေသာ လက္ကိုင္ဆိုင္းဘုတ္မ်ားကို ကိုင္ေဆာင္ထားၾကသည္။ တဆက္တည္းတြင္ ေအာ္လံကိုင္ လက္ေရြးစင္သပိတ္သမား ၄ဦးကလည္း ေလးဘာသာျဖင္႔ ရွင္းလင္း ေျပာၾကား ေမတၱာရပ္ခံလ်က္ရွိေနၾကသည္။
ျပင္းထန္စြာ ျဖစ္ပြားေနေသာရိုက္ပြဲႀကီးသည္ သပိတ္သမားတို႔တန္းစီအိပ္၍ ဆႏၵျပလိုက္သည္႔ အခ်ိန္တြင္ ရပ္တန္႔သြားသည္။ ဆႏၵျပ သပိတ္သမားတို႔ကိုေက်ာ္၍ပစ္ခတ္ၾကသည္မွ တပါးဆက္လက္ ျဖစ္ပြားျခင္းမရွိေတာ႔ေပ။ သပိတ္သမားတို႔အား ဟိႏၵဴမူဆလင္ ႏွစ္ဖက္ေမးျမန္းသည္မွစ၍ ႏွစ္ဖက္ကာယကံရွင္ခ်င္း ဆက္သြယ္မႈရရွိလာၾကသည္။ ၃နာရီအခ်ိန္ခန္႔တြင္ ဆႏၵျပသပိတ္သမားမ်ား ေပၚမွ ဟိႏၵဴမူဆလင္လူႀကီးမ်ား လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ႏိုင္ခဲ႔သည္မွစ၍ ရိုက္ပြဲႀကီးလည္းၿပီးဆံုးသြားေလ ေတာ႔သည္။ သပိတ္သမားတို႔၏စြန္႔စားဆႏၵျပျခင္းကိုပုလိပ္မင္းႀကီးကိုယ္တိုင္က ခ်ီးက်ဴးစကားေျပာ လာရသည္ အထိပင္ျဖစ္လာရ၏။
ညဥ္႔အခ်ိန္ မဂိုဂတ္ဝိုင္း၍ ဆႏၵျပျခင္း
၇၊၃၊၃၉ ေန႔ ည ၁၁နာရီခန္႔တြင္ သပိတ္ေပါင္းစံုမွ အမ်ိဳးသမီး ၂၀၀တို႔သည္ မဂိုဂတ္ အေရွ႔ဘက္ ပလက္ေဖါင္းသို႔ေရာက္ရွိလာၾကသည္။
ႏုပ်ိဳေသာ အမ်ိဳးသမီးလက္ေရြးစင္ကေလးမ်ားသည္။ သနပ္ခါးလိမ္းျခင္း၊ ပန္းပန္ျခင္းမ်ားျဖင္႔ လွပစြာ ျခယ္သထား၏။ ၄င္းတို႔၏ ဝတ္ဆင္မႈကား အတြင္းခံ ကင္းေသာ ရွံသားအင္က်ီႏွင္႔ ပဒုမၼာလံုခ်ီမ်ားပင္ ျဖစ္သည္၊ သာမန္ အလင္းေရာင္ျဖင္႔ပင္ အဂၤါစံုေဖါက္ထြင္း ျမင္ႏိုင္ေသာ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈျဖစ္သည္။ လက္နက္ဆို၍ အပ္တိုတေခ်ာင္းမွ် မပါ၊ ႏွလံုးရည္သက္သက္ျဖင္႔ ဆႏၵျပျခင္း ျဖစ္ၾကာင္းေပၚလြင္ေစ ရန္အတြက္ အာရွက္ကို ပမာမထားပဲ သရုပ္ေဆာင္ထားျခင္းျဖစ္သည္။
သပိတ္သမားတို႔ ေ၇ာက္ရွိသြားၾကၿပီးေနာက္ အခ်ိန္အနည္းငယ္ အၾကာတြင္ မဂိုဂတ္၌လက္နက္ကိုင္ ေဂါရာစာသင္ႏွင္႔ ပုလိပ္မ်ားကို အျပည္႔ခ်ထားသည္။ ပုလိပ္မင္းႏွင္႔ တရားသူႀကီးမ်ားလည္ အသင္႔ေရာက္ရွိေနၾကသည္။ သပိတ္အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္စြာညြန္ၾကားခ်က္က ေစာင္႔ေမွ်ာ္ေနၾကသည္။
သပိတ္သမားမ်ားလက္ေမာင္းကို အထက္သို႔ ဆန္႔တန္းလိုက္ခ်ိန္တြင္ မီးေမာင္းႀကီးမ်ား ပြင္႔၍ ထိန္ထိန္လင္းသြားသည္။ ပုလိပ္မ်ားကလွံခၽြန္တပ္ သနပ္မ်ားျဖင္႔ ခ်ိန္ရြယ္ ထားသည္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ ၄င္းတို႔ေရွ႕သို႔သြား၍ ေျခဖ်ား၌ကပ္ခါအိပ္၍ ဆႏၵျပေနၾကသည္။ မဂိုဂတ္ ဝိုင္းျခင္းသည္အျပစ္ႀကီးေလး၍ ထြက္ခြါသြားၾကရန္ပုလိပ္တို႔က သုးႀကိမ္ေျမာက္၌အေရွ႕ဖက္ ပလက္ေဖာင္းသို႔ ဆုတ္၍အနားယူၾကသည္။
တနာရီခန္႔အၾကာ ေနာက္တႀကိမ္ ဆႏၵျပၾကျပန္သည္။ ဤသို႔ သံုးႀကိမ္တိုင္ ဆႏၵျပလွ်က္ရွိေနစဥ္၊ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ ႏွစ္စီးသည္။ ေမာင္ဂိုမာရီလမ္း( ယခု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလမ္း) တေလွ်ာက္အေနာက္မွ အေရွ႕သို႔အရွိန္ျပင္းစြာ ေမာင္းသြားသည္။ အခ်ိန္မွာ ၈-၃-၃၉၊ နံနက္ ၁နာရီခြဲခန္႔ျဖစ္သည္။ ထိုအေျခ အေနတြင္ သပိတ္သမားမ်ား တပ္ေခါက္၍ အသင္႔ေစာင္႔ေနေသာ ကားမ်ားျဖင္႔ ေရႊတိဂံုသပိတ္စခန္းသို႔ ေရွ႕ရႈေမာင္းႏွင္သြားၾကသည္။ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ ေနာင္အစီး၌ ဘုရင္ခံကိုယ္တိုင္လိုက္ပါလာသည္ကို ေတြ႔ျမင္လိုက္ရေသာ ေၾကာင္႔ျဖစ္သည္။
ဘုရင္ခံအိမ္သို႔ ဝင္၍ ဆႏၵျပျခင္း
ဘတ္(စ္)ကား၁၀စီးတြင္ သပိတ္အမ်ိဳးသမီး ၂၀၀ေက်ာ္ႏွင္႔ အမ်ိဳးသားအခ်ိဳ႕လိုက္ပါၾကသည္။ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကိုေခါင္းေဆာင္သူမွာသီလ ဝါေရနံစက္ရံုမွ အမိုးဖြင္႔ကိုယ္ပိုင္ကားငယ္ေပၚ၌ကားေမာင္း သူႏွင္႔ အတူသခင္သိန္းေမာင္ႀကီး လိုက္ပါလာသည္။ ကာတန္းႀကီးသည္ ေရႊတိဂံုဘုရားကိုပိတ္၍ အလံုးလမ္း အတိုင္းအေရွ႕မွ အေနာက္သို႔ေမာင္းသြားသည္။
“ညာဘက္ကို ေကြ႕လိုက္”
“ဒါဘုရင္ခံအိမ္ဆရာ”
“ေကြ႕သာ ေကြ႕ပါကြာ” ဟူေသာ သခင္သိန္းေမာင္ႀကီးႏွင္႔ ကားေမာင္းသူတို႔ အခ်ီအခ်ေျပာဆိုသံၾကား ရၿပီး ေနာက္ဘုရင္ခံအိမ္ဝင္းတံခါးမသို႔ဦးဆိုက္မိၾကသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ဟြန္းမ်ားတီးလိုက္ရာ တံခါး ေစာင္႔က ေစ႔ထားေသာ တံခါးကိုဖြင္႔လိုက္သည္ႏွင္႔ကားမ်ားသည္႔အစဥ္လိုက္ အထဲသို႔တန္းဝင္သြားၾက သည္။
ဘုရင္ခံအိမ္ကိုသံုးပတ္လွည္႔ၿပီးေနာက္ဆင္ဝင္ေအာက္၌ရပ္၍ တိတ္ဆိတ္စြာ ဆႏၵျပၾကသည္။ သခင္သိန္းေမာင္ႀကီး၏ လက္တြင္ဘုရင္ႏွင္႔ေတြ႔လိုသည္႔စာဆိုင္းဘုတ္ကို ကိုင္ေဆာင္ထားသည္။ အခ်ိန္မွာ ၈-၃-၃၉ ရက္ေန႔ ၂နာရီခန္႔ျဖစ္သည္။ ဘုရင္ခံ ထြက္သြားသျဖင္႔ ေစ႔႐ံု ေစ႔ထားေသာတံခါးကို အခြင္႔ေကာင္းယူ၍ ဝင္ေရာက္သြားၾကျခင္းျဖစ္သည္။
စည္းေပါက္၍ တပ္ေခါက္ျခင္း
ကားမ်ားရပ္လိုက္သည္ႏွင္႔ တၿပိဳင္နက္ ေသနတ္လွံခၽြန္ကိုင္စစ္ပုလိပ္မ်ား ေရာက္ရွိလာၾကသည္။ ကားမ်ားကို ဝိုင္းရံထားလိုက္ၾကသည္။ ကားေပၚ၌ ပါလာေသာသူမ်ားကို လွံခၽြန္မ်ားႏွင္႔ ေထာက္လွ်င္ လွံခၽြန္တေခ်ာင္းမွ ၅ေခ်ာင္းအထိျဖစ္ေနသည္။ ဤသို႔မႀကံဳဖူးေသာအမ်ိဳးသမီးအခ်ိဳ႕သည္လန္႔သြား ၾကသည္။ မ်ားမၾကာမီဘုရင္ခံအိမ္အေပၚထပ္မွ မီးမ်ားလင္းလာသည္။ ဘုရင္ခံျပန္လည္ေရာက္ရွိလာ ျခင္း အထိမ္းအမွတ္ ဟုယူဆရသည္။
“ဒီမွာဘယ္သူဗိုလ္လဲ” ဟူေသာအသံနက္ႀကီးႏွင္႔ ေမးသံၾကားလိုက္ရၿပီးေနာက္ “အားလံုးဗိုလ္ခ်ည္းပဲ” ဟူေသာေျဖသံလည္းဆက္လက္ထြက္ေပၚလာသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ သခင္သိန္းေမာင္ႀကီး၏ ကားသည္စက္ႏိႈး၍ စတင္ထြက္ခြာသည္။ အားလံုး ကားမ်ား လည္း ေနာက္မွလိုက္ပါသြားၾကေတာ႔သည္။
ႀကိဳတင္ ေလ႔က်င္႔သင္ၾကားထားေသာ “ဘုရင္ခံႏွင္႔ မေတြ႔ရမျခင္း မည္သူ႔ကိုမွ် စကားမေျပာရ၊ မေမးရ၊ မျပန္ၾကားရ၊ျပဳသမွ်ခံ၍ ဆႏၵျပၾကရမည္” ဆိုသည္႔ စည္းကမ္းကို ေဖါက္ဖ်က္ျပန္ၾကားလိုက္သျဖင္႔တပ္ေခါက္ရုပ္သိမ္းလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
သခင္သိန္းေမာင္ႀကီး( သို႔မဟုတ္ အရွင္ေသာမ)
ဟိႏၵဴမူဆလင္ ရိုက္ပြဲတားျခင္း၊ ဖေရဇာလမ္း ဘတ္(စ္)ကားေျပးဆြဲခြင္႔ ရယူျခင္း၊ မဂိုဂတ္ဝိုင္း၍ ဆႏၵျပျခင္း၊ ေနာက္ဆံုးဘုရင္ခံအိမ္သို႔ ဝင္၍ဆႏၵျပေတာင္းဆိုျခင္းမ်ားသည္ တိုက္ပြဲတခုသို႔ အက်ိဳးျပဳ ျခင္းႏွင္႔ အေၾကာင္း အက်ိဳး ဆက္စပ္က်င္႔သံုးေသာ တိုက္ပြဲနည္းပရိယာယ္မ်ားပင္ ျဖစ္သည္။
တိုက္ပြဲအဆင္႔တိုင္းတြင္ တစံုတခုခၽြတ္ယြင္းသြား႐ံုမွ်ႏွင္႔ အသက္ေပါင္းမ်ားစြာ ေသဆံုးနိုင္ပါသည္။ ၿဗိတိသွ်တို႔၏ ဖိႏွိပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ကၽြမ္းက်င္သည္ ဆိုေသာအခ်က္ကို ပါနပ္းစြာတန္ျပန္ျပလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ တိုက္ပြဲ အဆင္႔တိုင္းသည္ အသက္ႏွင္႔ ခႏၵာကိုယ္ကိုစေတးထားၿပီးျဖစ္သည္။ အလုပ္သမား ေပါင္းစံု သပိတ္အတြက္ စြန္႔လႊတ္ ေပးအပ္ထားၿပီးျဖစ္သည္။
ထိုသို႔ ၾကမ္းတမ္းခက္ထန္ေသာ တိုက္ပြဲအစ အဆံုးကို ေခါင္းေဆာင္ သူကား သခင္သိန္းေမာင္ႀကီးပင္ ျဖစ္ေတာ႔သည္။ သခင္သိန္းေမာင္ႀကီးသည္ ရွင္ေသာမ ဘြဲ႕ခံရဟန္းဘဝျဖင္႔ သကၤန္းကၽြန္း၊ သခင္ ဆရာေတာ္ဦးသုဒႆ၏ နဂါးႏွစ္ေကာင္းေက်ာင္း၌ ဆင္းရဲစြာသီတင္းသံုး၍ ေနရွာေပေတာ႔သည္။ ။
က်မရဲ႕ေဖစ္ဘုတ္ေပၚက မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြကို ဖတ္ေစခ်င္တဲ႔ ေစတနာနဲ႔ သခင္လွေကၽြ၏ လက္ရာေကာင္း ေဆာင္းပါးတပုဒ္ရဲ႕ “ညသန္းေကာင္ယံအခ်ိန္ ဘုရင္ခံအိမ္ဝင္၍ ဆႏၵျပျခင္း”ဟူေသာ ေဆာင္းပါးကို ေဟာင္းႏြမ္းေဆြးေျမ့ေနၿပီျဖစ္တဲ႔ ရႈေဒါင္႔ဂ်ာနယ္ စာအုပ္အေဟာင္းပံုၾကီးထဲမွ ထုတ္ယူကာ က်မကိုယ္တုိင္ စာစီစာရိုက္ၿပီး အမ်ားဖတ္မွတ္ ေလလာႏိုင္ရန္ အတြက္ ေဖ့စ္ဘုတ္ေပၚတြင္ မွ်ေဝျဖန္႔ခ်ီေပးလိုက္ ပါသည္။
ေဟသီမိုး
ရႈေဒါင္႔ဂ်ာနယ္အမွတ္ ( ၁၀)၊ ၁၃၃၁-ခု ၊ ဝါေခါင္လဆန္း( ၂ )ရက္။ ၁၅.ၾသဂုတ္. ၁၉၆၉။ စာမ်က္ႏွာ ၁၃-၁၇-၁၈မွ။
No comments:
Post a Comment