ကိုလိုနီေခတ္၊ စစ္ႀကိဳေခတ္၊ စစ္ၿပီးေခတ္တစ္ဝိုက္က ဟသၤာတ ခ႐ိုင္မွာ ႏိုင္ငံေရးအရ ႏိုးၾကားတက္ ၾကြသူေတြရွိပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရး သမားေတြလည္း ထြက္ခဲ့တယ္။ တို႔ဗမာ အစည္း အ႐ံုးႀကီးကို ထူေထာင္ခဲ့သူေတြထဲမွာ တစ္ဦး အပါအဝင္ျဖစ္တဲ့ ဝန္ႀကီးေဟာင္း သခင္ဗစိန္ (ေနာင္ ဗမာျပည္ ဒီမို ကရက္တစ္ပါတီ)၊ ဝန္ႀကီးမန္းဘခိုင္ (ေနာင္-အာဇာနည္)၊ ဖဆပလ ခ႐ိုင္ဥကၠ႒ေဟာင္း ဦးသန္းတင္၊ ဝန္ႀကီး ဟသၤာတဦးျမ၊ ဝန္ႀကီး သခင္ခ်စ္ေမာင္ (ျမန္ေအာင္)၊ ဝန္ႀကီးေစာေအာင္ပ၊ အလံနီ ဗိုလ္ ေအာင္မင္း အစရွိသည္တို႔ဟာ ဟသၤာတခ႐ိုင္မွာေမြးဖြားၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕လည္း ဟသၤာတမွာ ေက်ာင္း ေနၿပီး ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္ကို အေျခ ခ်သူေတြျဖစ္တယ္။
ဟသၤာတခ႐ိုင္ရာဇဝတ္ဝန္ မစၥတာေဇးဗီးယား
အဂၤလိပ္ကိုလိုနီအစိုးရက လည္း ဟသၤာတခ႐ိုင္အေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းသိတယ္။ ဗ်ဴ႐ိုက ရက္အရာရွိဆိုးေတြထဲက အရက္ စက္ဆံုး၊ အၾကမ္းတမ္းဆံုး ပုဂၢိဳလ္ ေတြကိုမွ ေရြးခ်ယ္ၿပီး ဟသၤာတ အေရးပိုင္ (D.C) ၊ ခ႐ိုင္ရာဇဝတ္ဝန္(D.S.P) အေနနဲ႔ ပို႔လႊတ္တာျဖစ္ တယ္။ အထက္ေဖာ္ျပပါ ရာဇဝတ္ ဝန္ မစၥတာေဇးဗီးယား ဘယ္ ေလာက္ဆိုးသလဲဆိုရင္ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတ (အၿငိမ္းစား) ေဒါက္တာ ဘဦးရဲ႕အဆိုအရ -ျမန္မာႏိုင္ငံဖြား အဂၤလိပ္- ကုလား ကျပားပုလိပ္အရာရွိ ေဇး ဗီးယားဆိုသူဟာ ရက္စက္ၾကမ္း တမ္းသူျဖစ္တယ္။ သူ႕ဇာတိေမာ္လ ၿမိဳင္မွာ ၿခံစိုက္ပ်ိဳးသူဘဝနဲ႔ လူသတ္ မႈကို က်ဴးလြန္ခဲ့သူျဖစ္တယ္။ ၿခံ အလုပ္သမားကို ႀကိဳးနဲ႔တုတ္ၿပီး ပ်ားရည္ ေတြလိမ္းက်ံကာ ျခေတာင္ ပို႔နားမွာထားၿပီး ျခစာေကြၽး ညႇင္း ပမ္းသတ္ျဖတ္မႈနဲ႔ ေအာက္႐ံုးအ ဆင့္ဆင့္ကတစ္ဆင့္ တရား႐ံုးခ်ဳပ္ ေရာက္လာတယ္။
ဥေရာပခံုသမာဓိအဖြဲ႕နဲ႔ တရားစီရင္ ရာ အမႈက ကြင္းလံုးကြၽတ္လြတ္သြား ၿပီး မၾကာခင္ ရန္ကုန္ပုလိပ္အဖြဲ႕မွာ အင္စပက္ေတာ္ျဖစ္သြားတယ္။ရာဇဝတ္မ ႈစ ံုေထာက္ ရာမွာ ေဇးဗီးယားနာမည္ရလာတယ္။ ရန္ ကုန္ျမစ္တြင္း ဆန္ခိုးဂုိဏ္းကို မိ တယ္။ ဂိုဏ္းေခါင္းေဆာင္လို႔ယူဆ ရသူအိမ္ကို ဝင္ေရာက္ရွာေဖြရာ ေငြ က်ပ္ ၁ သိန္းေတြ႕ရွိတယ္။ အမႈကို ႐ံုးတင္ေတာ့ ေငြ ၁ သိန္း ကို သက္ေသခံမတင္ျပဘူး။ အမႈ စစ္ေဆးစဥ္ သံုးပစ္လိုက္ၿပီလို႔လည္း ဆိုတယ္။ ဌာနဆိုင္ရာ စံုစမ္းအေရး ယူခံရမယ္ထင္ေပမယ့္ ဘာမွ်မျဖစ္ ပါ။ ရာထူး ေတာင္တက္သြားတယ္။ ဂဠဳန္ ဦးေစာနန္းရင္းဝန္ဘဝက တို႔ဗမာအစည္းအ႐ံုးဝင္ သခင္မ်ား ကို ႏွိပ္ကြပ္ရာ လက္သံေျပာင္ခဲ့လို႔ မစၥတာေဇးဗီးယားကို ရမည္းသင္း ရာဇဝတ္ဝန္ (D.S.P) အဆင့္တိုး ေပးခဲ့တယ္။ ၁၉၄ဝ ျပည့္ႏွစ္မွာ ဟသၤာတခ႐ိုင္ ရာဇဝတ္ဝန္ရာထူးနဲ႔ ေျပာင္းေရႊ႕လာရင္း သခင္ေအာင္ဆန္းတို႔ ဇလြန္တရားပြဲနဲ႔ ထိပ္ တိုက္တိုးေတာ့တာပဲ။
တို႔ဗမာအစည္းအ႐ံုး-ဟသၤာတ ခ႐ိုင္ကြန္ဖရင့့္္
တို႔ဗမာအစည္းအ႐ံုးႀကီးရဲ႕ ႏွစ္ပတ္လည္ကြန္ဖရင့္ေတြကို ခ႐ိုင္ ၿမိဳ႕ႀကီးေတြမွာ အလွည့္က် က်င္းပ ေလ့ရွိတယ္။ ဌာနခ်ဳပ္အမႈေဆာင္ ေတြကို ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ရင္း အဆင္မေျပတာေတြလည္း သမိုင္း မွာ ရွိခဲ့ပါတယ္။ (ဆရာႀကီး သခင္ ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းက ကြန္ဖရင့္ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို ညီလာခံလို႔ေခၚဆိုရန္ ျပင္ဆင္ေပးလို႔ ေနာင္အခါ ညီလာ ခံေတြလို႔ပဲ ေျပာင္းလဲေခၚေဝၚခဲ့ တယ္။) ဟသၤာတခ႐ိုင္ကေတာ့ ထူးထူးျခားျခားခ႐ိုင္အဆင့္ ကြန္ ဖရင့္လုပ္တဲ့အခါ ဌာနခ်ဳပ္က အေထြ ေထြ အတြင္းေရးမွဴး မိန္႔ ၾကားခ်က္ကိုနာယူဖို႔ သခင္ ေအာင္ဆန္းကို ဖိတ္ၾကားတယ္။ တစ္ဆက္တည္း ဇလြန္ပရိသတ္က လည္း သခင္ေအာင္ဆန္းကို ဇလြန္ ၿမိဳ႕နယ္ ေဒါင့္ႀကီးရြာတရားပြဲမွာ ေဟာေျပာၿပီးမွ သေဘၤာနဲ႔ ရန္ကုန္ ကို ခရီးဆက္ဖို႔ စီစဥ္ထားၾကတယ္။
ဟသၤာတသေဘၤာဆိပ္ကေန ေစ်းႀကီးကိုျဖတ္လာၿပီးမွ သခင္ ေအာင္ဆန္းဟာ ေစ်းေထာင့္နားက တည္းခိုရမယ့္ သခင္စိန္ဦး အိမ္ကို ေရာက္တယ္။ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ေဆးရြက္ႀကီးေတြ လမ္းေပၚမွာ ေန လွမ္းထားတာျမင္ရလို႔ သခင္ ေအာင္ဆန္း စိတ္မသက္မသာျဖစ္ ခဲ့ရတယ္။ သခင္စိန္ဦးအိမ္နဲ႔ စာ ေရးသူရဲ႕ အဘိုးအဘြားမ်ားအိမ္က သိပ္မကြာေဝးပါ။ သခင္ေအာင္ဆန္း ေရာက္ရင္ ေစ်းသူေစ်းသားေတြက သတိျပဳမိၾကတယ္။ အဂၤလိပ္အစိုးရက မႏွစ္သက္သူျဖစ္ေနေတာ့ အမွတ္တမဲ့ေနၾကရတယ္လို႔ အဘြား လုပ္သူက ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ေျပာခဲ့ ပါတယ္။ အဘြားကလည္း ေဆး လိပ္ခံုေထာင္ဖူးတယ္။ ၁၃-၇-၄၇ ေန႔က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ေနာက္ဆံုးမိန္႔ခြန္းမွာ ဟသၤာတက ေဆးရြက္ႀကီးလွမ္းသူေတြကို အျပစ္တင္ေတာ့ တို႔လည္းပါတာ ေပါ့လို႔ အဘြားမေသခင္က ေျပာ ဖူးတယ္။ (အဲဒီေစ်းႀကီးနဲ႔ သခင္ စိန္ဦးအိမ္၊ ကြၽန္ေတာ့္ ဘိုးဘြားမ်ား အိမ္ေတြ ဧရာဝတီျမစ္ကမ္းတိုက္ စားခံရလို႔ မရွိေတာ့ပါဘူး။ ယခု ႐ႈခင္းဧရာတည္းခိုရိပ္သာ ေနရာ သာက်န္ပါေတာ့တယ္။) ဂ်ပန္ ေခတ္ဦးကာလ စစ္ဝန္ႀကီးဘဝနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ ဆန္းဟာ ပုသိမ္နဲ႔ ဟသၤာတကို ေရာက္လာေသးတယ္။
ေဒါင့္ႀကီးဇလြန္တရားပြဲ
ဟသၤာတကေန ဇလြန္ၿမိဳ႕က တစ္ဆင့္ ေဒါင့္ႀကီးရြာတရားပြဲကို သခင္ေအာင္ဆန္းကူးသြားေတာ့ ညဘက္ေဟာေျပာရမွာျဖစ္တယ္။ သာယာဝတီ၊ လက္ပံတန္းၿမိဳ႕နယ္ ေတြကလယ္သမား၂ဝဝဝကိုလည္း ဝိဓူရသခင္ခ်စ္ေမာင္က ဦးေဆာင္ ၿပီးလွည္းတတန္၊ ေလွ တတန္နဲ႔ သခင္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ မိန္႕ၾကားခ်က္ ကိုနာယူဖို႔ ေရာက္ ေနၾကပါၿပီ။ တရားေဟာေနတုန္း ပုလိပ္ စံု ေထာက္တစ္ေယာက္က ရာဇဝန္ဝန္ ေဇးဗီးယားထံမွ စာတစ္ေစာင္ လာ ေပးတယ္။
ခ်င္းေတာင္ကိစၥကို သခင္ေအာင္ဆန္း ထည့္သြင္း မေျပာပါနဲ႔လို႔ တားျမစ္တဲ့စာျဖစ္ တယ္။ အကယ္၍ ေဟာရင္လည္း တရားပြဲအၿပီး ဖမ္းဆီးဖို႔ ဖမ္းဝရမ္း တစ္ေစာင္ပါ ပုလိပ္စံုေထာက္ေတြ လက္ထဲမွာ ရွိတယ္လို႔ အဆိုရွိတယ္။ ခ်င္းျပည္နယ္အတြင္း ခ်င္းအမ်ိဳးသားမ်ားထၾကြမႈမွာ နယ္ခ်ဲ႕ ေတြက ႏွိမ္နင္းလို႔ လူ ၁ဝဝ ခန္႔ ေသေက်ခဲ့တဲ့သတင္းကို ျပည္မက မသိေအာင္ အဂၤလိပ္က ထိန္ခ်န္ထားတယ္။ မ်က္စိႀကီး၊ နားႀကီး ႏိုင္ငံေရးသမားေတြက သိတာေပါ့။ သခင္ေအာင္ဆန္းကလည္း ခ်င္းေတာင္ကိစၥေျပာဖို႔ သတိေမ့ေနတာ အခု စာေရာက္လာမွ သတိရၿပီး ေဟာရဦးမယ္ဆိုၿပီး ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ ေဟာေတာ့တာ ပဲ။
ေဒါင့္ႀကီးတရားပြဲၿပီးေတာ့ လူ ေတြသိပ္မ်ားေနလို႔ ပုလိပ္ေတြက မဖမ္းရဲပါ။ သခင္ေအာင္ဆန္းကို လိုက္ပို႔သူမ်ားကလည္း ေဒါင့္ႀကီး သေဘၤာဆိပ္ကေန ရန္ကုန္ဘက္ သြားမယ့္သေဘၤာကို မစီးေစဘဲ ဟသၤာတဘက္ကို ဆန္တက္မယ့္ သေဘၤာကို စီးခိုင္းတယ္။ ဌာနခ်ဳပ္ က အေဖာ္ေတြလည္းပါတယ္။ ပုလိပ္ေတြက ဟသၤာတသေဘၤာ ဆိပ္မွာ ဖမ္းဖို႔ ေစာင့္ေနၾကတယ္။ ဟသၤာတမ ေရာက္ခင္ သာဓု ေခ်ာင္းရြာမွာ သေဘၤာကပ္တဲ့အခါ သခင္ေအာင္ဆန္းတို႔ ရြာထဲဆင္းေနၾကတယ္။
ျပည္ၿမိဳ႕က ရန္ကုန္ စုန္ ဆင္းလာတဲ့ သေဘၤာက ဟသၤာ တၿမိဳ႕ဆိုက္ၿပီးေနာက္ သာဓုေခ်ာင္း ရြာမွာကပ္တယ္။ အဲဒီသေဘၤာနဲ႔ ရန္ကုန္ဘက္စီးလာၿပီး ရန္ကုန္ မေရာက္ခင္ သေဘၤာဆိပ္တစ္ခုမွာ ဆင္းၿပီး ရန္ကုန္ေရာက္လာ တယ္။ ၁၂-၇-၄ဝ ေန႔ မစၥတာ ေဇးဗီး ယားက သခင္ေအာင္ဆန္း ကို ဖမ္းဆီရမိေအာင္ သတင္းေပးႏိုင္ လွ်င္ ဆုေတာ္ေငြ ၅ က်ပ္ ဟူ၍ ႏွိမ့္ခ်တဲ့သေဘာနဲ႔ ေၾကညာ တာကို ႏိုင္ငံသိလုပ္လိုက္တယ္။
ရန္ကုန္ ေရာက္ေတာ့ သခင္လွေဖ (ဗိုလ္ လက်္ာ)တို႕အဖြဲ႕က သခင္ေအာင္ ဆန္းကို ဝွက္ထားၿပီး ၈ ၾသဂုတ္ ၁၉၄ဝ ေန႔မွာ ႏိုင္ငံျခား အဆက္ အသြယ္ရွာဖို႔ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသြားမယ့္ ဟိုင္းလီသေဘၤာေပၚကို သခင္လွ ၿမိဳင္ (ဗိုလ္ရန္ေအာင္)နဲ႕အတူ တင္ လိုက္ရတယ္။ အားလံုး ၂၈ ရက္ တိတိ သခင္ေအာင္ဆန္း ကိုယ္ ေယာင္ေဖ်ာက္ေနခဲ့ရတယ္။
ေဇးဗီးယားဘယ္ေရာက္သြားလဲ
ဂ်ပန္မွာ ရဲေဘာ္သံုးကိ်ပ္စစ္ ပညာသင္အၿပီး အဂၤလိပ္ကို တိုက္ ခိုက္ဖို႔ ေမာ္လၿမိဳင္စစ္ေၾကာင္းနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ B.I.A တပ္ မေတာ္ ခ်ီတက္လာတယ္။ ဂ်ပန္ ေလတပ္ကလည္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကို ၂ ႀကိမ္ ဗံုးႀကဲလို႔ အဂၤလိပ္ဘုရင္ခံနဲ႔ တကြ မ်က္ႏွာျဖဴေတြ ျမစ္ႀကီးနား ကတစ္ဆင့္ အိႏၵိယကို စစ္ေျပးရ တယ္။ ခ႐ိုင္ဝန္၊ ခ႐ိုင္ ရာဇဝတ္ဝန္၊ ေတြကိုလည္း ႏိုင္ငံပိုင္ေငြေၾကး အ ဖိုးတန္ပစၥည္းေတြကို သတ္မွတ္ ထားသူေတြကို အပ္ႏွံၿပီးမွ စစ္ေဘး က ေရွာင္ရမယ္လို႔ ညႊန္ၾကားတယ္။
ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ အၿငိမ္းစား ေဒါက္တာဘဦးရဲ႕အဆိုအရ ဟသၤာ တခ႐ိုင္ ရာဇဝတ္ဝန္ မစၥတာေဇးဗီး ယားဟာ ႏိုင္ငံပိုင္ေငြေၾကး သိန္း ေပါင္းမ်ားစြာကို ယူေဆာင္ ထြက္ ေျပးခဲ့သူလို႔ ဆိုပါတယ္။၁၉၄၂ ခုႏွစ္ စစ္ေျပးၾကေတာ့ ေဒါက္တာဘဦးက တရားဝန္ႀကီး ဘဝနဲ႔ ကသာၿမိဳ႕ကို စစ္ေရွာင္ဖို႔ ပုသိမ္မွာရွိတဲ့ မိဘေတြကို သြား ေရာက္ ေခၚေဆာင္ၿပီး ဟသၤာတၿမိဳ႕ ကို ေရာက္လာပါတယ္။ ဟသၤာတ ခ႐ိုင္၊ ရာဇဝတ္ဝန္ မစၥတာေဇးဗီး ယားနဲ႔ေတြ႕ၿပီး အထက္ဆန္ဖို႔ သေဘၤာအက ူအညီ ေတာင္း တယ္။ ဧရာဝတီဖလိုတီလာကုမၸဏီပိုင္ သေဘၤာတစ္စင္းကို ေပးတယ္။ သေဘၤာဆလင္နဲ႔ စက္ဆရာကို ခက္ခဲစြာရွာယူခဲ့ရတယ္။
အဲဒီ သေဘၤာနဲ႔ ဟသၤာတက ျပည္ၿမိဳ႕ကို ဆန္တက္လာေတာ့ ေနာက္နားက အေရးပိုင္သေဘၤာနဲ႔ မစၥတာေဇးဗီး ယားတို႔လည္း ဆန္တက္လာတာ ေတြ႕ျမင္ရတယ္။ လံုၿခံဳမႈရွိတဲ့ အေရးပိုင္သေဘၤာနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ တရားဝန္ႀကီး ေဒါက္တာဘဦးတို႔ သားအေဖေတြကို တစ္ပါတည္း ေခၚလာႏိုင္ပါလ်က္နဲ႔ မေခၚခဲ့ပါ။ (သူ႕သေဘၤာမွာ အစိုးရဘ႑ာေငြ ေတြပါလာတာ ေဒါက္တာဘဦး သိသြားမွာ စိုးလို႔ျဖစ္ပါတယ္။) ျပည္ၿမိဳ႕ ကိုေရာက္ေတာ့ အေရးပိုင္ မ်က္ႏွာျဖဴကို အထက္လူႀကီးေတြက ျပန္ ေခၚပါတယ္။ မစၥတာေဇးဗီးယားက အစိုးရေငြေတြကို သက္ဆိုင္ရာကို မအပ္ႏွံဘဲ အေရးပိုင္သေဘၤာနဲ႔ ထြက္ေျပး လြတ္ေျမာက္သြား ေၾကာင္း အစီရင္ခံစာအရ သိရပါ တယ္။ အိႏၵိယျပည္ဘက္ကို ထြက္ ေျပးလိမ့္မယ္လို႔ ယူဆရပါတယ္။
ေဇးဗီးယားစစ္ၿပီးေခတ္မွာ အလုပ္ျပန္ရေသးလား
အစိုးရဘ႑ာေငြ အလြဲသံုးစား ျပဳတယ္လို႔ သကၤာမကင္းခံရတဲ့ အရာရွိမ်ားကို ဂ်ပန္ေခတ္၊ စစ္ၿပီး ေခတ္၊ လြတ္လပ္ေရးေခတ္မ်ားမွာ ေဒါက္တာဘဦး၏ အဆိုအရ အလုပ္ျပန္မခန္႔ေတာ့ဟု သိရပါတယ္။ စစ္ၿပီးစ (Cas.B) ၿဗိတိသွ်စစ္အုပ္ ခ်ဳပ္ေရးေခတ္မွာ မစၥတာေဇးဗီးယား ဟသၤာတခ႐ိုင္ရာဇဝတ္ဝန္အ ျ့ဖစ္ ျပန္ေရာက္ လာ ျပန္တယ္။
ကြၽန္ေတာ္၏ ဦးေလးေတာ္သူ ဟသၤာတ ဗိုလ္ဖုန္းျမင့္ဟာ မ်ိဳးခ်စ္ ဗမာ့တပ္မေတာ္ P.B.F တြင္ အမႈ ထမ္းဖူးတယ္။ အသက္ ၈ဝ အတြင္းေရာက္ေနေသာ ဗိုလ္ဖုန္း ျမင့္၏ အေျပာအရ ခ႐ိုင္ရာဇဝန္၏ အိမ္ႀကီးကို D.S.P အဆက္ဆက္ေန ထိုင္လာခဲ့ၾကတယ္။ ရာဇဝတ္ဝန္ ရာထူးကို ေနာင္အခါ ခ႐ိုင္ရဲဝန္၊ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴး (ျပည္သူ႕ရဲ)၊ လက္ေထာက္တိုင္းတပ္ဖြဲ႕မွဴး (ပရ) စသျဖင့္ ေခတ္အလိုက္ ေခၚေဝၚလာ ၾကတယ္။ အဲဒီပုဂိၢဳလ္မ်ား ယခု အထိ ေနထိုင္ၾကတဲ့အိမ္ႀကီးမွာ မစၥတာ ေဇးဗီးယား ေနထိုင္ခဲ့တဲ့ အိမ္ႀကီးသာျဖစ္ပါတယ္။ မစၥတာ ေဇးဗီးယား အိမ္ေဘး(လမ္းေထာင့္ကြက္လပ္) ပညာေရးရိပ္သာပိုင္ေျမ ေနရာမွာ P.B.F တပ္မေတာ္တပ္စု တစ္ခု စခန္းခ်ေနထိုင္ခဲ့ဖူးတယ္။ P.B.F မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့ တပ္မေတာ္ သားမ်ားဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကို လြန္ခဲ့တဲ့ ၅ ႏွစ္က ဆုေငြ ၅ က်ပ္နဲ႔ ဖမ္းဝရမ္းထုတ္ခဲ့တဲ့ မစၥတာ ေဇးဗီးယားအေပၚ အျမင္မၾကည္လင္ၾကပါ။ ဒါေၾကာင့္ သူ႕အိမ္ဘက္ ကို စက္ေသနတ္ေျပာင္းဝမ်ားကို ခ်ိန္ထားၿပီး က်ီစယ္ၾကဖူးေၾကာင္း ကြၽန္ေတာ့္ကို ေျပာျပပါတယ္။
ေဒါက္တာဘဦးအလိုအရ စစ္ ေျပးကာလ ႏိုင္ငံဘ႑ာအလြဲသံုး စားျပဳသူမ်ားဟု သကၤာမကင္းျဖစ္ ခံရေသာ အရာရွိ္မ်ား အလုပ္ျပန္မခန္႔ဟုဆိုေသာ္လည္း ကက္စဘီ ေခတ္မွာ ခ႐ိုင္ရာဇဝတ္ဝန္ မစၥတာေဇးဗီးယား ဟသၤာတသို႔ ျပန္ ေရာက္လာၿပီး ရာထူးမျပဳတ္ အေျခ မပ်က္ရွိသည္ဟု မွတ္ခ်က္ခ်ရမလို ျဖစ္ေနျပန္တယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ အရင္တုန္းကလည္း ရာထူးၿမဲခဲ့ ေသာ (ရာထူးေတြ အဆင့္ဆင့္တက္ ခဲ့ေသာ) မစၥတာေဇးဗီးယားမွာ ေခတ္ေျပာင္းေသာ္လည္း (မဟုတ္တာ ေတြပဲ လုပ္ခဲ့ရင္း) သူ႔စည္းစိမ္ မပ်က္ရွိသျဖင့္ အာဂေဇးဗီးယား ဟုသာ ေျပာရမည္ျဖစ္ပါတယ္။
မိုးျမင့္ဝင္း (သိပၸံႏွင့္နည္းပညာ)
popularmyanmar
No comments:
Post a Comment