သခင္ထြန္းလြင္ (ဗိုလ္ဗလ)

သမိုင္းတေကြ႕မွ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ ဗိုလ္ဗလ

သန္းဝင္းလိႈင္
ဇူလုိင္ ၈၊ ၂၀၁၂

ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ဝင္ ဗိုလ္ဗလ၏ ငယ္နာမည္မွာ ကိုသန္းရင္ျဖစ္သည္။ ယင္းေနာက္ စေနသားျဖစ္သည့္အတြက္ ေန႔နံအတိုင္း ထြန္းလြင္ဟု အမည္ေျပာင္းခဲ့သည္။ ၁၉၃၈ ခုႏွစ္တြင္ ေျမာင္းျမစီရင္စု တို႔ဗမာအစည္းအ႐ံုးသို႔ဝင္ေရာက္၍ ႏိုင္ငံေရးေဆာင္ရြက္မႈေၾကာင့္ သခင္ထြန္း လြင္အမည္တြင္ခဲ့သည္။ ဂ်ပန္စစ္ပညာသင္တန္းတက္စဥ္က ဂ်ပန္နာမည္မွာ အိုတာနီဟီိ႐ိုရွီ (Otani Hiroshi) ျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္ ထိုင္း ႏိုင္ငံဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕တြင္ ရဲေဘာသံုးက်ိပ္ဝင္မ်ား ဗိုလ္အမည္ခံယူရာတြင္ ဗိုလ္ဗလျဖစ္လာခဲ့သည္။
ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ဝင္ ဗိုလ္ဗလ ေခၚ သခင္ထြန္းလြင္ကို ေျမာင္းျမခ႐ိုင္ က်ဳိက္ပိရြာတြင္ အဖ ေျမစာရင္းအင္စပက္ေတာ္ ဦးေက်ာ္ဟန္ႏွင့္ အမိ ေဒၚသိန္းတို႔မွ ၁၉၁၇ ခုႏွစ္ မတ္လ ၁၇ ရက္၊ စေနေန႔၌ ဖြားျမင္ခဲ့သည္။ ေမြးခ်င္းေမာင္ႏွမ ငါးဦးရွိသည့္အနက္ အစ္ကိုအႀကီးဆံုးမွာ ဦးထိန္ ဝင္း (သခင္ထိန္ဝင္း) ျဖစ္ၿပီး အစ္ကိုလတ္မွာ ၿမိဳ႕မ ကိုသန္းတင္ ျဖစ္သည္။ အစ္ကိုမ်ားမွာ ေမာင္ထြန္းလြင္ထက္ဦးစြာ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားေဆာင္ ရြက္သူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ အစ္ကိုအႀကီးဆံုး ဦးထိန္ဝင္းသည္ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ံုးႏွင့္ နဂါးနီစာအုပ္တိုက္တြင္ ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။

ေမာင္ထြန္းလြင္သည္ ငယ္စဥ္က လပြတၱာၿမိဳ႕ရွိ ဦဖိုးသစ္တည္ေထာင္ခဲ့ေသာ အမ်ဳိးသားေက်ာင္းတြင္ အသက္ငါးႏွစ္အရြယ္မွ စတင္ပညာ သင္ၾကားခဲ့ၿပီးေနာက္ လပြတၱာၿမိဳ႕ အစိုးရ အထက္တန္းေက်ာင္းသို႔ေျပာင္းေရႊ႕၍ သတၱမတန္းေအာင္သည္ အထိ သင္ၾကားခဲ့သည္။ သတၱမ တန္းေအာင္ျမင္သည့္ႏွစ္တြင္ မိဘမ်ား ေျမာင္းျမခ႐ိုင္၊ ျပင္ရြာသို႔ ေျပာင္းေရႊအမႈထမ္းရေသာေၾကာင့္ ကိုထြန္းလြင္သည္ ေက်ာင္းမွထြက္ လိုက္ရသည္။ ယင္းေနာက္ ျပင္ရြာတြင္ အဂၤလိပ္စာေပကို အလြတ္ပညာသင္ဆရာမ်ာျဖင့္ ထပ္ဆင့္ေလ့လာသင္ၾကားခဲ့သည္။

၁၉၃၆ ခုႏွစ္၌ ဒုတိယတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားသပိတ္မွစ၍ ေျမာင္းျမစီရင္စု တို႔ဗမာအစည္းအ႐ံုးသို႔ ဝင္ေရာက္ကာ ႏိုင္ငံေရးေဆာင္ရြက္ ခဲ့သည္။ ၁၉၃၈ - ၃၉ ေျမာင္းျမစီရင္စု တို႔ဗမာ့လက႐ရံုးတပ္ဖြဲ႕တည္ေထာင္ေသာအခါ ေခါင္းေဆာင္တဦးအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။

ထို႔ေနာက္ ၁၉၃၈ ႏိုဝင္ဘာလ ၂၀ မွ ၂၂ ရက္ေန႔အထိ သာယာဝတီၿမိဳ႕တြင္ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ံုး၏ ဗမာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ အမႈေဆာင္အစည္းအေဝးသို႔ သခင္ထြန္းလြင္ႏွင့္ ဝါးခယ္မ သခင္ေမာင္ေမာင္တို႔သည္ ေျမာင္းျမစည္ရင္စု ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။ မူလ က အဆိုပါညီလာခံကို မႏၱေလးၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပရန္စီစဥ္ခဲ့သည္။ ထိုအခါက သခင္ထြန္းလြင္ႏွင့္ သခင္ေအးခ်ဳိ၊ သခင္သိန္းေမာင္၊ သခင္စိုးျမင့္ တို႔သည္ ဗမာ့လက္႐ံုးတပ္ဝတ္စံုမ်ားျဖစ္ေသာ အက်ႌလက္တိုအနီ၊ ေဘာင္းဘီတိုအနီ၊ ဝါးဖတ္ဦးထုပ္မ်ားကိုေဆာင္းၿပီး ေျမာင္းျမၿမိဳ႕မွ မႏၱ ေလးၿမိဳ႕ အထိ ေျခလ်င္ခ်ီတက္ရန္ ထြက္လာခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ မႏၱေလးၿမိဳ႕တြင္ ကူးစက္ေရာဂါမ်ားျဖစ္ပြားေန၍ ညီလာခံကို သာယာ ဝတီၿမိဳ႕သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕က်င္းပရန္ စီစဥ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ သခင္ထြန္းလြင္တို႔သည္ ေတာင္ငူၿမိဳ႕အထိ ေျခလ်င္ေလွ်က္ၿပီးမွ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ ေကြ႕ခဲ့ၾကရသည္။ သာယာဝတီညီလာခံတြင္ ေျမာင္းျမကိုယ္စားလွယ္ သခင္ထြန္းလြင္ကို ဌာနခ်ဳပ္ အလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႕ဝင္အျဖစ္ ေရြး ေကာက္တင္ေျမႇာက္ခဲ့ေလသည္။

သာယာဝတီညီလာမွ ျပန္လာေသာသခင္ထြန္းလြင္သည္ လြတ္လပ္ေရးအတြက္အႏုနည္းျဖင့္မရလွ်င္ တိုက္ယူမည္ဆိုေသာမူကို မိမိ၏စီရင္ စုနယ္တြင္ ေဟာေျပာစည္းရံုးခဲ့သည္။ သခင္ထြန္းလြင္၏ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ ေရးလႈပ္ရွားမႈမ်ားကို အစိုးရနားသို႔ ေပါက္ၾကားသြားေသာအခါ သခင္ထြန္းလြင္သည္ မိမိ၏စီရင္စုလႈပ္ရွားမႈမ်ား ကို ေျမေအာက္လႈပ္ရွားမႈအသြင္သို႔ ေျပာင္းလဲလိုက္ရသည္။ ၁၉၃၈ ႏိုင္ဝင္ဘာလ အတြင္း ၌ပင္ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ံုးႏွစ္ျခမ္းကြားသြားေသာအခါ သခင္ထြန္းလြင္သည္ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း ဦးစီးေသာ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ံုး တြင္ ပါဝင္ခဲ့ေလသည္။

ထို႔ေနာက္ သခင္ထြန္းလြင္သည္ ထားဝယ္မွ ယိုးဒယား (ထိုင္း) နယ္စပ္ကိုျဖတ္၍ ယိုးဒယားရွိ ဂ်ပန္ ကိုယ္စားလွယ္ထံသြားရန္ အခြင့္အခါ ေကာင္းကိုေစာင့္ေနစဥ္မွာပင္ ရန္ကုန္ရွိ တို႔ဗမာအစည္းအရံုးဌာနခ်ဳပ္မွ ေၾကးနန္းစာရရွိသျဖင့္ ရန္ကုန္သို႔ အျမန္ျပန္လာခဲ့ရသည္။ သို႔ျဖင့္ ေျမေအာက္လုပ္ငန္းမ်ားလုပ္ေနေသာ သခင္ခ်စ္၏စီစဥ္ေပးခ်က္အရ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံသို႔ စစ္ပညာသင္ၾကားေစလႊတ္သည့္ စတုတၳအသုတ္ ျမန္ မာမ်ဳိးခ်စ္လူငယ္မ်ားႏွင့္အတူ ၁၉၄၁ ဇူလိုင္လ ၈ ရက္ေန႔တြင္ သခင္ထြန္းအုပ္၊ သခင္ေက်ာ္စိန္ (ဗိုလ္မိုးညိဳ)၊ သခင္စံလိႈင္ (ဗိုလ္ေအာင္)၊ သခင္ေငြ (ဗိုလ္ေစာေအာင္)၊ သခင္ထြန္းခင္ (ဗိုလ္ျမင့္ေဆြ)၊ သခင္ေမာင္ေမာင္ (ဗိုလ္ဥာဏ)၊ သခင္လွ (ဗိုလ္မင္းေရာင္)၊ သခင္သစ္ (ဗိုလ္ ေစာေနာင္)၊ သခင္သန္းညြန္႔ (ဗိုလ္ဇင္ေရာ္)တို႔ႏွင့္အတူ သခင္ထြန္းလြင္သည္ ကိုရီယုမာ႐ူးသေဘာၤျဖင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွထြက္ခဲ့သည္။ ၁၉၄၁ ဇူလိုင္ ၂၂ တြင္ ရွန္ဟိုင္းသို႔ ေရာက္ရွိခဲ့သည္။ ရွန္ဟိုင္းမွ ေလယာဥ္ျဖင့္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ က်ဴး႐ွဴးကြၽန္း နာဂါစကီးၿမိဳ႕ရွိ ေရတပ္စခန္းသို႔ ေရာက္ရွိ ခဲ့သည္။ ထိုမွတဆင့္ ၁၉၄၁ ၾသဂုတ္ ၈ ရက္တြင္ တိုက်ဳိမွ ဟိုင္နန္က်န္းသို႔ ေလယာဥ္ျဖင့္သြားေရာက္ရာ ၾသဂုတ္လ ၁၁ ရက္တြင္ ေရာက္ ရွိခဲ့သည္။ ယင္းေနာက္ ဟိုင္နန္က်န္းႏွင့္ ထိုင္ဝမ္ကြၽန္းတြင္ စစ္ပညာမ်ားသင္ၾကားခဲ့သည္။

ယင္းေနာက္ ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕တြင္ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ဝင္မ်ား ဗိုလ္အမည္ခံယူရာ သခင္ထြန္းလြင္သည္ ဗိုလ္ဗလျဖစ္လာခဲ့သည္။ ၁၉၄၂ ဇန္နဝါရီ ၈ တြင္ ဗိုလ္ဗလသည္ ဂ်ပန္တပ္မေတာ္ ဒုတိယဗုိလ္ ခ်ဳပ္ႀကီး ကာဝါရွီမားႏွင့္ ဗုိလ္လက်္ာႀကီးမွဴးသည့္ ထားဝယ္စစ္ေၾကာင္းျဖင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕မွ စတင္ ခ်ီတက္ခဲ့သည္။

ထို႔ေနာက္ ၁၉၄၂ ဇူလိုင္ ၂၇ တြင္ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္ (BIA) ဖ်က္သိမ္း၍ ဗမာ့ကာကြယ္ေရး တပ္မေတာ္ (BDA) ျပန္လည္ဖြဲ႕ စည္းေသာအခါ ဗိုလ္ဗလသည္ ဗိုလ္ႀကီးအဆင့္ျဖင့္ တပ္ရင္း (၁)၊ တပ္ခြဲ (၄) ၌ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတာ္ လွန္ေရးကာ လတြင္ ဗိုလ္ဗလဦးစီးသည့္ တပ္ရင္း (၇) သည္ ေရွ႕တန္း စစ္ဦးစီးဌာနခ်ဳပ္၏ တိုက္႐ုိက္ကြပ္ကဲမႈေအာက္တြင္ရွိၿပီး တိုင္း (၆) (မိတၳီလာ၊ ပ်ဥ္း မနား၊ ေတာင္ငူ၊ ေတာင္ပိုင္းရွမ္းျပည္ခ႐ုိင္) ႏွင့္ တိုင္း (၇) (သရက္၊ အာသံ၊ မေကြး၊ မင္းဘူးခ႐ိုင္မ်ား) ေဒသအတြင္း ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္တို႔ကို ေတာ္လွန္တိုက္ခိုက္ခဲ့သည္။

၁၉၄၆ တြင္ ကႏၵီစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုၿပီးေသာအခါ အဂၤလိပ္လက္ေအာက္ခံ ဗမာ့တပ္မေတာ္၌ ဗိုလ္မွဴးဗလအား ဗိုလ္အဆင့္ျဖင့္ ျပန္၍ခန္႔အပ္ ခဲ့သည္။ ယင္းေနာက္ တပ္ရင္း (၆) ရင္းအထိ တိုးခ်ဲ႕ဖြဲ႕စည္းေသာအခါ ဗိုလ္မွဴးဗလအား တပ္ရင္း (၃) တပ္မွဴးအျဖစ္ ခန္႔အပ္ခဲ့သည္။ ၁၉၄၈ လြတ္လပ္ေရးရရွိေသာအခါ ရန္ကုန္မဂၤလာဒံုတြင္ တပ္မေတာ္အထက္တန္းအရာရွိမ်ားအတြက္ ရည္ရြယ္ဖြင့္လွစ္ထားေသာ စစ္ဦးစီးေလ့ က်င့္ေရးေက်ာင္းသို႔ ဗိုလ္မွဴးဗလတက္ေရာက္ရန္ ေရြးခ်ယ္ခံခဲ့ရသည္။ ၁၉၅၀ တြင္ ရန္ကုန္မဂၤလာဒံု၌ တပ္မေတာ္ေလ့က်င့္ေရးေက်ာင္း (B.A.T.T) ကို ဖြင့္လွစ္ခဲ့ရာ ဗိုလ္မွဴးဗလလည္း ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့ရသည္။ ေလ့က်င့္ေရးသင္တန္း ေက်ာင္းဖြင့္လွစ္ၿပီး ႏွစ္လအၾကာတြင္ ဒုတိယတပ္ရင္းမွဴးရာထူးျဖင့္ ရခိုင္တိုင္းသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ရန္ အမိန္႔ က်လာသည္။ ရခိုင္တိုင္း ခလရ (၃) ၌ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနရာမွ ႏိုင္ငံေတာ္ကာကြယ္ေရးတကၠသိုလ္သို႔ တက္ေရာက္ခဲ့ရျပန္သည္။ ယင္းႏိုင္ငံေတာ္ ကာကြယ္ေရးတကၠသိုလ္၏ ကထိကမ်ားမွာ အဂၤလိပ္စစ္အရာ ရွိမ်ားျဖစ္ၾကေသာေၾကာင့္ အဂၤလိပ္စာကို အထူးကြၽမ္းက်င္ေအာင္ ေလ့က်င့္ရသည္။ သင္တန္းေအာင္ျမင္ၿပီးေသာအခါ က်ဳံေပ်ာ္၊ ေက်ာင္း ကုန္း၊ ေရၾကည္၊ အသုတ္ၿမိဳ႕မ်ားရွိ လက္နက္ကိုင္ေသာင္းက်န္းသူမ်ားကို တိုက္ခိုက္ရန္ တာဝန္ေပးအပ္ခံရသည္။

ထို႔ေနာက္ ၁၉၅၈ တပ္မေတာ္မွ ဗိုလ္မွဴးအဆင့္ျဖင့္ အၿငိမ္းစားယူၿပီးေနာက္ ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားခဲ့သည္။ ၁၉၆၀ ေဖေဖၚဝါရီလ ၆ တြင္ က်င္းပ ေသာ ပါလီမန္ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ႏိုင္ငံေတာ္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏုဦးစီးေသာ သန္႔ရွင္းဖဆပလ (ေနာင္ ပထစပါတီ) အမတ္ေပးအျဖစ္ ေခ်ာက္ၿမိဳ႕မဲဆႏၵနယ္တြင္ ဝင္ေရာက္အေရြးခံရာ အႏိုင္ရရွိခဲ့သည္။

ယင္းေနာက္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီမွ အာဏာသိမ္းပိုက္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ၁၉၆၃ ဒီဇင္ဘာလတြင္ ဗိုလ္မွဴးဗလသည္ အထိန္းသိမ္းခံရသည္။ ၁၉၆၇ ေအာက္တိုဘာလ ၁၆ တြင္ ျပည္လည္လြတ္ေျမာက္ၿပီးေနာက္ ၁၉၆၈ တြင္ ကုန္သြယ္ေရးဝန္ႀကီးဌာနတြင္ အဖြဲ႕ဝင္အျဖစ္ ေဆာင္ ရြက္ခဲ့သည္။

၁၉၇၄ တြင္ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ျမန္မွာႏိုင္ငံမွ လွ်ဳိ႕ဝွက္ထြက္ခြာသြားပံု၊ ျပန္လည္ဝင္ေရာက္လာပံုႏွင့္ ေမာ္ကြန္းဝင္ျဖစ္ရပ္မ်ားကို အေျချပဳ၍ “လြတ္လပ္ေရးခရီးတေထာက္” အမည္ျဖင့္ ေရးသားျပဳစု၍ စာေပဗိမာန္က ထုတ္ေဝခဲ့သည္။ ၁၉၇၃ ဇူလိုင္လ ၁၈ ထုတ္ ေၾကးမံုသတင္းစာတြင္ “ထိုေန႔” အမည္ရွိ ေဆာင္းပါးႏွင့္ ၁၉၇၄ ဧၿပီလထုတ္ ေၾကးမံုသတင္းစာ၌ “ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ ၃၄ ႏွစ္ခရီး” ေဆာင္းပါးတို႔ကိုလည္း ေရးသားခဲ့ သည္။

ရဲဘာ္သံုးက်ိပ္ဝင္ ဗုိလ္မွဴးဗလသည္ ေျမာင္းျမၿမိဳ႕နုယ္အသင္း၏ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ နာယကလည္း ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံအက်ဳိးကို ကိုယ္က်ဳိးစြန္႔ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရက ၁၉၅၉ မတ္လ ၂၇ တြင္ လြတ္လပ္ေရးေမာ္ကြန္းဝင္ (ပထမဆင့္) တံဆိပ္ႏွင့္ ၁၉၈၀ ျပည့္ ႏွစ္ ဇြန္လ ၇ ရက္ေန႔တြင္ ႏိုင္ငံဂုဏ္ရည္ဘြဲ႕ (ပထမဆင့္) ခ်ီးျမႇင့္ခဲ့သည္။ သူသည္ ၁၉၅၅ ဇန္နဝါရီလတြင္ ယူဂိုစလားပီးယားႏိုင္ငံမွ သမၼတ တီးတိုး၏ စစ္သည္ေတာ္ေကာင္း (တတိယဆင့္) တံဆိပ္ကို ခ်ီးျမႇင့္ခံခဲ့ရသည္။

ဗိုလ္မွဴးဗလသည္ ၁၉၄၂ တြင္ မႏၱေလးၿမိဳ႕ပန္းခ်ီေက်ာင္းအုပ္ႀကီးေဟာင္းႏွင့္ ၿမိဳ႕ပိုင္ဦးေမာင္ေမာင္၏သမီး ေဒၚခင္ခင္ျပံဳးႏွင့္ လက္ထပ္ခဲ့ သည္။ လက္ထပ္မဂၤလာပြဲကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ အာရွလူငယ္အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ႀကီးရွိရာ (ယခု ဓမၼေစတီလမ္း စက္မႈလက္မႈပညာသင္ေက်ာင္း) ၌ က်င္းပ ခဲ့ၿပီး ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း၊ ဝန္ႀကီးသခင္ျမ၊ သခင္သန္းထြန္း၊ သခင္ထြန္းအုပ္တို႔က မဂၤလာပြဲကို စီစဥ္ေပးခဲ့ေလသည္။

ထို႔ေနာက္ ဗိုလ္မွဴးဗလသည္ အသက္ ၈၂ ႏွစ္အရြယ္ ၁၉၉၈ ႏိုဝင္ဘာလ ၁ ရက္ တနဂၤေႏြေန႔တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ ႀကိဳ႕ကုန္းရပ္ ဦးစကၠိန္ေက်ာင္း လမ္းရွိေနအိမ္တြင္ ကြယ္လြန္ခဲ့ေလသည္။ ႂကြင္းက်န္ေသာ႐ုပ္ကလပ္ကို ၁၉၉၈ ႏိုဝင္ဘာလ ၅ ရက္ ၾကာသာပေတးေန႔တြင္ ေရေဝးသု သာန္၌ ဂူသြင္းသၿဂိဳလ္ခဲ့ေလသည္။

ကြယ္လြန္ခ်ိန္၌ သမီးေဒၚခင္ဥမၼာ (DCPT) (ဦးတင္စိုး) (အလုပ္႐ုံမွဴး M.P.E)၊ ေဒၚခင္စစ္ေအး (ဦးေအာင္ဖုန္း - ဝန္ႀကီး၊ သစ္ေတာေရးရာ ဝန္ႀကီးဌာန)၊ သား ဦးသူရဗလ (ဦးသီဟဗလ)၊ ေဒၚဝင္းဝင္းျမင့္၊ ဦးသုခဗလ (2nd Officer Initeam Shipping) (ေဒၚခင္ေစာတင့္) ဦးသု တဗလ (အေကာက္ခြန္ဦးစီး) (ေဒၚညိဳ ညိဳဝင္း) ႏွင့္ ေျမး စစ္တိုင္းေအာင္၊ ယဥ္ဝင္းယင္းေအာင္၊ စစ္ေသြးေအာင္၊ မခင္ပန္းပြင့္၊ ေမာင္သု ေနာင္၊ မပန္းအိျဖဴ၊ ေမာင္ထြန္းသီဟထက္၊ မယမံုဦးတို႔ႏွင့္ ျမစ္ မတိုင္းနႏီၵေအာင္တို႔ က်န္ရစ္ခဲ့သည္။

ရည္ညႊန္း
၁။ တကၠသိုလ္စိန္တင္၊ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ေမာ္ကြန္း ပဥၥမႀကိမ္ အားမာန္သစ္စာေပ၊ ၂၀၁၀။
၂။ ေက်ာ္ၿငိမ္း၊ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ ပထမႀကိမ္ အင္းဝစာေပ ၁၉၉၈။
၃။ ဗိုလ္ဗလ (ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္)၊ လြတ္လပ္ေရးခရီးတေထာက္၊ ပႀကိမ္ စာေပပိမာန္ ၁၉၇၄။
၄။ သန္းဝင္းလိႈင္၊ အႏွစ္ခ်ဳပ္ျမန္မာ့သမိုင္း အဘိဓာန္ (ဒုတိယတြဲ)၊ ပႀကိမ္ ပညာေရႊေတာင္စာေပတိုက္ ၂၀၁၀။